" Güvenilir bir doktor mu ? " dedi Ruslan telaşlı bir halde arkadaşına dönerek. Bakışları sürekli olarak benim ve arkadaşının üzerinde mekik dokuyor, sorduğu soru esnasında teyit etmek adına bakıyordu.Önce ondan güven dolu bir gülümsemeyle onay aldı.
" Oğlum,güvenilir dedim ya.Adamı senelerdir tanıyorum.Biz Hira'da da ona gitmiştik.Hira, zor bir hamilelik sonucu doğdu zaten. "
" Bu seferlik öyle olsun o zaman.Biz geri dönünce kendi doktorumuza yine de gideriz. "
Ruslan yine de çok tedirgindi.Oturduğum yerde dikleşirken elini tuttum.Parmaklarım elinin üstünü sıvazlarken onu rahatlatmak ister gibiydi.Gözlerimle de aynı güveni vermeye çalıştım.
" Hastaneye gidebilirdik.Kimsenin eve gelmesine gerek yoktu. "
Ruslan, çbenim yanımdayken ben kendimi fazlasıyla güvende hissediyordum ama onun endişeleri,yedirginliği,korumacılığı birkaç saatte çok fazla artmıştı.Onu tutan parmaklarımı avucunun arasına aldı ve bana doğru eğilerek hem saçlarımı sevdi hem şefkat dolu bir öpücüğü saçlarımın arasına bıraktı.
Gece o testi yaptıktan sonra sabahı zor etmiştik.Aslında ona kalsa anında bir hastanede soluğu alıp bu işi kesinleştirecektik fakat onu sadece birkaç saat tutabilmiştim.Sabahın erken saatlerinde de yan evden gelen seslerle hem heyecanını hem merakını içinde tutamamış olsa gerek,direkt olarak arkadaşını aramıştı.Ben bir hastaneye gideceğimiz düşüncesindeydim fakat olayı daha ileri boyuta taşımış,doktoru buraya getirtme kararı almıştı.
Dudakları saçımdan ayrıldı ama eli hala elimi kavramış vaziyetteydi.Konuyu değiştirmek maksadıyla önümde eğildi.
" Sen bir şey yemedin.Canının istediği bir şey var mı ? " diye sordu.Başımı iki yana salladım.Hemen arkasından, daha benim hareketim son bulmamışken yeniden konuştu.
" Bir şeyler yemen lazım ama ... Aç duruyorsun saatlerdir.Miden bulanıyor mu ? "
Yine olumsuz anlamda başımı salladım. Tam o sırada kapı çaldı ve Ruslan bir anda ayaklandı.Doktor gelmişti.
Önce yatağa uzandım,ardından yavaşça karnımı açtım.Ruslan hemen yanımda dikiliyor,bir doktora bir de bana bakıyordu. Doktor biraz bana doğru yanaştı,açık olan karnıma soğuk jeli döküp yavaşça yaymaya başladı ve anlamadığım dilde sakince bir şeyler dedi.Muhtemelen soru sormuştu ve bir cevap bekler gibi yüzüme bakıyordu. Odada çıt çıkmazken herkesin gözü de kulağı da doktordaydı.Arkadaşı genzini temizleyerek Ruslan'a doğru mırıldanı.
" Ayıptır sorması ama yengenin en son ne zaman ... Şey olduğunu soruyor " dedi utana sıkıla.Dudak bükerek birkaç saniye düşündüm fakat bir sonuç bulamadım.
" Bilmiyorum.Uzun zamandır düzensiz oluyorum. "
Ruslan,bunda bile kendini suçlamıştı, sıkıntıyla bir soluk verdi,ardından gözlerini benden kaçırdı.Ona kendini kötü hissettirmek,hem ruhen hem fiziki açıdan ayrı geçirdiğimiz süreler boyunca bozulan düzenimi yüzüne vurmak istememiştim.
Arkadaşı benim söylediğimi doktora iletti fakat çok daha uzun konuştu." Ne söyledin bu kadar uzun kadına ?" diye sordu Ruslan.Sanırım kimseye karşı güveni yoktu.Başkası olsa belki bu durumu içerler ve tepki verirdi fakat arkadaşı tavrını garipsemedi.
" Yengenin daha önce doğum yaptığından bahsettim. "
Doktor,cihazı karnımda hareket ettirmeye başlayıp ekrana odaklandığında hepimizin dikkati de oraya yöneldi.Karnımdan aşağıya kasıklarıma doğru kayan cihazla birlikte Ruslan hem ekrana bakıyor hem benim yüzümü dikkatle inceliyordu.Derin derin nefesler alıp bir şeyler görmek ya da duymak niyetiyle kendimi sakinleştirmeye çalıştım.Ekranda beliren minik yuvarlakla birlikte o konuşmaya başladı,arkadaşı Yusuf bize anlattı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
V İ S A L
Non-FictionSığındığı her şey onu helak etmiş, tufanın içinde boğulmuştu. Kuyuya atılmış, üç kuruşa da satılmıştı. O yüzden sevgi üzerinde emanet duruyordu.