~ကြေးစား~Part-29
ပုံမှန်ထက်ပျော်ရွှင်မိသောခြေလှမ်းတို့ဖြင့်ကလေးငယ်ထံလာခဲ့သည်။
ကလေးငယ်နဲ့ဝေယံမောင်နှမ မတော်ဘူးဆိုတာသိရတော့ စိတ်ထဲသက်တောင့်သက်သာရှိရသည်။
ဝေယံ့ဘက်က စေ့စပ်ပွဲဖျက်လိုက်တာကိုတော့ စိတ်မကောင်း။
သို့ပေမဲ့ ကလေးငယ်ကိုထပ်ပြီး တခြားရင်ခွင်စီပေးဖို့အထိလဲ ထစ်ချုန်းသတ္တိမရှိတော့။
ကလေးငယ်ကိုချစ်တဲ့အချစ်တစ်ခုထဲနဲ့ပဲ
မရေရာနဲ့အနာဂတ်ကို ကြိုးစားပြီးပုံဖော်ကြည့်ချင်သည်။
"ထစ်ချုန်း လာပြီလား"
"ဟုတ်ကဲ့ ဦးတိမ်ညို"
"ငါမင်းအပေါ်ဘာအမှားရှိခဲ့လဲမသိပေမဲ့
ငါတောင်းပန်ပါတယ် သမီးလေးကိုတော့ ပစ်မထားစေချင်ဘူး မင်းဒီကိုမလာတဲ့နေ့ကတည်းက
ထမင်းလဲမစားဘူး"
"ကျတော်အထင်မှားမိသွားတာပါဦးတိမ်ညို
အခုစိတ်ချပါ ဘာမှမဖြစ်တော့ပါဘူး"
"မနက်က ဝေယံကြယ်ဟိန်းလာသွားတယ်"
"ဗျာ"
"သမီးနဲ့စကားပြောပြီး ပြန်သွားတယ်
မင်းကိုတော့ တွေ့ချင်ပုံမရဘူး"
"နောက်မှကျနော်သူတို့စီသွားလိုက်တော့မယ်"
"ငါ့အထင် သူတို့သိနေမယ်ထင်တယ်
သမီးငွေဇင်ဆုံးတဲ့ကိစ္စ မင်းဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ"
"စောင့်ကြည့်ချင်သေးတယ်"
"သူတို့ကဖြောင့်မှန်ပြီး အလင်းဘက်ကလူတွေ
ငါတို့ကအပြစ်ရှိပြီး အမှောင်ကမ္ဘာထဲကလူ
ဘယ်လိုဖြစ်မလဲဆိုတာ ငါတကယ်သိချင်တယ်ထစ်ချုန်း"
"စိတ်မပူပါနဲ့ တစ်ခုခုဖြစ်လာရင်တောင်
ကျနော်တစ်ယောက်ထဲပဲရင်ဆိုင်မှာမို့လို့
ကလေးငယ်ကိုမထိခိုက်စေရဘူး"
"ငါယုံပါတယ် ထစ်ချုန်း"
"ကျနော် ကလေးငယ်ကိုထမင်းသွားကျွေးလိုက်မယ် ကျောင်းကိစ္စရော"
"အမေရိကားကိုပြောင်းဖို့စီစဉ်ထားတယ်
ဒီရက်ပိုင်းငါစိတ်တွေလေးနေတယ် တော်ဝင်တို့ဘက်ကလဲ မကြာခဏပြသနာရှာနေကြတယ်"
![ကြေးစား [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/377231716-64-k429393.jpg)