someday there will be peace// bankzitters

hoofdstuk 1

POV MATTHY:
Ik ben matthyas het is 2003 en ik ben 8 jaar, papa en mama mishandelen mij al sinds ik 3 jaar ben. Ik ben nooit naar school gegaan maar ik wil het wel heel graag. Ik ben van plan om vanavond weg te lopen van huis dus ik pak mijn tas alvast in.

Ik doe wat kleding erin en mijn lievelings knuffel, het is een grijs katje hij heet mouw. Ook doe ik mijn favoriete auto erin. Ik heb stiekem een telefoon gekocht toen ik naar de winkel moest om boodschappen te doen, dus die doe ik ook in mijn rugzak.

Nu verstop ik de rugzak in mijn kleding kast en ik ga op mijn bed zitten en bedenken hoe ik hier snel en zo stil mogelijk weg kom.

Na een tijdje hoor ik papa schreeuwen "MATTHYAS HIER KOMEN EN GA KOKEN" ik loop zo snel mogelijk naar beneden en begin met koken. Ondertussen staat papa achter me om me te controleren. Ik laat perongelijk een stukje ui vallen, en gelijk krijg ik een klap op m'n rug. Ik krijg traanogen, nou ja het kan ook door de ui komen maar ik denk het niet.

Ik blijf gewoon doorgaan met de gedachte 'straks ben ik hier toch weg' ik kook het gehakt met de ui en knoflook en wacht tot het klaar is, ook doe ik de taco's in de oven en snijd ik de komkommer, tomaat en de paprika. Als alles gesneden is doe ik dat in de bakjes, die bakjes zet ik op tafel. Ik loop terug naar de keuken en zet het fornuis uit en zet de pan met het gehakt ook op de tafel.

Ik pak 2 borden en zet die op tafel met het bestek. Ik loop naar de keuken en haal de taco's uit de oven. En leg ze in een schaaltje, die doe ik dan ook op tafel. "Papa.. mama... eten" zeg ik voorzichtig.

Ze gaan aan tafel zitten en papa zegt "noem ons geen papa of mama meer!!!!" Mama zegt dan "het is voor jou vader of moeder, begrepen?" "Ja" zeg ik "ja wat?" "Ja vader" "en nu naar boven" ik krijg nog een klap van m'n vader en een schop van m'n moeder en ik ren naar boven en ga op mijn bed liggen.

Tijdje later, ik weet niet hoelang want ik ben niet zo goed met tijd. Papa en mama zijn klaar met eten en lopen naar boven mama komt binnen en Schreeuwt "KEUKEN SCHOONMAKEN NU" ik reageer er niet eens op en ik loop naar de keuken en maak alles schoon. Ik hoor dat papa en mama boven zichzelf aan het klaarmaken zijn om naar bed te gaan. Dus nog even leven in deze hel, als ik de tafel heb schoongemaakt doe ik nog even de vaatwasser.

Na de vaatwasser maak ik de keuken nog spik en span en dan loop ik naar boven en ga in bed liggen. Als ik geen geroezemoes meer hoor van m'n ouders hun kamer pak ik zacht mijn tas en kijk ik op mijn telefoon hoe laat het is. Er staat 20:30 dus ik denk half 21? Of ik weet het niet ik snap het nog niet. Maar ik denk dat het wel een goede tijd is om weg te lopen.

Ik doe mijn telefoon weer in de tas en doe een vestje aan. De tas doe ik op mijn rug en ik loop zo zacht ik kan naar beneden. Ik doe mijn schoenen aan en ik open zacht de deur. En loop naar buiten.

De deur doe ik zacht dicht en ik begin te lopen. M'n rugzak schuurt tegen m'n schouder aan waar papa me een paar dagen geleden heeft geslagen. Maar ik negeer de pijn, ik blijf lopen en lopen. Na een heel tijdje ik denk echt wel iets van 3 uur lopen ga ik even zitten op een bankje. Ik pak mijn telefoon en ik speel m'n lievelings spelletje erop namelijk toca boca. (ja het spijt me ik kon ff niks beters verzinnen😭😭)

Het is nu pikke donker en ik besluit verder te lopen want ik heb meer energie. Ik blijf lopen en lopen en lopen. Na heel lang lopen ben ik in een park en het is ondertussen al licht aan het worden. Ik ben moe dus ik ga op een bankje liggen in het parkje. Ik val langzaam in slaap op het bankje.

