V İ S A L

27

** AHUZAR'IN ANLATIMINDAN **

Karşımda soluk soluğa kalmış Ahsen bir bana bir arkasına bakıp duruyordu. Muhtemelen arkasından birinin gelip gelmediğini kontrol ediyordu ama görünürde kimse yoktu.Şaşırmış bir halde tekrar sordum.

" Ne işin var senin burada ? Kaçtım ne demek ?! " diye sordum sert bir ses ve dik bir tavırla.

" Vidar evli,farkında mısın sen Ahsen ? "

Aramızda birkaç adım,bir de demir bir kapı vardı.Ahsen,içeri gireceğini belirten birkaç adım atarken adamlar da hiç ikiletmeden kapıyı açtı.Nutkum tutuldu.Resmen hepsi Ahsen'e itaat ediyor gibiydi.Şaşkınlık dolu bakışları da kızın üzerindeydi elbette.Ahsen'in beni takmayan tavrına mı bozulayım yoksa adamların onu ikiletmemesine mi,bilemedim.Ama bu görmezden gelişi bir cevap olarak kabul etmeyerek önünde dikildim.

" Sana diyorum Ahsen! " dedim öfkeyle.Kahverengi saçları neredeyse beline kadar uzanırken incecik de bir beli vardı.Yeşilleri gecede parıldıyordu,içlerine yerleşmiş korku ve tedirginliği de hissedebiliyordum.Benim boylarımda ama daha ufak tefekti.Allah var,güzel kadındı Ahsen ... Vidar'ı çok da sevmişti zamanında.Kısa bir flört dönemleri olmuştu,çok hakimdim olaylarına ama neden bitirdiklerini kimse bilmiyordu.

Saçlarını kulağının arkasına sıkıştırarak gözlerini benden kaçırdı.

" Beni anlayacağını sanmıyorum,Ahu " dedi tekrar beni yok sayıp geçiştirmeye çalışır gibi.

" Vidar ile görüşeceğim ben."

Yanımdan geçip gitmeye çalışırken kolunu kavradım.

" Hiç kimseyle görüşmeyeceksin " diye baskılı bir tonla direttim.Bir anda durunca uzun saçları havada savruldu ve gözlerini kısarak bana baktı.

" Sen mi durduracaksın beni ? " dedi küçümser bir ses tonuyla.

" Evet ! Şimdi geldiğin yere tıpış tıpış geri döneceksin. "

Yemyeşil gözleri hiç de beni kale alır gibi değildi.İnatçılığı o kadar baskındı ki kaşlarını çatıp gözlerimin içine baka baka
" Vidar !" diye bağırdı avaz avaz.Gecenin sessizliğinde sesi güçlü bir şekilde yankılandı.Muhtemelen sadece Vidar abi değil tüm Villa duymuştu.Yüzsüzlüğü karşısında kaşlarım daha da çatılırken bağırdım.

" Kime diyorum kızım ben ?! "

Ama o bağırmaktan vazgeçmedi.Beni ezip geçmiyordu ama sanki onu hiç tutmuyormuşum,ona konuşmuyormuşum gibi davranıyordu.Onun bağırmalarına eş zamanlı olarak " Ahsen? " diye bir ses duydum.Arkamı döndüğümde Aksel kapının orada hayli şaşkın şekilde, tuttuğum Ahsen'e bakıyor,bir yandan da bize doğru adımlıyordu.

" Aksel ... Merhaba " dedi heyecanla öne doğru atılarak Ahsen.Tabii kolunu tuttuğumdan kaynaklı ileri gidemedi,öylece kaldı.Önce onun kolunu tutan elime baktı,ardından Aksel'e.Sanırım o da Ahsen'i bırakmamı istiyordu lakin istediği olmadı.Aksel hiç öyle bir şey demeden benimle aynı netlikte bir ifadeyle kaşlarını çattı.

" Ne işin var senin burada Ahsen ? " diye sordu.Onun cevabını beklemeden öfkeyle konuştum.

" Vidar'a kaçmış !"