hoofdstuk 23

169 12 2
                                    

Ik heb mijn ontbijtje op en ik check mijn telefoon. Ik zie een mailtje van onze oude middelbare school, ik open het mailtje.

Beste milo, robbie, koen, raoul en matthy van bankzitters,

Jullie mogen een dagje mee lopen met een 4e klas, willen jullie terug mailen welke datum voor jullie uitkomt?

Wij hebben dinsdagen 8 en 15 augustus een studie dag en op donderdag 17 augustus is er een schooljubileum omdat de school 100 jaar bestaat dus dan kan het niet! 

Met vriendelijke groet,
Directeur peter bernards van het Klaverviercollege Eindhoven.

Oh dat is top we kunnen dus opnemen, het is nu zondag 6 augustus. We hebben afgesproken om elke woensdag op te nemen. Ik check mijn agenda en zie dat we woensdag 9 augustus geen plannen hebben dus ik mail de school terug.

Beste Peter bernards,

We zouden woensdag 9 augustus willen opnemen, kunt u laten weten of dat mogenlijk is?

Met vriendelijke groet,
Matthy van bankzitters

Zo dat is geregeld, nu wachten op een antwoord. Ik loop naar beneden en pak mijn sleutels, ik zie niemand maar volgensmij zijn ze voetballen. Ik ga naar de supermarkt want ik heb zin in snoep.

Onderweg naar de supermarkt komt er een kind naar me toe. "Matthy mag ik op de foto?" Zegt ze best wel verlegen. "Tuurlijk meis" zeg ik met een glimlach. We maken een foto "Dankjewel!" Zegt ze ik doe mijn armen open voor een knuffel. Ze knuffelt me en zegt "dit had ik echt nodig" "geen probleem" zeg ik nogsteeds met een glimlach. "Dankje fijne dag nog!" "Dankje jij ook" ik loop weer verder.

Als ik in de winkel ben loop ik gelijk naar de snoep afdeling en ik pak apenkoppen, appelringen en haribo kindermix. Ik loop naar de kassa en reken af.

Ik loop een andere route richting huis en ik zie een voetbalveldje met een paar gasten erop. Onderweg eet ik ook mijn snoepies, ik loop nu dichterbij het veld en zie dat Koen, rob, miel, roelie en zelfs tom er voetballen. Ik loop naar het veld en ga aan de zijkant zitten met mijn zakken snoep achter mij. "Hey matt" schreeuwt rob en ik zwaai met een glimlach.

Ik kijk naar hoe ze voetballen terwijl ik al anderhalve zak snoep op heb. Ik begin misselijk te worden maar ik hou teveel van snoep dus ik eet door. Na een tijdje heb ik 2 zakken op en een beetje, ik ga met mijn knieën tegen mijn borst aan zitten en vouw mijn armen om mijn benen. De boys en tom komen richting mij om pauze te houden.

Tom komt voor me zitten en legt zijn hand op mijn been. "Hey jongen wat is er?" Vraagt hij, "ben misselijk" zeg ik "en hoe komt dat" ik haal mijn schouders op. Ik hoor ineens rob lachen "sukkel ben je ook matt" "wat bedoel je robbie?" Vraagt tom en rob wijst achter me. "Matt heb je dat allemaal op" vraagt rob en ik knik met een glimlach. "Ja dan is het niet gek dat je misselijk bent matt" zegt tom en ik zeg "ik hou van snoep" "ja dat merk ik" zegt tom. "Mag ik een snoepje?" Vraagt milo en ik schud mijn hoofd "is van mij" zeg ik en pak snel mijn volle zak snoep. "Maar je eet het toch niet op want je bent misselijk" zegt milo "naha van mij" zeg ik. "Is hij altijd zo over snoep?" Vraagt milo en rob en tom knikken, ik kijk boos "mijn snoep is mijn snoep, afblijven dus! grrrrrr" "oke oke duidelijk" zegt milo en hij, koen en raoul schieten in de lach. Ik pak een snoepje uit de zak en geef hem aan rob. Rob pakt hem aan en eet hem op. Ik zie milo met open mond kijken "waarom mag hij wel en ik niet? Hij hoeft niet eens te vragen" zegt milo nep beledigd. "Omdat het rob is en ik heb al uhm 16 jaar ken" ik zie iedereen kijken van 'wat?' "16 jaar!? Toen waren jullie 5 en 8 hoe dan?" Vraagt koen. "Tja uhm lang verhaal laten we het daar niet over hebben" zeg ik met een kleine glimlach".

Koen, raoul en milo kijken rob aan, "ja ik vertel het ook niet als hij het niet wilt" zegt rob. Ik kijk naar beneden en eet nog een snoepje wat echt een slecht idee was. Ik ren naar de bosjes en geef over, rob rent achter me aan en wrijft over mijn rug. Als ik klaarben knuffel ik rob "sorry rob.... Ik has teveel snoep op en het werd me ook teveel want ik wil het niet vertellen maar dacht er aan dat ik het dan vertel en dat ik dan in paniek raak en.. en.... En da-" zeg ik snel maar ondertussen legt rob zijn lippen op de mijne. "Shh matt rustig, ik ben d'r voor je en ik bescherm je! Echt waar lieverd" zegt rob en ik voel duizenden vlinders door m'n buik vladderen. "Dankje robje" zeg ik en knuffel rob, rob haalt. Iets uit zijn zak en geeft het aan mij, ik zie dat het zijn oortjes zijn dus ik kijk robbie aan en knik dankbaar. Ik doe de oortjes in en zet wat muziek op, we lopen weer terug en ik ga op de grond zitten.

Iedereen vraagt hoe het gaat en ik steek gewoon mijn duim op. Ze weten volgensmij dat ze me even met rust moeten laten dus ze gaan weer voetballen, ik kijk mee want ik vind dat leuk om te zien. Ik voel de misselijkheid al afzakken waarschijnlijk ook het feit dat ik mijn hele maaginhoud er net uit heb gekotst. Ik doe de oortjes van rob uit en stop ze in mn jaszak. Ik doe mijn jas uit en ren zonder dat iemand het door heeft naar koen die de bal net heeft afgepakt van rob.
~~~~~
Oke de 10 stemmen zijn sneller dan verwacht gekomen!!! Maar bedankt en zoals beloofd een nieuw deel!!
Volgende doel is 15 stemmen! Succes

someday there will be peace// bankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu