Author's note.
Mga kapatid.. My dear readers.. How long has it been since I last updated this story? Two? Three years? Ewan ko.. Basta matagal na.. Sorry.. Sorry.. Dami lang nangyari sa buhay ko.. Naging super busy sa trabaho.. But I guess, yung pinakamabigat is I lost my dad.. Medio nawalan ako ng ganang magsulat after that.. Especially knowing na siya pa naman yung number 1 fan ko.. And abang na abang siya sa bawat chapters na sinusulat ko dito sa novel na 'to.. And it pains me to realize na hindi na nia mababasa yung karugtong nitong nobela ko.. Nagi-guilty ako kasi bakit hindi ko ba agad tinapos 'to nung may chance pa siyang mabasa 'to hanggang ending..
Ang tagal na non.. Malamang nakalimutan nio na din yung story.. But hey, it's never a bad idea to read this all over again.. Simulan nio po sana ulet.. And sana suportahan nio ulet.. Again, patawad po.. And maraming salamat sa paghihintay..
=================================================================
"PAALISIN MO SIYA DON!!!!" si Rose Ann.. Nagsisigaw habang nasa loob ng sasakyan.. Oo, umiiyak.. Sa galit siguro.. Bahahaha..
"Paano ko siya paaalisin don..? Property nila yun.. She can build her house where ever she wants.." sagot ko.
"Basta!! Do everything!!! I want her out.. Ayoko siyang maging kapitbahay!!!" sigaw pa rin nia..
Lalo lang sumasakit yung ulo ko sa taas ng boses nia.. Galit na galit talaga siya.. So hindi na lang ako nagsalita.. Binilisan ko na lang pagda-drive para maihatid ko agad siya sa kanila..
Huminto ako sa tapat ng gate nila.. Pagbaba nia, kinatok nia pa ako saying; "I want her out, Lorenzo.. Kasi kung magiging kapitbahay naten siya, hindi ako titira sa bahay na yun.. I swear.. hindi ako titira don.."
Tumango na lang ako..
At may demonyong bumubulong sa tabi ko.. "De wag kang tumira.. Mas ok nga yun e.." Bahahaha..
On my way back, syempre iniisip ko pa din yung situation.. Pramis.. Ang sakit sa ulo..
Tinawagan ko si Denise..
Pagsagot nia ng video call, natawa ako.. yung butas ng ilong ni Cal ang nakita ko.. nakatutok sa camera.. Ang kulit talaga.. hahaha..
"Hey.. Nandito si Cal sa bahay.. Daanan mo na lang mamaya.." she said..
"Uhmmm.. Actually yun nga yung nga yung reason ba't ako tumawag e.. Baka mamaya pa kasi ako umuwi.. So kung pwede paki-hatid na lang siya sa bahay mamaya.. Gagabihin ako.." sagot ko..
"Oh.. Okay.. San ka..? May date kayo ni girlfriend..?" tanong nia..
"Hahaha.. Wala.. Hinatid ko na sa kanila.."
"Ah.. may work ka.."
"No, tatambay lang.. Papalamig ako.. Sakit ng ulo ko.."
"Why..? she asked..
"What do you mean "why"?"
"Bakit ka magpapalamig..? Bakit masakit ulo mo..?"
"Ah, tinatanong mo pa talaga ha.." napapangiti kong sagot sa kania..
"Aaahh.. Ok.. I get it.." she said..
Ngumiti lang ako.. And she smiled back..
Tas nag-peace sign siya..
"Ang bad mo talaga.." sabi ko..
"E gusto ko talagang malapit kay Cal e.."
Ngumiti na lang ako.. "Hey, ikaw na bahala jan sa anak mo ha.. Pakihatid na lang.."
"Yes po.. Ingat ka.."
"Thank you.."
Past 5pm na nung nakarating ako sa boulevard.. Sa may seaside.. Oo, dito ako dumerecho.. Gusto kong mag-chill.. Gusto kong uminom.. Ang daming tumatakbo sa isip ko ngayon..
