wonderland,, hanzeh

didn't you flash your green eyes at me?

güzel bir bölümle geldim, eğlenceli olduğunu düşünüyorum. biraz moral bulmak istedim umarım sizde bulursunuz  🥹🤍

"Tefonumu alabilir miyim?"

Elif'in elinde salladığı telefonunu isteyen Hande elini uzatmıştı vermesi için. Birazdan üstüne atılıp alacaktı eğer vermezse.

"Acaba kim?" diye alayla sordu Elif, telefonu uzatırken. Hande ters bir bakış atıp telefonunu elinden çekti hızla. Elif sarsıldığında onları oturarak izleyen Saliha'dan bir kahkaha kopmuştu. Hande onlardan uzaklaşıp Zehra'nın aramasını yanıtladı hemen.

"Ay tam da kapatıyordum, rahatsız etmedim umarım." Zehra'nın enerjik sesini duyduğunda yüzü hemen parladı. "Yok ne rahatsız etmesi... Antrenman bitti zaten."

"Hm... Güzel o zaman. Nasılsın?"

"Sesini duydum ya iyiyim, sen?" Hande'nin sırıtarak konuşmasına gülmekten ölecekti Şahin kardeşler. Tijana, Naz, Beyza ve Jovana'yı çağırmışlardı elleriyle şenliğe.

"İkinci değil beşinci baharları falan hala liseli ergen gibi." dedi Saliha, gözlemlerini aktararak. Elif ve Beyza başlarını sallayarak onaylarken Naz da yorumunu belirtti.

"Aşığın hali belli oluyor ya."

"Kesinlikle." dedi Saliha derin bir nefes alırken.

"İyiyim teşekkürler... Şey, bir ara müsait olduğunda... Görüşebilir miyiz?" Üzerlerindeki utangaçlık hissi gitmiyordu bir türlü. Nedense üstlerine yapışmıştı. Zehra bu soruyu sorduktan sonra cevap beklerken gözlerini kapatıp sıkmıştı.

"Olur. Yazarım sana."

"Harika." dedi Zehra nefesini verirken.

"Harika." dedi Hande mırıltıyla onu tekrarlarken,

"Bu defa Harikalar Diyarı'nda kaybolmayalım olur mu Zehra?" Hande'nin yaptığı gönderme ile Zehra güldü.

"Kaybolmayalım."

"Harika." dedi Hande ve aynı anda güldüler.

"Harika. Görüşürüz o zaman. Öptüm."

"Bende öptüm."

Hande telefonu kapatıp yüzündeki o sırıtışla kızların yanına dönerken onları içten bir şekilde güldürdü.

"Kaç para ya kaç para şöyle bir aşk? Kaç para söyleyin vericem." Saliha'nın sözleri ile Elif hemen atıldı,

"Abla sen bana ateşle bir şeyler aşkı buldurmazsam şerefsizim."

"Soyguncu. Yaşlı başlı kadına yetiyor gücün tabi." dedi Hande ve Saliha tiz bir çığlık atıp ellerini ona doğru uzattı. Hande geriye doğru eğildi. "Doğal ortamına bırakmayın diye kaç kez söylüyorum ama." Söylenmesi ile Saliha'yı daha çok deli ediyordu aslında.

-

Hande, çalan kapıya koşarken peşinden gelen Kurt'un da onun gibi neredeyse koştuğunun farkında değildi. Kapıyı açtığında onun telaşlı halinin aksine oldukça rahat bir Zehra görmüştü. Yüzündeki tatlı gülümsemesi ile ona bakıyordu.

"Bugün doğal günündesin herhalde." dediğinde Hande yüzünü buruşturdu.

"Hayır sadece buluşmalara geç kalan biriyim." Zehra kıkırdayıp kapıya yaslandı ve göz kırptı. "Bekleyebilirim."

"Beklemek zorundasın zaten." dedi Hande sırıtarak. Zehra başını salladı. "Kesinlikle. Çocuğum!" Zehra, Kurt'a doğru eğildiğinde patisini uzatmıştı. İçeri geçmesiyle Hande kapıyı kapatıp anne oğul vakit geçiren ikiliyi koridorda bırakıp odasına koşmuştu. Hazırlığını tamamlaması neyse ki çok uzun sürmemişti.