INLOVE WITH A GAY

CHAPTER 5: FRIENDZONE

Kinaumagahan ay ginising ako ng tawag ni Tita Jessica.

It's still early in the morning kaya nagtaka agad ako kung bakit dahil hindi naman sya madalas tumawag.

"{Hello, Faye?}"

"G-Goodmorning Tita."

I tried so hard not to yawn.

"{Can you come over here in our house,?}"

"Why? What happened po?"

"{Yasher is sick.}"

"What?!"

Parang biglang nawala ang antok ko at agad napatayo.

"{Are you shouting at me, Faye?}"

"No...No tita..I was just shocked, sorry. Is he okay, po?"

"{Yes. It's just a flu. But I'd like you to visit him if you're free today. I won't be able to take care of him because I have a flight today abroad.}"

"Sure Tita. I'm on my way."

Naghilamos lang ako at agad na nagpaalam kay Mommy. Pumayag naman sya at agad akong pinahatid kay Mang Luis.

I was worried by the whole ride. Hindi sakitin si Yasher kaya pag nagkakasakit yon ay minsan lang talaga o malala.

Agad naman akong nakarating dahil malapit lang ang bahay nila sa amin.

Naabutan ko syang balot ng kumot at nanghihinang nakahiga sa kwarto nya. Agad kong hinaplos ang noo nya at naramdaman ang sobrang init.

He's burning up.

Unti unti syang nagising at napalingon sa akin. Medyo nagulat ng makita akong nag aalalang nakatingin sa kanya.

"Paye? W-What are you doing here?"

"You have high fever, Yash. Let's go to the hospital."

"I'm fine. Go home." He whispered.

Umiling ako at tinignan ang gamot sa side table na hindi nya pa iniinom. Kumuha agad ako ng tubig sa mini ref ng kwarto nya at nilapitan sya.

"Come. Drink it up."

Dahan dahan nya namang ininom ang binigay kong gamot habang nakaalalay ako sa kanya.

Humiga lang ulit sya matapos inumin kaya inayos ko ang kumot nya at hininaan ang aircon.

I was just watching him sleep as I checked his temperature.

102.3 F.

Nagtataka din ako kung bakit sya nagkasakit. According to his mom, He's been like that since last night.

Nilagnat ba sya dahil sa halik ko kagabi?

Hindi ko tuloy alam kung mag-guilty ako o maiinsulto.

Ganoon ba kadumi ang laway ko para magkasakit sya?!

Regular naman ang toothbrush ko. Madami ngang lalaki ang nagkakandarapa na matikman kahit isang patak ng laway ko.

Umupo nalang ako sa sofa na malapit sa kama nya. Nakatingin lang ako sa kanya habang natutulog ng mahimbing kaya parang inaantok nadin ako.

Nagpuyat kasi ako kagabi kakanood ng movie at series sa Netflix.

Tok. Tok. Tok.

Nagising ako sa malakas na katok ng pintuan. Agad akong tumayo at nalaglag ang puting kumot sa katawan ko.

San galing 'to? Wala naman akong kumot kanina.

Napatingin ako kay Yasher na mahimbing padin ang tulog sa kama.

I checked the wall clock and it's already 10:50am.

"Ma'am Faye? Nandito napo yung pinaluto nyong sopas."

Agad kong binuksan ang pinto at kinuha ang mainit pang soup para kay Yasher.

Tulog parin sya.

I really don't want to wake him up but he needs to eat.

"Yasher? Wake up, baby. You need your food."

Dahan dahan syang gumising at umupo sa kama. Inayos ko agad ang table para makakain sya.

"You cooked this?"

"Yes." I lied.

He slightly smiled.

"Liar."

He whispered and slowly taste the soup.

Nakatingin lang ako sa kanya habang kumakain sya. Mukha parin syang mahina pero hindi na sobrang mainit kagaya kanina.

"What happened to you? Hindi ka naman sakitin."

"Your fault. Hinalikan mo kasi ako eh."

My lips parted at what he said. I couldn't believe that he mentioned our kiss.

"You enjoyed it, Yash."

Akala ko ay bibirahin nya ang sinabi ko gaya ng dati pero tahimik lang sya habang nagpapatuloy sa pagkain.

He's really sick.

Kung nasa normal sya ay mandidiri sya sa sinabi ko o iirap man lang. Pero wala. He remained silent.

And silence means yes, right?

"Why did you kissed me?"

Tumingin sya sakin at nagtitigan kaming dalawa. Wala akong makita na kahit anong reaksyon sa gwapo nyang mukha.

May sakit o wala, gwapo parin sya.

"I like you, Yash."

Buong loob kong sinabi yon habang nakatitig kami sa isa't isa. Ako pa ang nagulat dahil wala syang reaksyon sa sinabi ko.

Does he knew?

"Why do you like me? We're friends, and I'm gay."

I know. How unfortunate.

"I don't care, Yash. I just like you. So damn bad."

He just stare blankly at me.

It's actually enough to admit my feelings for him and I won't ask if he likes me too dahil malinaw naman sa akin ang sagot sa tanong na iyon.

He will never.

"You can't love me. You'll just hurt, Faye."

"Why? Won't you even try, Yash?"

"No. Because it's clear to me that I will never love someone like you."

Ang sakit naman non.

Kailangan diret-diretso pa talaga habang nakatitig sakin?!

"We're friends, Faye. Let's just be like that."

"I don't want to be your friend anymore, Yash. I love you."

Umiwas sya ng tingin at patalikod na humiga.

"That's the only thing I can offer, Faye. You know that."

I fucking know that.

"Please close the door when you leave."

Fuck.

Bakit ang sakit?