V İ S A L

17

* 4 GÜN SONRA *
Ukrayna

Çiseleyen yağmur üzerime yağmaya başladığında toprak yolda oluşmuş küçük su birikintileri ne çarpan damlalar sessizliğin içinde tok bir ses bırakıyorlardı.Az kalsın geri dönüp arabaya binip gidecektim ama yumruklarımı sıkarak bu dürtüyü engelliyordum.Kadın korkacak.Elim zile uzanırken tereddüt edip geri indirdim.Belki hatırlar.Elimi geri kaldırıp tam basacakken parmağım yine havada asılı kaldı.Yeniden hatırlarsa,üzülürse? Derin bir nefes verip bir anlık güçle zile bastım.

Kalbim göğsümün içinde düzensiz bir çarpıntıyla atmaya başladı.Bakışlarımı postallarımdan kaldıracak cesareti kapı açılana kadar kendimde bulamamıştım.Kapı tam da düşündüğüm gibi tam anlamıyla açılmadı,yarısı aralandı ve annemin yüzü belirdi.Bana çatık kaşlarıyla baksa da,ben korkmasın diye bakışlarımı yumuşatmıştım.

Lütfen sorma.

" Siz kimsiniz ? "

Hayal kırıklıkları,bir ömür öğütür.

Düşünceler denizinde boğulmuş bir halde,annemin solgun mavi gözlerine bakarken kafamın içindeki sessizliğe sadece bir kaç saniye dayanabilmişti.Bak Vidar,başladığın yerdesin.Güçlükle yutkunarak mırıldandım.

" Anne benim. "

Bir an beni baştan aşağı süzdü.Boşluğa bakar gibi bakmayı,bir şeyler anımsamış gibi durdurdu.

" Ruslan? "

" Evet,anne. "

" Baban nerede? Markete gitmiştiniz siz. "

Biz babamla markete gittiğimizde ben dokuz yaşındaydım anne.Sen,hayatımın dip sesi,bileğimde akan zaman,kapımı anahtarsız açan,sen canlı çıktığım yangın,o anda mı astın kendini boşluğa ?

Ellerimi omuzlarına koyup zayıf bedenini kendime çekerek sıkıca sarıldım.Ellerini sırtımda gezdirip iç geçti.Kemiklerini hissedebiliyordum,sayabileceğim kadar zayıflamıştı.Kollarımı gevşetmek zorunda kalırken şakağına bir öpücük bıraktım.

" Babanı beklemeden mi geldin sen? "

Geri çekilirken içi yanan gözlerimi kırpıp,burnumu çekmek zorunda kaldım.

" İzini bitti onun,döndü ya bu sabah. "

" Nereye döndü? Irak'a mı gitti yine? "

Boğazım düğüm düğümdü.Bu kadının karşısına ne zaman geçsem ömrüm yanıyor,soluyor,çürüyordu.
Çaresizliğin kurtçukları vicdanımı kemiriyordu,doymuyorlardı.

" Evet.Sen hazır mısın? "

Yine bana boş gözlerle bakmaya başlarken usulca başını salladı.