Bir gece birlikte olan bir hemşire ve bir askerin aylar sonra aynı karargahta karşılaşma serüveni...
Arkanda, bir ölü bırakıp gittin ama katil değilsin. Sen sevgilim, olsan olsan yeni tomurcuklanan bir çiçeği ezip geçen birisin sadece...
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌙
Sabah uyandığımda elim karnıma gitti. Güzel bebeğim , onun hayali bile güzeldi. Kollarıma geldiği zamanı düşündüm. "Günaydın bebeğim"diye konuşmaya başladım . Dışarıdan bakılsa deli gibi durabilirdim.
"Nasılsın bugün?"diye sordum cevap gelmeyeceğini bile bile
"Bende iyiyim."dedim . Karnımda gezdirdiğim ellerim duraksadı. "Babanı bugünde görür müyüz avakado?"deyip düşüncelerimden sıyrıldım. Ne diyordum ben ya. Seri bir şekilde ayağa kalktım.
Ses olsun diye açtığım televizyonda dönen Antep fıstıklı çikolata reklamı ağzımı sulandırmıştı. Aş mı eriyordum şuan acaba. Neyse kantinden alırım diyerek banyoya girdim. Kısa bir duşun ardından . Uzun sürsede saçlarımı kurutmayı başarmıştım. Üzerimi giyinip dışarı attım kendimi. Kahvaltı yapamıyordum uzun zamandır. Avakadom buna müsaade etmiyordu.
Karargahın bahçesine giridiğimde duyduğum bağırış sesiyle irkildim. İnsan bir haber verir bağıracağız diye. Gebe bir kadın var burda diye düşünürken. Kafamı çevirdiğimde Kutay ve timi koşu yapıyordu. En arkadan bağıran askerin dediğini tekrar ediyorlardı. Göz göze geldiğim Kutay'ın üzerine yapışmış tişörtü , uzun boyu ve dağ gibi duran bedeni offf.
Bu hamilelikte iyice hormonlarım bana karşı geliyordu. Ne bakıyorsun elin adamına. Onlara baktığım süre sanırım 15-20 saniye gibi bir süreydi ama Açinanın bana el sallamasıyla kendime gelmiş. Kafamla Açinaya selam verip, içeri girmiştim.
Revire geçip Beyza ve Sinem ablaya selam vererek gün değerlendirmesi yaptık . Biraz konuşup isimleri yazan askerler geldikçe eksik aşılarını,pansumanlarını yapmaya başladık
"Kantine gidiyorum. Antep fıstıklı çikolata aşerdim. Bir şey istiyor musunuz?"dedim
Beyzanın elinden düşen tansiyon aleti ile birlikte kocaman açtığı gözleri ve Sinem ablanın üzgün bakışları eşliğinde ne demiştim sanki diye düşünüyordum
"Ne kadar çok gelirse gelsin hepsini Kutay alır. Her görevde bizimkilerin bile çantasında bulunur. Adam tatlıyı ağzına sürmez ama bunun bağımlısı gibi asla vazgeçmez. Bulamazsın kantinde"demişti Sinem abla ama benim dolan gözlerim kendini bırakmıştı
Bebeğim gelmeden babasının en çok sevdiği şeyi mi aşermişti şimdi.
Sandalyeye oturup ağlamamla Beyza olayı anlamıştı sanırım ama Sinem abla beni teselli ediyordu "oyyy ağlama buluruz bir yerlerden , timdekilere sorarız. Sinanda vardır belki ha"dedi Sinem abla
Çikolataya erişemediğim için ağladığımı düşünüyordu. Oysa ben , daha doğmadan babasına çeken bebeğimi düşünüyordum. Ben her ne kadar inkar etsemde ona elbet benzeyecekti.
