Bir gece birlikte olan bir hemşire ve bir askerin aylar sonra aynı karargahta karşılaşma serüveni...
Arkanda, bir ölü bırakıp gittin ama katil değilsin. Sen sevgilim, olsan olsan yeni tomurcuklanan bir çiçeği ezip geçen birisin sadece...
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌙
''Mutlu aileler birbirine benzerler, her mutsuz aileninse kendine özgü bir mutsuzluğu vardır."diyor yazar . Bizim hikayemizin mutsuzluğu yalnızlığımızdandı. Ben yalnızdım. Annem yoktu başımda. Küçükken salıncak sırasında hakkımı savunacak bir babam olmadı . Şimdi bebeğimde benim yaşadıklarımı bende istemezdim ama kader böyleymiş...
Ağır ağır adımlarla merdivenlerden çıkıyordum. Sinirliydim az önce aşağıda yaşadıklarım çok sinirlerimizi bozmuştu. Sinem ablayı bir şekilde savuşturabilirdim ama Açina . O susmazdı. Susması için elimden geleni yapabilirdim ama Albay tam çağıracak zamanı bulmuştu
Albay postasının içeriye davet etmesi üzerine kapıyı tıklatıp içeriye girdim. İçeride bir kadın bir erkek asker oturuyordu. "Albayım müsait değilseniz sonra geleyim"dedim
"Yok kızım gel bakalım , ben çağırdım seni"dedi Reşat albay. Bana gösterdiği koltuğa geçip oturdum. Karşımda ki iki yüze bakıp konuşan albaya döndüm . "Nasılsınız?"dedi Reşat albay ama bu 'siz' takısı resmiyetten değildi bebeğim ve benden bahsediyordu.
"İyiyim albayım siz nasılsınız?"dedim
"Bende iyiyim kızım"Oturan iki kişiye göz gezdirdi. "Bugün karargaha bildiri yazısı geldi. Aynı soydan kişiler aynı askeriyede olduğu için bildiriyi onaylamam gerekti. Gökçene sorduğumda seni tanımadığını söyledi. Mehpare baba adın nedir?"dedi Reşat albay
"Kimliğimde yazan baba adı Kemal. Ama kendisini hiç görmedim. Annem büyüttü beni"dedim sessizce . Aynı soy derken , kimdi bu insanlar. Kafam yerine geldiğinde ikisininde göğüslerinde yazan AKIN yazısını yeni görebiliyordum.
"Anne adın ne?"dedi karşımda ki adam
"Asuman"dedim kısık çıkan sesimle. "Rütbeleriniz ve yetkileriniz zaten bunları görebilecek düzeyde . Bana neden bunları sorduğunuzu anlayamıyorum"dedim
"Bizimde baba adımız Kemal ama annemiz en küçük kardeşimize hamileyken onu düşürdüğünü söyleyip terk etti. Gittikten bir süre sonra boşanma davası açmış. Babamda annemin bebeğini kaybettiğini biliyordu. Annem babamıza bebeği kaybettim dedi. Biz öyle biliyorduk . Sen o çocuk olabilir misin Mehpare? ." dedi kadın asker
Böyle bir şey mümkün olabilir miydi?
Cebinden toplu aile resmi çıkaran adamın kucağında oturan bebeğe gençliğine rağmen belli olan yüzü annemin yüzüydü. Oydu.
"Ben test yaptırmak istiyorum. "dedi ağlayarak kadın asker
Benim gözlerimden yaş zaten akmaya meraklıydı. "Ben çıkabilir miyim?"dememle Reşat albay kafasını hızla salladı
Tutunarak kalktığım sandalyeden zar zor adımlarla yürümeye çalıştım ama yapamadım. Kendimi bıraktığım karanlıkta artık tamamen yalnızdım. Bugün her şey üst üste gelmişti. Tek temennim meleğime bir şey olmamasıydı.
