𝐁𝐀𝐁 𝟐𝟎

674 47 8
                                    

"BONDA, bonda yakin ke plan kita ni menjadi? Nampak macam tak menjadi je." 

Tanpa ucap apa-apa Puan Aisyah mencubit lengan milik Raqib. Ada saja akal budak ni nak buatkan orang berubah fikiran. Apa dia ingat senang ke nak alih barang-barang ni semua? Susah tahu tak! Ini kalau patah pinggang, tak tahulah nak kata apa. 

"Raqib, sekarang bonda nak tanya. Bonda yang hidup dulu sebelum kamu ke atau kamu hidup dulu sebelum bonda?" 

"Bonda lah hidup dulu! Kalau tidak manalah Raqib wujud dalam dunia yang penuh dengan ujian ni. Betul tak? Apa orang kata, proses fotosintesis!" 

"Proses fotosintesi, atuk hang! Itulah dekat sekolah banyak sangat main. Berpuluh ribu bonda bayar yuran sekolah kamu ingatkan jadi orang. Rupanya layak jadi orang-orang dekat tengah sawah tu!" 

Bingit telinga Raqib apabila mendengar bebelan bondanya. Sengaja dia mencucuk-cucuk telinganya dengan jari. Makin lama dibiarkan makin menjadi-jadi bondanya membebel. 

"Ha, tengoklah tu. Bila bonda membebel mula lah dengan perangai dia yang tak semenggah tu. Patutlah Raqib sampai sekarang tak ada pasangan lagi. Perangai kamu dengan along kamu tu sama je! Sama-sama tak hargai perempuan! Hesy, apalah dosa bonda waktu mengandungkan kamu berdua ni." 

"Aip, bonda jangan nak samakan Raqib dengan si Naqib yang tak cukup sel dekat otak tu! Raqib ni pandai tau hargai perempuan. Mana bonda tahu yang Raqib tak ada pasangan? Raqib ni ramai tau pasang pasangan. Macam-macam gaya ada. Bonda nak yang macam mana? Yang tak cukup kain? Yang cukup kain? Yang pakai kain separuh? Semua ada! Bonda cakap je nak macam mana, nanti Raqib bawakkan calon-calonnya." 

Penumbuk sulung tepat ditunjuk pada wajah Raqib. 

"Beranilah kalau Raqib bawak perempuan yang tak cukup kain. Memang bonda ikat dia guna kain kafan!" 

"Amboii, bonda! Janganlah marah sangat. Kan Raqib dah kata yang Raqib ni ramai calon. Halah, nanti bila kes along ni dah selesai, Raqib bawaklah calon isteri Raqib sendiri. Bonda jangan risaulah. Ini Syed Raqib! Petik jari je, semua perempuan dah beratur menunggu giliran." 

Makin pening kepala Puan Aisyah. Haih, sorang perangai baran. Sorang lagi perangai random sangat. Agaknya waktu mengandungkan diaorang berdua, ada salah makan ke? Risau betul lah! Yang mana ibu mengandung tu nak pesan sikit, makanlah benda berkhasiat. Jauhkan diri dari orang yang vibe negatif atau random. Kalau tidak keluar perangai macam dua ekor ni. 

"Tapi kan bonda, macam mana kalau tak menjadi rancangan ni? Bonda masih ada banyak backup plan lain ke?" 

"Mestilah ada! Jangan risau, Raqib. Kalau ini tak menjadi, kita tukar pada plan B, kalau plan B tak menjadi jugak, kita tukar pada plan C sampailah plan Z." 

"Kalau plan Z tak menjadi jugak?" 

"Terpaksalah kita guna cara terakhir." 

"Apa dia?" 

"Bomoh." 

Membulat anak mata Raqib. Kedua belah lengan bondanya digoyangkan sekuat mungkin. Pening Puan Aisyah apabila Raqib buat sebegitu rupa. Ini kalau tak cukup skru dekat otak, dah tertanggal gamaknya otak ni. 

"Bonda, itu kan syikin!" 

"Syikin apa! SYIRIK LAH!" 

Raqib diam sejenak. 

"Ah, tak kisahlah! Yang penting kita tak boleh guna ilmu hitam atau bantuan dari syaitan di rejam! Bonda ni, kalau dah teringin sangat nak melangkah masuk neraka, bonda janganlah ajak Raqib. Raqib nak masuk syurga!" 

"Amboii, macam hang sorang je yang nak masuk syurga. Habis bonda yang hidup berzaman ni tak teringinlah nak masuk syurga?" 

"Tadi kata bonda nak guna bomoh. Itu namanya dah menduakan Allah. Ayokk, bonda! Malaikat dah catit tau setiap perkataan bonda. Ayok!" 

BAHAGIA SYED NAQIB | OGWhere stories live. Discover now