මම එහෙන්මම වට්ස්ඇප් එක පැත්තෙ ගිහින් අපෙ හිවල් පැටියගෙ ස්ටේටස් එකත් බලලා චැට් එක පැත්තටත් එබුනා. එතකොට මම දැකපු දේට මගෙ ඇස් පොල් ගෙඩි වගේ වෙලා ගියා..
Message from " key"
"If there's a free time tomorrow afternoon, don't forget to teach me the sign language."
ආයෙමත් අර අමුතු පීලින් එක.. ඒක මගෙ හිතත් ගොලු කරනවා දෙවියනේ.. මගෙ අත් දෙකත් ගැහෙනව වගේ.මම ඒ එක්කම එයාට රිප්ලයි එකක් ටයිප් කරන්න ගත්තා.. ඒකා online හිටියේ..
" okay.. but where?"
මැසේජ් එක දාලා තත්පර තුන හතරකින් සීන් වුනා.. මම ඉක්මනට ස්ක්‍රීන් ඕෆ් කලා.. මට ආයෙමත් මැසේජ් එකක්.
" same place where we met today"
එයා කියන්නෙ කොතන ගැනද.. අපි තැන් දෙකකදී හම්බුනානේ.. කැන්ටින් එක ලඟද නැත්තම් අර ගහ යටද! අනේ මන්දා.. අහලම බලමු.
" canteen or under that tree?"
" under that tree"
" okay"
මම මැසේජ් එකත් දාලා ආයෙම ig පැත්තෙ ගියේ ඒ පැපොල් රිටාගෙ එකවුන්ට් එක බලන්න.. මම ඉතිං මුලින්ම බලන්න ගත්තෙ ඒකගෙ ස්ටෝරිස්.. මේ පැපොලා නම් අමු බේබද්දෙක්ද කොහෙද.. club වල පොටෝස් drinks වල ඒවයි.. තව ටී ශර්ට් වල බොත්තම් අරගෙන නටන ඒවයි.. චික්.. කෙල්ලොත් දකිනව ඇති.. බලාගෙන ගියාම අපෙ හිවල් පැටියා හොදයි..පොඩ්ඩක් ඉන්න! මේකා ජිම් එකේ පදිංචි වෙලාද.. oh god gym අයියා කෙනෙක්.. ඒක තමයි ඔහොම සප්ලිමන්ට් ඇගක් තියෙන්නෙ මේකට..
" චූටි බබා.. කෑම හදලා තියෙන්නෙ එන්න පහලට"
" රෝසි පුතා නිදිද දන්නෑ මම ගිහින් අැහැරවගෙන එන්නම් නැත්තම් මේ දරුවා හරියට නෑමක් නැතුව ලෙඩවෙනවා"
මට ඇහුනා සීයා අත්තම්මා එක්ක කතා කරලා උඩට එක සද්දෙ මම බොරුවට නිදි වගේ හිටියා.. සියා ඇවිත් මගෙ ඇදෙන් වාඩිවෙනකොටම මම එයාව හග් කරගෙන මගෙ මූන සීයාගෙ බෙල්ලඅස්සෙ හංගගත්තා.. එයා තමයි මම මේ ලෝකෙ වැඩිපුරව විශ්වාස කරන පිරිමි කෙනා.. මට මගෙ කියලා බය නැතුව විශ්වාස කරලා හැමදේම කියන්න ඉන්නෙ සීයයි අත්තම්මයි සයානුයි විතරයි..
