Mr. Zaccaro's Affection

Chapter 20

Chapter 20

drunk

"At saan ka naman pupunta ng ganitong oras, ate ko?"

Nakasandal sa may pintuan si Lucio habang halukipkip ang kaniyang mga braso at nakataas ang isang kilay sa akin.

Hindi ko namalayang gising pa pala siya.

"Lucio, matulog kana at gabi na." Sambit ko na lamang.

Kanina ko pa hinihintay ang pag dating ni George dahil kanina pa sila naka alis. The clock strikes to 12 am already and it's almost 1 in the morning yet he still hasn't come back.

Nag aalala na ako na baka nalasing siya sa party at nakalimutan ang pinangako niya sa akin kanina.

I was already prepared to go out kaya naman no'ng naabutan ako ni Lucio ay nagtataka na.

"Naku, naman sissy, e! Ayaw ko pang ma dedz ng kontra-bida mong tiya kaya kung ano man 'yang binabalak mo ay huwag mo ng ituloy!" kamot batok na sabi ng aking kapatid.

"Ano ka ba, Lucio! Hindi ako tatakas. Hindi naman ako tangang tatakas knowing na mahahanap rin nama ulit," I rolled my eyes at him.

Gumanti rin siya ng pag irap at pumasok sa loob ng kwarto. Lucio has the other guest room. George requested it to his mother so that I could rest well at nakalimutan ko yatang isara para bumungad siya d'yan.

"Saan ba kasi ang punta niyo ni chupapi?"

"Somewhere,"I replied shortly.

"Saang somewhere ba kasi?"naiinip niya ng tanong, tila nauubusan ng pasensya.

"Huwag ka nang magtanong at matulog ka ng bruha ka. Alas onse na gising ka parin. Akala ko ba may beauty rest kang sinusunod?"

"Kahit hindi ako matulog, maganda parin ako! Kaya 'wag mong alalahanin ang beauty rest ko!"Aniya. "Saan ba kasi, sis?"

Napakamot batok ako. Ito talagang si Lucio ang kulit kulit!

Bigla ko tuloy naalala na kailangan ko nga pala siyang kausapin.

"Lucio, hindi ba sabi mo may nalalaman ka?" the moment I asked him, his expression changed as if he wasn't prepared for it yet.

"Anong nalalaman mo, Lucio? Can you please tell me?"I pleaded.

Malalim siyang bumuntong hininga saka umupo sa gilid ng aking kama.

"Pangako mo ate, hinding hindi ka magagalit kay tatang at kuya?"

Kinakabahan man ay tumango ako ngunit walang kasiguraduhan iyon. I just nodded for him to tell me the truth.

He sighed for the nth time. "Kasi ano e...ang totoo niyan...alam ni tatang kung sino ka talaga...g-ganoon rin si kuya Lacio pero itinago namin ang totoo kasi...kasi ayaw kang mapahamak ni tatang."

Parang nanlamig ang buong katawan ko sa aking nalaman. Sa halos dalawang taon kong pananatili sa pamamahay nila tapos...alam pala nila ang totoo?

"K-kung ganoon...a-aware kayo?"nauutal kong tanong.

Lucio slowly nodded making me gasped for air as if I was so done. Tumalikod ako at kinuyom ang aking mga kamao sa inis.

"Ang totoo niyan...k-kilala ni tatang ang tunay mong ama...dahil matagal siyang nag trabaho rito. Alam niya lahat ang tungkol sa pamilya mo ngunit nanatili siyang tahimik."