Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Malam dah lewat, dan hospital tu sunyi. Bunga berdiri depan pintu bilik Ash, tarik nafas dalam-dalam sebelum dia ketuk pintu perlahan. Dia bagi salam, lepas tu buka pintu perlahan-lahan.
Ash yang tengah baring, dah nak lelap, terjaga bila dengar pintu terbuka. Mengerutkan dahi, dia pandang Bunga yang tersengih depan pintu. “Apa kau buat malam-malam kat sini?” Suara dia kasar, macam biasa, tapi ada sikit kehairanan kat mata dia.
Bunga tersengih kecil, cuba tak nampak obvious. “Oh, takde apa… saya lalu je tadi, teringat nak tengok keadaan awak. Mana tau kan kalau awak perlukan apa-apa.”
Ash pandang dia dengan mata separuh tutup, macam malas nak layan. “Tengah malam pun nak datang tengok? Esok pagi tak boleh ke?”
Bunga buat muka tak bersalah. “Esok pagi pun saya datang juga… Cuma kali ni nak tengok kalau awak ada komplen apa-apa.” Dia sengaja cakap macam tak kisah, walaupun dia tahu Ash tak suka kalau orang datang jaga dia sangat.
Ash tarik nafas, kemudian tersengih sinis. “Lalu konon, eh? Cakap je lah kau rindu aku, nak tengok muka aku sebelum tidur.”
Bunga gelak kecil, sambil jeling. “Rindu? Tak payah kot. Cuma risau awak kat sini sorang-sorang je.” Dia cuba maintain tenang, walaupun sebenarnya hati dia berdebar.
Ash senyum sinis, cuba sembunyikan senyuman. “Tak payah nak risau sangat. Aku bukannya lemah.”
Bunga angguk, masih tersenyum. “Ye lah, tahu lah. Esok pagi saya datang lagi, kalau awak tak marah.” Dia tunduk sikit, macam tak nak tunjuk sangat yang dia sebenarnya suka tengok Ash dalam keadaan tu.
Ash merenung dia sekejap sebelum buat muka tak peduli. “Datang lah kalau kau tak ada kerja lain,” katanya, sambil pejamkan mata macam malas nak sambung layan.
Bunga tersengih, tahu dia dah berjaya buat Ash terima kedatangan dia tanpa perlu cakap banyak.
Bunga tengok Ash yang dah pejam mata tu, tapi dia tahu Ash belum betul-betul tidur. Dia buat langkah perlahan ke arah katil, cuba jaga supaya tak bising sangat. Tapi Ash celik sebelah mata, pandang tepat kat Bunga.
“Ada lagi ke kat sini?” Suara Ash perlahan tapi jelas. “Ingatkan tadi dah nak balik?”
Bunga tersengih, tersipu-sipu. “Err... kejap lagi balik lah. Nak pastikan awak betul-betul okay dulu.”
Ash cebik sikit, senyum sinis. “Lagi alasan. Berapa banyak alasan kau nak bagi? Nak duduk sini sampai esok pun tak apa kalau kau nak. Tapi...”
Dia sengaja berhenti bercakap, buat Bunga teragak-agak. “Tapi apa?”
Ash senyum sinis lagi, dengan nada main-main. “Kalau kau tak kisah lah kalau kita kena tangkap khalwat tengah malam buta ni.” Mata dia memandang tajam pada Bunga, penuh dengan maksud tersirat. “Yelah, mana boleh lelaki perempuan berdua-duaan macam ni kan?”