විභූ [𝗕𝗟] 𝗢𝗡𝗚𝗢𝗜𝗡𝗚

𝓔𝓹 021🦋💐 вσηυѕ 🦋💐

𝓔𝓹 021🦋💐 вσηυѕ 🦋💐

" දන්නවද ඔන්න මට එතකොට වයස අවු 9යි අපේ අම්මගේ බඩේ ඉන්නවලූ එතකොට පුංචි බබෙක් ඉතිම් දවසක් මම ස්කොලේ ගිහිල්ලා ගෙදර එද්දි ගෙදර කට්ටිය ගොඩායි ඒ කාලෙත් තාත්ත රට හිටියේ.. බැලින්නම් ලොකුම්මායි මාමායි ඉන්නවා..

සුද්ද මල්ලිත් හිටියා. එතකොට එයා අත දරුවා කාලේ.. ලොකුම්මා කිව්වා සුදු නෝනා ඉක්මනින් ඇදුමක් දාගන්න අම්මට අමාරුයි කියලා.. ඉතිම් ඔන්න මම දඩිබිඩි ගාලා අම්මා අරන් හොස්පිට්ල් යන්න අම්මා ගෙනත් දුන්න ගවුමක් ඇදගෙන අම්මවත් අරගෙන අපි මාතර ආසිරි හොස්පිට්ල් එකට ආවා..

ඒ ඩොක්ටර්ස්ලා නර්ස්ලා ඉක්මනින් අම්මව ට්‍රොලි එකක තියාගෙන කොහෙටදෝ අරන් ගියා.. ලොකුම්මා මාව ලග තියන් හිටියේ.. අපිට ඊටපස්සෙ රූම් එකක් පෙන්නුවා.. අපි ඒකට ගියා.. නර්ස් ඇන්ටි කෙනෙක් ඇවිත් මගෙන් ඇහුවා.. මට ඕන මල්ලි කෙනෙක්ද නංගි කෙනෙක්ද කියලා..

මන් කිව්වා මල්ලි කෙනෙක් කියලා.. ගොඩාක් වෙලාවක් ගියාට පස්සෙ අර අපි හිටිය රූම් එකට අම්මව ඇදක තියාන් ඇවිත් ඒ රූම් එකේ ඇදෙන් අම්මව තිබ්බා.. අම්මට සිහිය තිබ්බෙ නෑ..

ඒ විතරක් නෙවේ අම්මගේ පිම්බුනු බඩ හිස් වෙලා තිබ්බා.. ඊටත් ටිකකින් අර මගෙන් මල්ලි කෙනෙක්ද නංගි කෙනෙක්ද ඕන කියලා අහපු නර්ස් ඇන්ටි සුදු පාට පැනල් රෙද්දක ඔතපු සුදුම සුදු පාට චුට්ටන් කලු කොන්ඩයකුත් තියෙන සුදූ බෝල මිනිස් පැටියෙක් ඇවිත් අම්මගේ අත අස්සෙන් තිබ්බා..

අම්මට සිහිය ආවේ ඊටපස්සේ .. අර සුදූ බෝල ගෙඩිය හරි හරියට අම්මගේ තන පුඩුවක එල්ලිලා කිරිබොන්න ගත්තා.. තාම ඇස් දෙක ඇරිලවත් තිබ්බෙ නෑ..

ඔන්න ඉතිම් දවස් දෙකකට පස්සෙ තමයි මට ඒ බොලේව අල්ලන්න දුන්නේ.. එතකොට එයා ඇස් ඇරලා වටපිට බලනවා.. මගේ ඇගිල්ලක් ඇබිත්තං ඇගිලි පහෙන්ම අල්ලගෙන මන් දිහා ඒ ලොකු කලු වීදූරූ බෝල ඇස් වලින් බලන් හිටියා..

මගේ ඇගිල්ල ඇතැරියේම නෑ පස්සෙ ඒ සුදු බෝලේට නින්ද ගියාට පස්සෙ තමයි මට ඒ ඇබිත්තං ඇගිලි වලින් මගේ ඇගිල්ල ගලවගන්න පුළුවන් වුනේ..