👑 ဘယ်သူကိုယ့်လောက်ချစ်မလဲ 👑
အပိုင်း(၇)
"ဒေါက်..ဒေါက်..."
တံခါးခေါက်သံနှစ်ချက်ဆင့်သည် မတိုးမကျယ်ခပ်ဆဆလေးထွက်ပေါ်လာ၏။ဘယ်သူဆိုတာ တန်းခနဲသိလိုက်ပြီ။ ဒီလိုတံခါးခေါက်တတ်တာ မေမေ။ မေမေစံကျတော့ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့သုံးလေးချက်ဆင့်ခေါက်တတ်၏။ကျန်တဲ့အိမ်သားများ၏တံခါးခေါက်သံအားလုံးလိုလို သူမ အလွတ်မှတ်မိနေသည်။
"မီးငယ် အိပ်ပြီလား"
တံခါးခေါက်သံ၏မရှေ့မနှောင်းမှာ မေမေ့အသံကိုကြားလိုက်ရ၏။
"အိပ်တော့မယ် မေမေ၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ခေါ်ကြည့်တာ၊ ညဥ့်နက်အောင်ဖုန်းကြည့်နေမှာစိုးလို့၊ စောစောအိပ်.."
"မကြည့်ပါဘူး သမီးအိပ်တော့မလို့ မေမေတံခါးလာခေါက်တာနဲ့လန့်သွားတာ"
"အေးအေး အိပ်တော့.."
"ဟုတ်ကဲ့...မေမေလည်းအိပ်တော့လေ"
"တံခါးလော့ခ်ချထားလို့ မေမေအထဲမဝင်တော့ဘူး မီးငယ်"
"ဟုတ်... ဂွတ်နိုက်မေမေ"
"ဂွတ်နိုက် မီးငယ်"
မေမေပြန်ထွက်သွားသည့်ခြေသံကိုနားစွင့်နေလိုက်သည်။ခြေသံပျောက်သွားမှ အိပ်ရာပေါ်ကနေဝုန်းခနဲထထိုင်ပစ်လိုက်ပြီး ဗီရိုဆီပြေးသည်။ဗီရိုထဲက ဂျင်းဘောင်းဘီအပြာလေးကိုဆွဲထုတ်ပြီးတီရှပ်အနက်လေးနဲ့တွဲဝတ်လိုက်၏။အနက်နဲ့ခဲပြာရောကွက်ထားတဲ့ရှပ်အကျီကိုကြယ်သီးမတပ်ပဲ ထပ်ဝတ်ကာ ဦးထုပ်အနက်ကလေးကိုဆောင်းပြီးလျှင်..၊
"အလဲ့!...မိုက်သွားပြီ"
ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ထဲမှာ ပေါ်နေသည်ကနုနယ်ပျိုမျစ်သောမိန်းမငယ်လေးတစ်ယောက်၏သွက်လက်သောအလှပင်။ဦးထုပ်အောက်က မျက်နှာဖွေးဖွေးလေးကစိတ်လှုပ်ရှားခြင်းကြောင့်ပန်းရောင်ကာလာလေးရင့်နေသည်။
"ဒီလောက်ဆိုရပြီ"
သွားလာရလွယ်ကူစေရန်အဖြူရောင်ရှူးဖိနပ်ကိုစီးလိုက်၏။လက်ဝါးသာသာပိုက်ဆံအိတ်အဝိုင်းလေးထဲသို့ဖုန်းနဲ့ပိုက်ဆံထည့်ပြီးသွားလျှင် ဗီရိုမှန်ထဲက ကိုယ့်ပုံရိပ်ကိုတစ်ချက်ကြည့်မိသည်။လုံးဝမိုက်သွားပြီ...မာနခေါင်ဖျား။ခပ်တိုးတိုးရယ်သွမ်းသွေးရင်း အခန်းတံခါးကိုအသာလေးဖွင့်သည်။
YOU ARE READING
ဘယ်သူကိုယ့်လောက်ချစ်မလဲ
Romanceအလှမ်းကွာလွန်းပြီးမတူညီတဲ့အသိုင်းအဝိုင်းနှစ်ခုကနေမွေးဖွားလာတဲ့သူတို့နှစ်ယောက် တက္ကသိုလ်တစ်ခုတည်းမှာအမှတ်မထင်ဆုံရာက...မာနခပ်ကြီးကြီးကောင်လေးနဲ့ခပ်စွာစွာမာနကြီးကြီးကောင်မလေးတို့အမုန်းတွေကြားကနေဘယ်လိုချစ်သွားမလဲဆိုတာ....(မင်းသားကခပ်ကြမ်းကြမ်းနဲ့အရွဲ့ဆ...
