Bir gece birlikte olan bir hemşire ve bir askerin aylar sonra aynı karargahta karşılaşma serüveni...
Arkanda, bir ölü bırakıp gittin ama katil değilsin. Sen sevgilim, olsan olsan yeni tomurcuklanan bir çiçeği ezip geçen birisin sadece...
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌙
Deniz'den
Mehpare benim canımdı. Canım kardeşimdi. Onunla yıllarım geçti. Kız kardeşim Yaren gibi görüyordum onu. Bebeğini kendi çocuğum olacakmış gibi severdim ama benim bebeğim olsa şimdiye ölmüştüm kesinlikle
Tutucu bir aile yapısında büyüdüm. Onu giyme bunu giyme , buraya gitme, bunu içme. Diye söylemlerle yetiştirildim. Üniversite benim için kurtuluş oldu. Üniversite yıllarımda tamamen hayatımı yaşadım okulumu okurken
Sonrasında zaten işe başladığımdan biraz daha özgürdüm. Kendi evim eşyam, giriş saatim özgür hayatı öyle çok sevmiştim ki bu hayat resmen arayıpta bulamadığımdı.
"Gel canım şu binanın ikinci katı"dedi Sinem abla
Şuanda nerde miydim? Mehparenin evi Dallasa dönmüşken biz asıl eğlenceyi kaçırıp hasta bakmaya gelmiştik. Canım Halil amca seni buraya aldıralım dediğinde çok sevinmiştim.
Hem aklım Mehpare'de kalıyordu. Hemde zaten Bingöle ısınamamıştım. Şehir çok güzeldi ama çalıştığım hastanede herkes daha önceden arkadaş olduğu için dışarıda kalan ben oluyordum.
İyi olurdu buraya gelmem. "Soğuk algınlığı değil mi?"diye sordum
"Bilmiyorum ki gidelim bir bakalım"dedi Sinem abla
Zile basmış bekliyorduk. Kapı bir süre açılmadı. Sonra açıldığında karşımda ki gördüğüm manzara neydi böye abicim.
Seni at mı doğurdu?
Altında gri eşofman üzeri çıplak , derin çizgilerle belli kaslarıyla çizilmiş gibiydi resmen. Yukarı çıkıp gözlerine bakamadım bile. Neydi o laf . ' Hadi bu aslan beni parçalasın' işte tem ordaydım.
"Abla?"demesiyle buğulu sesiyle birlikte arsız gözlerim sonunda yüzünü bulmuştu. O gece Kutayların gece klübüne geldiğinde bu yoktu. Bu adam orda olsa bir çocukta ben yapardım buna emindim
Bu adamsa diğerleri neydi?
Kaşı gözü, Rabbim seni özene bezene yaratmış be adam.
Ağzımın suyu bina merdivenlerini aşırmadan Sinem abla lafa girdi. "Yemek getirdik ablacım. Hemde geç ateşine bakalım"dedi
"Ta. Tabi buyrun"dedi
Çatık kaşlarıyla kapının önünden çekildiği zaman bizde içeriye geçtik. Valla bu adam hasta gibi değildi. Şimdi gitsek baksak benim evim daha hasta eviydi. İçeriye bizi yönlendirmesiyle oturduk.
O içeriye doğru gitti. Geri döndüğünde üzerinde siyah bir tişört vardı. Neden giydin ki Sinem ablayı yollayıp doktorculuk oynardık seninle.
