Temporary Pleasure || Sekai

27.Bölüm - Birbiri(m)izin Engeli

"Haeun ile tanıştığımda B&K Labs'ın eş başkanıydım. Ekibim o zamanlar insan vücuduna uyumalanan ve hız, iyileşme ve gücü attırabilecek bir parazit hakkında çalışıyordu. Deneklerimiz o zamanlarda genellikle hayvanlardı. İlk başarılı deneğimiz Cyrus, paraziti en mükemmele yakın şekilde benimsemişti ama zamanla evrimleşmeye ve hiç düşünmediğimiz bir yaratığa dönüşmeye başladı. Bu sırada hala tamamlanmamış deneklerimiz deforme olmaya ve Cyrus'a olduğu gibi canavarlaşmaya başladı.  Chang ile beraber Orgeneral Oh'a bunu bildirdiğimizde onları tüpe koymamız ve parazit üzerinde değişikliğe gitmemizi söyledi. Başta kimse sesini çıkarmadı çünkü deneylerimizin hala hayvanlar üzerinde ilerleyeceğini düşünüyorduk ama o bir gün labratuvara gelip parazitin insan embriyosu üzerindeki etkisini görmek istediğini söyledi." Konuşmaya devam etmeden önce duraksadı ve camın ardına baktı, orada onu birilerinin izlediğini biliyordu. Boşluğa doğru gülümsese bile bu direkt olarak bana doğruydu, o anda yanlış birşey yapıyormuşum gibi hissetmeye başladım. Ben bir adım gerilerken anlatmaya devam etti. "Doğrusunu söylemek gerekirse bunu hepimiz merak ediyorduk ama sonuçlarını gözlemek için fazlasıyla erkendi. O yüzden ona bunun tehlikeli olduğunu ve kimseyi bu konuda ikna edemeyeceğimizi söyledim. Karşılık olarak birkaç gün sonra bana Haeun'u getirdi ve onu hamile bırakmamı söyledi. Aynı şekilde kendi gelini de buna ikna edeceğini ve onları bir bebek olarak denek olarak kabul etmemizi söyledi."

"İkisininde gerçekten rızası olduğunu mu söylüyorsun? Belki de tehdit ediliyorlardı ve buna meburlardı. Onlara emin olup olmadıklarını sordun mu ve oluşabilecek sorunlardan bahsettin mi?"

"Haeun benim asistanım olduğu için neler döndüğünü gayet iyi biliyordu ama bunu neden kabul ettiğini bilmiyorum. Başta ikimizde insanlığa hizmet ettiğimizi düşünüyorduk o yüzden bebeklere karşı herhangi bir sevgi beslemedik ama zamanla bir şeyler değişti. Haeun doğuma yaklaşmıştı sanırım o zaman sekiz aylıktı ve birbirimize karşı giderek bağlanıyorduk. Nişanlısından ayrılmıştı, evleneceğimize söz vermiştim. Her şey bittiğinde tekrar bebek sahibi olacak ve hayatımızı Orgeneralin sunduğu imkanlarla istediğimiz gibi yaşayacaktık. Öyle olmadı bir gün aniden laboratuvara geldi ve bebeği denek yapmaktan vazgeçtiğini söyledi. O gün tartıştık ve ikizlerimiz olduğunu orada öğrendi. Tüm kontrollerini kendim sağlıyordum o yüzden ona bunu hiç söylemedim en azından bir bebeği tutmak isteyeceğini biliyordum. Belki de hatamı döndürülmez kılan nokta buydu. Onu ailesinden kopardım ve tüm ailesinin öldüğüne ikna ettim böylece gidecek, sığınacak bir yeri yoktu."

Midemde karşı koyulmaz bir bulantı boğazımı yakarak ağzıma yükselirken Baekhyun elimi tuttu. Belli etmemeye çalışıyordu ama benim gibi titriyordu o da, aynı öfkenin farklı taraflarındaydık şimdi. Ne o bunu saklayabilirdi ne de ben bundan kaçabilirdim.

Kısa bir sessizliğin ardından Tümgeneral boğazını temizleyerek söze girdi. "Masum bir kadını alıkoyduğunuzu mu söylüyorsun? Hangi açıdan bakarsam bakayım şu ana kadar anlattığın herşeyde suçlusun."

"Tamamen suçsuz olduğumu söyleyemem ama azmettirici bir güç vardı. Ne kadar kabul etmek istemesenizde Haeun bunları bile isteye kabul etti. Sonradan vazgeçmiş olması onunda masum olduğunu göstermez değil mi?" Kibirli bir ifadeyle çenesini havaya kaldırdı ve onaylanmayı bekleyen bir bakış attı.

"Yine de bir noktadan sonra olayların seyrini değiştirmek için çabalamış. Sizin kadar olmasa da suçlu ama bir o kadarda masum."

"Eğer masum olsaydı en başından para için hamile kalmayı kabul etmezdi." diye üstelediğinde Tümgeneral Park geriye doğru dönüp bize bir bakış attı. Ben henüz ne olduğunu anlayamadan bir asker beni dışarı çıkarırken onu durdurması için Baekhyun'a baktım ama beni umursamadı. "Bundan sonrasını bize bırak." dedi.