10 වන පරිච්චේදය

100 13 1
                                    










" අනේ ඉතිං අපිටත් උගන්නන්නකො ඒවා"

" yeah I like to learn sign language dear"

" yeah me too"

" කොහොමද බං  ඔය සේරම මතක තියාගන්නෙ?"

" සයාන්ටත් හොදටම පුලුවන් නේද බං"

" මට ඉතිං ශහිරූ පන එක්ක ඉදලම තමයි පුලුවන් වුනේ"

එතන ඉන්න අය මගෙන් සයින් ලැන්වේජ් එක අහනවා.අපෙ එකාටත් ඉතිං අර කෙලිලව ලයින් කරගනින ඕන නිසා මෙතන ඔස්තාර් වගෙ සයින් කියප දෙනවා. අපි එහෙම truth or dare ප්ලේ කරත් එක්ක.

දෙවියනේ!! එයාද මිනෝල්ගෙ අයියා. එයා මිනෝල් වගේමයි. පොඩි වෙනසයි තියෙන්නෙ. වාව් එයත් මිනෝල් වලේම ඉටි ඩමිය වගේ ලස්සනට ඉන්නවා. හැබැයි මිනෝල් තරම් අත් කකුල් ලොකු නැ ඒත් එයා උසයි ඇගත් ගානට. මම බකුමූනා වගේ මිනෝල්ගෙ අයියා දිහා බලාගෙන හිටියා. ඒකා එකපාරටම මාව දැකලා ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන ගැසසුනා. මම ඉක්මනට අහක බලාගත්තා. තදිස්සියෙ වත් තරහ ගිහින් මාව මරලා දැම්මොත් එහෙම.

නිල් පාට ශර්ට් එකට කලු පාට ට්‍රවුසර් එකක් ඇදලා හරිම කැශුවල් විදියට එයා හිටියෙ. හැබැයි අපි දිහා බලන්නෙවත් නැතුව අර අයියා එක්ක තව පැත්තකට ඇවිදගෙන ගියා. එයාට තිබුනෙත් අර ඇමරිකන් පෙනුමක්. මිනෝලුත් ඒ වලේම තමයි ඒත් එයාගෙ අම්මා ජර්මන් කෙනෙක් ලු. මගෙ අම්මිත් ඉතිං හරිම ලස්සනයිනෙ ඒකනේ මම ඒ හැමෝටම වඩා මම හුරතල් ..

අපිට ලන්ච් ගන්න එතන හිටපු සර්වන්ට්ලා දෙන්නෙක් කතා කලා. අපි ගියා ඩයිනින් රූම් එකට. ගෝඩ් එක මාරම ලොකුයි. ඒ ඩයිනින් ටේබල් එක හෙන දිගයි. තනිකර ලීයෙන් හදලා තිවෙන්නෙ ලොකු කැටයම් තියෙනවා පුටුත් ඒ වලේම තමයි. ඩයිනින් ටේබල් එකට උඩින් මැනික් කැට වැස්සක් වගේ ක්‍රිස්ටල් එල්ලෙන ලයිට් ගොඩක් එල්ලලා.ඒක නම් හරිම ලස්සනයි.

අපි ගිහින් එතනින් ඉදගත්තා. එතනට අර අයියලා දෙන්නත් ආවා. ඇවිත් අපෙ ඉස්සරහින් වාඩිවුනේ. මගෙ දකුනු පැත්තෙ හිටියෙ සයාන් වම්පැත්තෙ හිටියෙ මිනෝල් මිනෝල්ට එහා පැත්තෙ ඩිලන් හිටියා. ඉතුරු පස් දෙනා හිටියෙ සයාන්ට එහා පැතිතෙන් වාඩි වෙලා.

නිහඬ සිතුවිලි...Where stories live. Discover now