සාක්කු දෙකට අත් දෙක ඔබාගත්තු විද් චේන්ජින් එකෙන් එලියට ආවෙ මුකුත් නොවුන ගානට..ඒ මූන බලන එකෙක්ට හොඳටම බැලුවොත් ඇර මූ ඇඩුවා කියල කියන්නවත් බැරි වෙද්දි එතකොටම වගේ පැවිලියන් එක එහා කොනෙන් මතුඋනේ ශකිියා..
"ඒ විද් "
ඌ විද් ගාවට දුවන් ඇවිල්ල සාක්කු දෙකට ඔබන් ඉන්න අතක අත්ගොබයක් අල්ලගත්තෙ කලබලෙන්
"මොකද බං මේ "
"මොකද..අහන්නේ යකෝ..අන්න අරූ යනවා..."
"කවුද බං "
"අනේ හු#තෝ අමු කාලද පකෝ...මිහිදුම් යකෝ...තොගෙ මිනිහා යන්නෙ... "
ශකියා කිව්වෙ විදාවත් එහාට තල්ලු කරල වෙද්දි විද්ව ඕනනං අඩියක් විතර පස්සට යන්නැති.
"ඉතින් ? "
විද් ඇහිබැමක් උඩ යවල එහෙම ඇහුවෙ ශකීට නෝමල් බැල්මක් දීලා.ශකි හිටියෙ පොල්ලකින් ගුටිකාපු එකෙක් ගානට...
ශකිය එතනම ඉද්දි ඌ දිහා බලල ඔලුව දෙපැත්තට වනපු විද් එන්න ආවෙ ක්ලාස් පැත්තට...මොකද තව විනාඩි පහකින් වගේ ඉන්ටවල් ඉවර වෙනව..ඌ පැවිලියන් එකේ මගදුරක් යද්දි මෙච්චචර වෙලාවක් අතන හිටන් හිටිය ශකියා විද් ගාවට දුවන් ආවේ උගෙ අතකින් ඇදල නවත්තන ගමන්
"විදා...උබ මොන මගුලද කරන්න හදන්නෙ කියපන් !!!"
ශකිියා ඇහුවෙ විද්ව බලෙන්ම ඌගෙ දිහාවට හරවන් වෙද්දි ඇස් හීනි කරපු බැල්මක් ශකියට දුන්න විද් ඌ අල්ලන් හිටිය අත එහාට ඇදල ගත්තෙ රවාගෙන
"මොන මගුලක්ද හුත්තො..හමන්නගන්නෙපා මට කියල ශකියා උබ..ඌ ගියා තමා මං දන්නව රෙද්ද.."
විද් කිව්වෙ ක්ලාස් පැත්ත පෙන්නල වෙද්දි ශකියට නිකන් මේ සේරම දේවල් වැරදියට වෙනව කියල හිතුනෙ .. .එකපාර දරන්න බැරි දේවල් ගොඩක් වෙනව වගේ උට දැනුන...මහ කලකිරිච්ච හැඟීමක් ඊටත් වඩා සේරම දේවල් එපා වුන වගේ දැනුන..
"උබ ඇයි හුත්තො ඔහොම කියන්නේ..? උ ආය කවද එයිද කියලවත් තෝ දන්නැ....අර වේ# බල්ලා උට ෆෝන් එකක් දෙයිද කියන්නවත් තෝ දන්නැ ඇයි හුත්තො උබ ඔහොම හැසිරෙන්නේ !!!!"
ශකියා කියවන් ගිහාම මෙච්චරවෙලාවක් සාක්කු දෙකට අත් දෙක දාන් උන්න විද් ශකියගෙ කොලර් එක බෙල්ල මුලිම්ම අල්ලගත්තෙ කොහොමටවත් එහෙම දෙයක් බලාපොරොත්තු උනේ නැති ශකියගෙ ඇස් දෙක ලොකු වෙලා යද්දි..ජීවිතේ පලවෙනි පාරට විදා උ එක්ක ඔහොම හැසිරුනේ.
YOU ARE READING
කබඩි
Teen Fictionමං මේ සිරා කියන්නෙ...මගෙ නෑනේ ඔය බොරු මරිසි.... ඌ වගේ කොල්ලෙක්ට කරගහන්න මං හීනෙකින්වත් හිතුවෙ නැ.... නිතර දේවෙලෙ දකින් උගෙ කිසිම විශේශයක් මට පෙනුනෙ නැ...ඒත් ඌට එහෙම වෙලා නෑ...මං උට ඒ තරන් ආස නැ..උ වගේ නාස්තිකාර රස්තියාදු ගහන කොල්ලෙක්ට මගෙ වැඩි කැමැත...
