Bir gece birlikte olan bir hemşire ve bir askerin aylar sonra aynı karargahta karşılaşma serüveni...
Arkanda, bir ölü bırakıp gittin ama katil değilsin. Sen sevgilim, olsan olsan yeni tomurcuklanan bir çiçeği ezip geçen birisin sadece...
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌙
Neye uğradığımı şaşırmış vaziyette bakarken. O da bana dikkatlice bakıyordu. İkimizde çekemedik bakışlarımızı, karşımdaki adam çocuğumun babasıydı. Hatırlamadığım bir gecenin başrol oyuncusu, yaşadığımız ne varsa bende o da istemiştik ama o çok güzel karşılık vermişti. Ederim bin liraydi gözünde. O gece sızana kadar değerli bir mücevhere bakar gibi baktığını hatırlıyorum bana. O gece kulübünde masada otururken , o otelin önünde, O otel odasında...
Bir ses uğuldadı kulağımda 'ay parçam' dedi o ses, içim ürperdi o an... Hatırlayamadığım bir andan kesit gibiydi beynimin içinde yankılanan ses. Karşımda bana dikkatle bakan adamla ne alakaydı. Bilinçaltım benimle oyunlar oynuyordu.
Şimdide öyle bakıyordu. Karşımda aradığını bulmuş gibi . Kıstığı gözleriyle ve çattığı kaşlarıyla anlayamaz bakışlarla bana bakıyordu. İlk bakışlarını çeken ben oldum. Çekmemin sebebi Sinem ablanın sesi oldu. "Kutay geç ablam Mehpare pansumanını yapsın"dedi Sinem abla
Kutay...
İsmi Kutaydı. Ellerim çoktan titremeye başlamıştı
Bir şey demeden sedyeye yöneldi geçip oturdu.Heybetli vücuduna üniforma da öyle güzel yakışmıştı ki. Şuan kimseye bir şey belli edemezdim. Neresinden yaralanmıştı ki?
Üzerinde ki ceketi çıkarıp özenle sedyenin üzerine koydu. Vücudunu sarmış tişörtün kolunu omzuna kadar sıvadı. Kalın pazulu kolları görüş açımdaydı. Beyzaya devredip kaçmayı düşünsemde Beyza yan tarafta diğer askere pansuman yapıyordu.
Kolunu çevirdiğinde rahat 1 hafta kadar önce atılmış olduğunu düşündüğüm dikişlerini gördüm. Kurşun sıyırmış olmalıydı. Güzel müdahele edilmişti. Atılan dikişte nizamiydi.
Yaranın çevresini temizlerken kaskatı kesilmiş bedeni nefes alışverişi dışında kıpırdamıyordu. İlk gördüğüm an dışında yüzüne bakmamıştım. Bakmamalıydım da. Ama o gözlerini çekmeden beni inceliyordu.
Yaranın etrafını temizledim. Biraz daha yanaşıp dikişlerini almaya başladım. O gece ki gibi alkol ve erkek parfümü değil , buram buram barut kokuyordu. Dikişleri alırken yan taraftan Açina konuştu " Ben attım dikişini nasıl?"dedi
Ona doğru döndüm. "Gayet başarılı"dedim. Açinaya tebessüm ederken, oda öyle karşılık verdi
Sesim güzel çıkmıştı Allahtan. İçime kaçan bir sesle konuşup rezil olmak istemezdim. Aldığım dikişlerinden sonra yüzüme bakmayı kesip ellerime baktığında titreyen ellerimi gördü. Sonra göz göze geldik.
Aylar önce birlikte olmuş iki insan , birbirimizi tanımıyor gibi davranıyorduk ve ona şuan pansuman yaparken ne kadar yakın olsamda aramızda ki tek bağ , aynı askeriye de çalışıyor oluşumuz değildi. Aramızda ki en önemli bağ; şuan onun bir karış uzağında duran , benimse içimde taşıdığım bebeğimdi.
