𝓔𝓹 007
හහ් කම්මැලී බන්. මන් මගේ හක්කටත් අතක් තියන් ඉතිහාසය සර් කියන දේවල් අහන් හිටියේ ඇනුම් පිට ඇනූම් සීයක් විතර ඇර ඇර. මේ සිරාවටම ඇයි බන් අපි මෙච්චර ඉගෙනගන්නේ..
හයියූ නිදිමතයි ඇස් වලට කදුලුත් ඇවිත් ඇනුම් යවලම.. ඇයි ඉතිහාසය මෙච්චර කම්මැලී. හ්ම් මන් මගේ දකුනු පැත්තේ ඉන්නෙ ත්රිබල දිහා බැලුවා.
වෙනසක් නෑ බන් මන් වගේමයි විහගයා විතරයි උනන්දුවෙන් සර් කාරයා කියන එව්වා අහන් ඉන්නේ සහිරූට පොත උඩ නින්ද ගිහින් සවිදූ හොදට අහන් ඉන්නවා වගේ දාගේන ඉන්න කන්නාඩි දෙකත් මැදගිල්ලෙන් උඩට කරන මුවාවෙන් පත ඈනුමක් යැව්වා..
අද සෙනසුරාදා අපි මේ ඉතිහාස පන්තියේ ඉන්නේ පැය තුනයි විනාඩි පහලවක්ක් තිස්සේ.. අයියෝ පුදුම කම්මැලිකමක් යකෝව් මේක. හහ් කීවෙනි පාරටදෝ ආයේ ඈනූමක් ගියා..
මේ සර්කාරයා පොඩි විහිලුවක්වත් කරන්නෙ නැතුව ඔහ්රෙ පාඩම කියාදෙනවා. ඒකට සිංහල පන්තියේ වජිර සර් විහිලුත් කර කර හොදට කියලා දෙනවා.
" එහෙනම් ලමයි මන් කිව්ව වගේ පාඩම් කරගෙන එන්න ඊලග සතියේ ටෙස්ට් එකක් තියේ. ආ මතක ඇතුව සිතියම් ටික කරලා අරගෙන එන්න ඔනී හොදද " හම්මෝහ් මගේ පුක ලෙෆ්ට් වගේ ලෑල්ලට පැය තුන හමාරක්ම පුක තියන් ඉදලා..
සට පට සත්ත පඩි වෙන්න මෙච්චර වෙලා තිබ්බ නිදිමත හොයන්න නැති වෙන්න ටන් ටන් ගාලා පොත් ටිකයි පෑන් පැන්සල් දාපූ පර්ස් එකයි බෑග් එකට ඔබා ගත්තා..
විහගයා නිදාගෙන ඉන්න සහිරුගේ උරහිසට ගහා ගහා ඌව නැගිට්ටනවා පුක පැත්තේ සාක්කුවෙන් ගත්ත ලේන්සුවෙන් ඇස් වල පිරිලා තිබ්බ කදුලුත් පිහිදගත්තා. මගෙත් ඉතිම් කදුලු නාලීකා ඔන් වෙන්නේ ඈනුම් යද්දි විතරයි.
" යමල්ලා යමල්ලා නැන්දා මැසෙජ් එකක් දාලා බලන් ඉන්නවා කියලා. " සවිදු කියද්දි අපි පොරකන කෙල්ලො කොල්ලො මැද්දෙන් පන්තියෙන් එලියට ආවා..
සෙනසුරාදා යනූ අපි බිසීම දවසක් මොකද උදේ හතට ගෙදරින් එලියට එන අපි ගෙදර යන්නේ හවස 6ට උදේ 8 ඉදන් 11.30 වෙනකම් ඉතිහාස පන්ති ආයේ 1ට ගණිතය පන්ති හවස 5 වෙනකම්. 11.30ට පන්ති ඉවර වුනාම අපි සෙට් එකම සවිදුලයි නැන්දලාහා යනවා. 12.45 වෙනකම් එහේන් කාලා බීලා ටිවි බලලා පන්ති එනවා.
YOU ARE READING
විභූ [𝗕𝗟] 𝗢𝗡𝗚𝗢𝗜𝗡𝗚
Non-Fictionවස්සානේ එල්ලි ආ.. මමමද ඒ පෙම්හොරා.. මමයි ඔයාගේ දැන් හිමිකාරයා... " මගේ පොඩි වස්තුව මන් වෙන්නම් උබගේ පියාපත් උබ පියාබන්න අහසේ උබේ හීන එකක් නෑරම හැබැ කරගන්න ... මන් ඉන්නම් උබගේ පියාපත් වෙලා උබේ පස්සෙන්ම " ...