Bir gece birlikte olan bir hemşire ve bir askerin aylar sonra aynı karargahta karşılaşma serüveni...
Arkanda, bir ölü bırakıp gittin ama katil değilsin. Sen sevgilim, olsan olsan yeni tomurcuklanan bir çiçeği ezip geçen birisin sadece...
...
400.000 okunma ve 20.000 beğeni için her birinize ayrı ayrı teşekkür ederim. Beğenileriniz içinde minnettarım. Yorumlarınızı okuyor ve çok haklı bulduğum yorumlar oluyor bazen. Bir süre iyi gidecek gibi hikayemiz ama her an ne olur onu bilemem.
Geçen bölüm yaptığı güzel yorumlar için teşekkür ediyorum ve bu bölümü @betultok55 adlı okuyucuma ithaf ediyorum.
Tiktok editlerinizi #mehpare etiketiyle paylaşabilirsiniz. Sizleri seviyorum ay parçalarım❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌙
Hepimiz üzülmüştük. Deniz ordan haber veriyordu bize Cengizin oğlunun yaşıyor olması hepimizi şoka sokmuştu. Bu on günde Kutayla mesafeliydik ama hiç konuşmuyor değildik. Denizler geleli iki gün olmuştu. Bu akşam Cengiz ve kız kardeşi tanışmak için bize geleceklerdi. En çok merak ettiğim ise oğluydu.
Hayat çok garipti. Artık rahatça ayağa kalkabilir rutin işlerimi halledebilir haldeydim. Lohusalık tam benlikti aslında rahattım. Bir an boş durmayan evim misafir ve kalabalık aile seven ben için harikaydı.
Geçen hafta bir kaç gün bizde kalan Göktuğla iyice kaynaşmıştık. Burda bir lisede okula başlayan Göktuğ askeri okul için çabalıyordu. Bunda babamın ve abimin katkısı çoktu elbette. Onlardan hayranlıkla bahsediyordu.
Bu süreçte hiç telefonlarını açmadığım abilerim üzgündü. Hepsini öyle çok özlemiştim ki. Kendilerini bana çok alıştırmışlardı ama onlara çok kırgındım. Ellerinde koca poşetlerle kızım için hevesle alıp geldikleri kıyafetleri Umaya giydirmek için elime aldığımda bile ağlıyordum.
Açina gelip gidiyordu. Bazen onu ve Ahu'yu Umayın odasında görüntülü konuşurken yakalasamda mani olmuyordum. Onlar ilk günden beri değer veriyorlardı Umaya. Benim bebekliğimi görmeyen onlara Umayın bebekliğindende mahrum kalmaları canımı acıtıyordu.
Kemal bey görevine dönmüş . Bizim karargahta Reşat albayla eşli olarak çalışıyorlarmış. Daha önce yaşadığı sağlık sıkıntıları nüksetmeye başlamış bu sıra. Benim içim onlardan uzak kalmaya el vermiyordu sanırım artık.
Abilerimi ablamı çok özlemiştim. Bu süreçte ablam bir kaç defa gelmişti. Görevde olmadığında soluğu burda alıyordu. Ona da tavır koymak istedim ama yapamıyordum. Üzülüyordum. O canla başla durmadan görevlere giderken bir şey olursa ,Allah korusun. Aklıma bile getirmek istemesemde düşünüyordum. Yapamazdım .
Kapının çalmasıyla ayağa kalkıp kapıyı açtım. Elleri kolları yine dolu gelmiş Ahu'ya şaşkınca baktım.
"Kız alsana şunları"dedi bir anda elindekileri aldığımda ayakkabılarını çıkardı birlikte içeriye girdik. Yemekler hazırdı. Hilal anne harika bir kadındı. Akşam misafirim var deyince koşturup gelmişti.
