Bir gece birlikte olan bir hemşire ve bir askerin aylar sonra aynı karargahta karşılaşma serüveni...
Arkanda, bir ölü bırakıp gittin ama katil değilsin. Sen sevgilim, olsan olsan yeni tomurcuklanan bir çiçeği ezip geçen birisin sadece...
...
Okunmalar ve güzel yorumlarınız için çok teşekkür ediyorum. Sizleri çok seviyorum ❤️
Beğenilerinize minnettarım🌸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌙
Ceren'den
Atama beklediğim şu dönemlerde ücretli öğretmenlik ve özel bir kaç okula başvuru için haber bırakmış her yerden gelecek güzel bir haber bekliyordum.
Bunca zamanlık ömrümde çok güzel akrabalık bağları gördüm. Sevgi , aşk nedir gördüm ama içi boş sevgilerde gördüm. Abim, son kalan canım, o benim son dayanağımdı.
Aile fertlerim bir bir giderken yanımda kalan son duvarımdı. Çok acı çekmişti. Çok ağlamıştı koskoca adam zamanında ama şimdi mutluydu. Onun eski hallerini görmek bile beni mutlu ediyordu.
Bunda en büyük pay Denizindi. Çok temiz kalpliydi. Tamam delinin tekiydi. Bazen konuştukları söyledikleri beni dumura uğratsada onunlayken insan derdini kederini unutuyordu. Abime iyi gelecekti.
Hele Mert Aslana olan davranışları, gerçekten içinden gelerek onu sevdiği öylesine belliydi ki. Mutlulardı. Mert Aslanda onun yanında çok mutluydu.
Hastanenin koridorunda abimlerden haber beklerken içim rahat değildi. Yanımda dizlerini sallayan Denizde stresliydi. "Ben bir kantine gideyim"diyen Deniz yanımdan kalkıp uzaklaştı. Yerinde duramıyordu.
Aradan geçen beş dakika içinde ne abim çıkmıştı içeriden ne Deniz gelmişti. Kafam yerde bir haber beklerken önümde duran ayakkabılarla kafamı kaldırdım. "Pardon? Ece miydi?"diyen adam çok tanıdıktı.
Neydi ki ismi. Mehpare'nin abisiydi. İsmi Gök'le başlıyordu buna emindim. Ama hangisiydi ki?
"Ceren"dedim düzelterek. Ece ve Ceren birbirine yakın isimlerde değildi ama nasıl karışabilirdi? :/
"Bir sorun mu var?"dedi merakla
"Abim ve Denizle geldik. Mert Aslan rahatsız biraz"dediğimde kafasını sallayıp içeriye doğru adımladı. Kaldıkları odaya girmesiyle elinde su şişesiyle bana doğru gelen Deniz solgundu gerçekten.
"Al canım"diyerek suyu uzattığında içim yanmışçasına içtim.
"Bir şey demediler değil mi?"diye sordu
"Yok Mehpare'nin abisi girdi içeriye şimdi"dedim başımı yere eğerek
"Aa Gökhan abi mi geldi? İyi olmuş. Hiç aklıma gelmemişti telaştan"dedi o da suyunu içerken
"Evet"demekle yetindim.
İçeriden çıkan abim ve bir doktor konuşuyorlardı. Gökhan bey henüz içeriden çıkmamıştı. "Dediğim gibi şimdilik bir sorun görünmüyor ama detaylı tarama yapmak istiyorum. Dosyayu Gökhana devrettim. O gereken testleri isteyecektir. Lütfen sakin olun"dedi doktor gitmeden önce
