wonderland,, hanzeh

didn't you call my fears with a cheshire cat smile?

GÜNLERDEN WONDERLANNNDDDDD

maç öncesi totem bölümüdür, eczanemiz kupayı alacak umarım🥹🥹🥹

iyi okumalaaaar:3

2018 ;

"Saçmalıyorsun şu an," Zehra güldü, bu mutluluktan uzak sinire yakın bir gülüştü. "Sus bence."

"Görmeyeceğim seni onun yanında bitti."

"Arkadaşım diyorum!"

Zehra sesini yükselterek, arkadaş kelimesini vurguladığında Hande masanın üstünde duran cam şişeyi elinin tersiyle devirmişti. Zehra irkilirken, başını iki yana salladı.

"Böyle arkadaş mı olur Zehra? Bak bizde arkadaştık sözde."

"Ne demeye çalışıyorsun ya sen! Düzgün konuş!"

Zehra eliyle omzundan ittirdiğinde Hande gözlerini kapattı. Sakin kalmak zorundaydı, kontrolü gitgide kaybediyordu. Geçirdiği o öfke nöbetlerinden birini geçirirse, istemediği şeyler yaşanabilirdi.

"Tamam sakinleşelim." Sesi kısık çıkmıştı. Gözleri de az önceki gibi bakmıyordu. Yumuşamış görünüyordu. Zehra kaşları çatık bir şekilde elini çekti omzundan. Yerdeki cam parçalarıyla göz göze geldi.

"Arkadaşınsa öyleymiş gibi davran Zehra, dikkat et tavırlarına. Lütfen. Rahatsız oluyorum."

"Öyleymiş gibi davranıyorum zaten."

Başa döneceklerinin farkında olmadan, sakin bir şekilde tartışmaya devam ediyorlardı.

"Hayır. Benim sevgilim bana böyle bir mesele için bağırmazdı." Zehra yine güldü. Kavga esnasında duygularını bu şekilde sakladığını biliyordu Hande.

"Şu cam parçalarına bak. Etrafına zarar veriyorsun hep. Ben en azından, sadece bağırıyorum!"

"Ben sana zarar vermem." Zehra kendisinden uzaklaşmak için geriye doğru bir adım attı. Hande izin vermeyip açılan mesafeyi kapattı.

"Çok sinirliyim sonra konuşalım. Çıkıyorum ben." Zehra ellerini kaldırıp geri geri gittiğinde Hande ellerini tutup başını iki yana salladı.

"Ben sana zarar vermem Zehra."

"Hande bırakır mısın?" Zehra ellerini çekmeye çalışırken Hande daha da sıkı tutuyordu. Zehra'ya sarıldığında Zehra uzaklaşmak istedi. Yaşanan arbede sonucunda sonucunda itebilmişti onu.

"Veriyorsun Hande. En büyük zararı sen veriyorsun bana." Gözleri dolu bir şekilde konuştuktan sonra çıkmıştı odadan. Hande bir başına yalnız odada kaldığında ayağıyla sandalyeyi devirmişti. Bu, beraber oldukları andan beri ettikleri en büyük kavgaydı. Ve ardı arkası kesilmemişti. Günümüze kadar, kavgalar devam etti. Ayrılıkları peşinde getirdi. Her defasında birbirlerine söz verdiler, bir daha yaşanmaması için. Ama yaşandı. İkiside bu ilişkinin sağlıklı olmadığını bilse de, bitirmeye çalışsalarda olmadı. Hep birbirlerine giderken buldular kendilerini. Artık birbirlerinden uzak durmak istediklerinde bile, birbirlerine çekildiler. Bu aşk onlara hem zarar verdi, hem de onları çok mutlu etti. Ancak ne olursa olsun, asla tam anlamıyla bitmiş bir ilişkiye dönüşmedi.

-

"Sonra ben de git sen yap o zaman dedim. Her şeyi ben mi, Hande sen beni dinliyor musun ya?" İlkin duraksadığında Hande elini saçlarına geçirip ofladı. Görüntülü konuşuyorlardı, Elif ve Saliha ayrıldığında ikisi konuşmaya devam etmişlerdi. Ancak Hande, aklının başka yerlerde olduğunu açıkça belli ediyordu.