POV ROBBIE:
Ik loop hier met papa en mama in het parkje een wandeling te maken en ik ren super ver het parkje in!! Ik hoor mama roepen "ROBBIE KOM TERUG" ik luister en ren weer terug. "Je hebt veelste veel energie hé jochie" zegt papa en hij aait me over m'n hoofd. Ik giegel en knik. "Papa kijk" zeg ik en wijs naar iemand die op een bankje ligt. "Wat is er jongen?" Vraagt papa en ik wijs opnieuw naar iemand op dat bankje. Papa wilt wat zeggen maar ik ren er heen en zie dat het een jongen is die iets ouder dan mij is.

Ik schud hem wakker. "Mhm" bromt hij, "solly.." zeg ik schuldig. Hij schrikt en kruipt naar achter. "Oh het spijt mij... ikke ben robbie wie ben jij?" Vraag ik en ik steek m'n hand uit. "M-matthyas" zegt de blonde jongen zacht. Dan komen papa en mama aangelopen. "Hey robje hier ben je!" Zegt mama en ik knik. "En wie ben jij en wat doe je hier zo alleen?" Vraagt mama aan de blonde jongen die matthyas heet. "I-ik ben m-matthyas m-mevrouw.... e-en i-ik ben weggelopen van h-huis" zegt de jongen zacht en bang. "Ach jongen toch kom je hier uit de buurt?" Vraagt mama en komt naast hem zitten. En matthyas schud zijn hoofd.

POV MATTHY:
Ik wordt soortvan ondervraagt door een mevrouw en ik vertrouw hun wel op de een of andere manier. Maar ik weet het nog niet zeker. Dan vraagt de mevrouw "waar kom je vandaan?" Ik weet het een klein beetje volgensmij ameide of iets... ik zeg "a-ameide volgensmij" en ze knikt. "Volgensmij is dat best wel ver hier vandaan of niet jochie?" En ik knikt "i-ik heb de hele nacht gelopen hierheen" zeg ik zacht, "ach lieverd kom je mee met ons?" Zegt de aardige mevrouw, En ik knik. "Kom maar" zegt ze en steekt haar hand uit, ik pak voorzichtig haar hand en pak m'n tas en doe die over mijn schouder. Auw dat deed pijn. "Geef je tas maar" zegt de meneer, ik knik en geef mijn tas aan hem. "Okey matthyas vertel is wat over jezelf" zegt de mevrouw lief. "U-uhm ik ben 8 jaar e-en ik ben geboren op 29 mei 1995 en uhm... i-ik ben nooit naar school geweest want dat mocht niet van papa en mama en ik moest altijd koken en mocht nooit eten" zeg ik aan een stuk door en begin zachtjes te snikken. "Ach lieverd toch!! Je bent bij ons veilig" zegt de mevrouw en ze geeft me voorzichtig een knuffel. "Zullen we naar huis?" Vraagt de meneer nu. "Ja dat is goed" zegt de mevrouw. We lopen naar het huis van robbie en zijn ouders.

Als we daar aankomen kijk ik veel om me heen, Het is hier zo schoon en opgeruimd. Robbie loopt naar de bank en ik loop achter hem aan, "mama hebben we wogstebroodjes?" Vraagt robbie en ik giechel. "Waarom lach je?" Vraagt robbie. "Ja praat zo grappig hihihi" zeg ik. "Hoezo?" Vraagt robbie. "Je zegt geen worstenbroodjes maar wogstebroodjes hihihi" zeg ik en moet lachen. "Maar dat is brabants" zegt robbie, "cool" zeg ik met een lach. "Matthyas lust je ook wogstebroodjes?" Vraagt robbie zijn vader en ik zeg "ik heb het nooit op" "Wil je het proberen" Vraagt hij en ik knik.

Na een paar minuten krijgen we een bordje met een worstenbroodje erop. Ik bedank hem en neem een hapje. "Lekker" zeg ik met een klein lachje. "Ja heel lekkeg" zegt robbie en we lachen.

~~~~~
Ik heb eig niet veel te zeggen maar ik heb ineens motivatie om dit boek te schrijven dus dan gaan we er maar mee aan de slag hé ~3 augustus

Ik plaats dit deel gelijk na de voorstel ding idk hoe die heet BAHAHAHAHAHA nou zodat jullie iets te lezen hebben💋 ~11 augustus