Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölümü beğenirseniz oy ve yorum beklerimm<3
Keyifli okumalaaar:)
12 Ağustos 2019
"Biricik kızımızın Ferdamızın yirmi üçüncü yaş gününe hepiniz hoş geldiniz!"
Alayla gülümsedim benim doğum günümdü, insanlar benim için buradaydı ama en eğlenmeyen ve yalnız olan bendim. Ne ironi ama(!)
Herkes- annem ve babam dahil- eğlencenin dibine vurmuşken onları köşeden izliyordum. Yalnız başımaydım. Sevdiğim bir insan bile yoktu bu partide. Ait olduğum yerde hissetmiyordum çok tuhaftı.
"Doğum günü kızı yalnız takılmayı seviyor demek!"
Kulağımın dibindeki sesle yüzümü buruşturmadan edemedim. Bu adamdan huzur yoktu herhalde! Yüz ifademi düz tutmaya çalışarak ona döndüm, "Hayır çok eğleniyorum." dedim kısaca. Lütfen beni rahat bıraksındı.
"Bence daha fazla eğlenebiliriz. Birlikte." Ayrıntıyı vermeseydi daha az tiksinebilirdim. Tahammülsüzlükle ona döndüm, yapmacıkça gülümseyip kulağına yaklaştım : "Seninle eğlenmek istemiyorum Furkan!"
Kulağına bağırmamla aniden çekildi, yüzünü buruşturdu. Yüz ifadesiyle sırıtışım büyüdü onunsa an yüz ifadesi değişti, gülüşüme kaydı dudakları. Rahatsız ediciydi.
İç geçirdi, bir film sahnesi gibiydi. Belki de başrol gibi davranmaya çalışıyordu fakat sorun şuydu ki ben romantik biri değildim. Aşk ve dram filmleri oldum olası saçma gelmişti gözüme.
Yine de senin gibi bir kadınla birkaç saat vakit geçirmek güzel olabilirdi..." diye mırıldandı. Duymazlıktan gelmeyi tercih ettim.
😁
Babam ve annem için; uzun, duygusal "ben" konuşmasını yapıp kameralara aile pozumuzu verdikten sonrasının hiçbir önemi yoktu. Mesela yaklaşık iki saat önce yanlarından lavaboya gideceğim diyerekten İstanbul'daki güzide villamızdan ayrılmış, İstanbul'un göbeğinde büyük bir gece kulübüne gelmiştim. Gazeteciler varken, dinlenmek için bir köşeye geçsem dahi dibimden ayrılmayan annem ve babam şuan bir arama zahmetine bile girmemişlerdi. Şaşırmamıştım.
"Bir tane daha votka vişne alabilir miyim?" dedim barmene nazikçe. Gülümsedi, yakışıklı ve naif bir adamdı. Yüzündeki tebessüm bana bu gecenin en sıcak gülümsemesi gibi gelmişti. Tanımadığım bir adam bile ailemden daha samimiydi.
Önüme bardağı itelediğinde düşünmeden diktim kafaya ama bu kesmemişti beni. Bakışlarım tekrar onu bulduğunda göz göze geldik. Gülümsedim, gülümsedi ne istediğimi anlamıştı. Tekrar bir votka vişne dolduracağı zaman onu durdurdum. "Hayır ben... Viski istiyorum."
