HUDUT

7. Bölüm

Bölüm şarkıları: Siz bulun bu seferde üqwqüşsqw

Keyifli okumalar😌😍

Bende alayla onayladım, "Aynen öyle... Komşularım da komşularım!"

Kafasını hafif sağa yatırdı. Sol yanağındaki çukur ortaya çıkacak şekilde gülümsedi, "Desene seninle çok iyi anlaşacağız..."

Bir anlığına beynimin durduğunu hissettim bunun anlamı da neydi? Merdivenden inen Alpaslan abinin sesini duydum, "Mahir bizimkiler gelmiş dış kapıyı açtım! Yusuf ve Mücahit koltuğu çıkaracaklar hızlı dairenin kapısını aç sende!"

Ney? Ben avel avel onlara bakarken Mahir sol elindeki anahtarı bana gösterdi ardından "Çok iyi anlaşacağımıza eminim komşu..." dedi.

😼

"Müco yardım etsene lan şerefsiz tek başıma koca koltuğu taşımaya çalışıyorum hiç mi acımıyorsun lan!" diyen Buğranın sitemli sesi geldi kulağıma.

"Abicim bizde boş durmuyoruz herhalde elim dolu görmüyor musun!?" 

"Mücahit almışsın eline bir abajur gezdiriyorsun tüm odalarda içinden cin çıkmasını mı beliyorsun amına koyayım!" 

Buğra, Mücahit ve adının Serdar olduğunu öğrendiğim adamın sesi yankılanıyordu tüm apartmanda. Yarım saattir bir kargaşa sürüp gidiyordu Buğra ve Emin sürekli söyleniyor arada Mücahit'e çatıyorlardı başta Mücahit'i koruyan Serdar bey sanırım artık dayanamamış o da Mücahit'e söven tarafa geçmişti.

"Yusuf sende sağdaki odaya götür elindekini." Tabi 1. Sultan Mahir Paşa da oturduğu yerden millete emir veriyordu!

Sırf gıcıklık olsun diye buraya geldiğini düşünüyordum ama kendisine sorduğumda mutlak surette ret ediyordu inkar bir insan olsaydı kesinlikle Mahir Akyel olurdu!

Ama sonuçta beni ilgilendirmezdi onun hakkıydı bu ev hatta benim kaldığım ev hakkıydı ama ben içinde olduğum için alt kata taşınmıştı ona laf etmeye hakkım yoktu. Muhtemelen ben gittikten sonra o buraya taşınacaktı.

"Yusuf sen elindekileri bana ver ben yerleştiririm." Nahif ama sert bir kadın sesi duydum istemsizce sese odaklandım. Yaklaşık bir saattir ev sıcak olduğu için camları açmıştım hoş açmasaydım da ses tüm apartmandaydı yani ister istemez kulak misafiri oluyordum. Bu kadın kimdi ki?

Bana neydi? Umursamamaya çalışarak okuduğum kitaba geri döndüm. "Melisa sende mi geldin naber kız ne zamandır görüşemiyoruz!" Meryem ablanın neşeli sesi geldi kulağıma sanırım çok seviyordu Melisa'yı.

"İyi abla çok şükür iş güç sen nasılsın?"

"Ay bende iyim ama arayı açma arada gel bir kahve falan içelim ayol!"

"Gelirim abla, zaten biz artık buralardayız gibi gözüküyor!"

Niye olacaklardı canım. Mahir için mi buralarda olacakmış? İstemsiz kaşlarım çatıldı, kitabı sertçe kapatıp masaya koydum. Şimdi merak etmiştim kimdi bu Melisa?

Terliklerimi giyerken kapının az gerisindeki aynadan kendime kısa bir bakış attım. Dağınık topuz yaptığım saçlarımı düzelttim açarsam daha kabarık duracaktı, üzerimdekilerde müsaitti zaten. Evden çıktıktan sonra amacım alt kata bakmak olacaktı ki merdivenin başındaki Halide hanımla yerimde kaldım.

Bir süre bakıştık ardından gülümsedi, "Noldu kime bakıveedin gara gız!" dedi sesli  bir şekilde.  

Keşke şu an yerin dibine girebilseydim çünkü amacım gizli bir şekilde bakmakken Halide hanım planımı deşifre etmişti ve şuan tüm apartman sessizliğe bürünmüştü. Yutkundum Allah Halide teyzeyi davul etsindi cidden!