Ondan; onlarca damla kan akıttım, içi boşalmış damarlarını ayak bileklerime doladı, benden kaçışlarımı çaldı.
Ondan; kuruyan geçmişim için bir yudum su dilendim, kırık bir kadehi dudaklarıma dayadı.
Izdırabın şarabını içtim, dilim parçalandı.
İçti...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bakışlarımdan bakışlarına uzanan bir sarmaşık vardı ve o sarmaşık bir kibrit alevi gibi tutuşmuştu sanki. Dört bir yandan baskıya uğrayan kalbim; nefesimin daha da telaşlı, damarlarımdaki kanın daha bir hızlı akmasına neden oluyordu. Gözlerinde belli belirsiz oluşan kül izleri ise aramızda yanan ve ardımızda kalan rüzgarda savruluyordu.
Kirpiklerim titredi, parmak uçlarım buz kesti.
Korku, endişe ve nicesi pervane olup ruhumu tarumar etti.
Kirpikleri bir ok gibiydi ve ucu sarmaşıkları yok etmeyi reddetti.
Yalvaran gözlerle, bu anın sonlanması adına, ona bakmaya devam ettim. Bir şeyleri tartar gibi kahvelerimde mekik dokudu ve ardından kafasını hafif bir açıyla geriye çekti. Dudakları aralanmış vaziyetteydi. Baş parmağı bel boşluğumu okşadı. "Her erkek..." diye fısıldadı. Onun beni hapsettiği alandan kaçmak istiyordum lâkin elleri bedenimi sıkı sıkı tutmaya devam ediyordu. Kıpırtısızdım. "Senin gibi çekici bir kadınla sevişmek ister."
Adem elması yanık teninde aşağı yukarı hareket etti. Kurduğu cümle kulaklarımı tırmaladı. Boğazımdaki iğnelenmeler canımı acıtmaya yetti.
"Ne dediğini bilmiyorsun sen?" Dedim ne zamandır tuttuğumu hatırlamadığım nefesi Yaman'ın biçimli yüzüne verirken. Avuçlarım terlemişti. Titreyen parmaklarımı istemsizce ceketinin yüzeyine bastırdım. O sıra sırtıma doladığı kolunu geriye çekip diğer eliyle belimden beni, kendi bedenine sabit tutmaya devam etti. Serbest kalan sağ eli, saçımı geriye atarken emareli boynumu açığa çıkarmıştı.
Avuç içini enseme koyup baş parmağını damarıma bastıracak şekilde konumlandırdı. Akan kanım o dokunuşa karşılık, şah damarımda birikmeye başladı.
"Burayı seviyorum." Dedi alçak tuttuğu ses tonuyla. "İzi geçse bile varlığı ölene dek beni hatırlatacak." Duraksadı göz kapakları kısılmıştı. "Avcının belkide en büyük hediyesi sana," derken damarımı tüylerimi ürpertmek pahasına okşadı. "Bu nabız atışları olacak."
Kelimeleri kağıt kesiği gibi dokunduğu yeri sızlatmıştı. Dudaklarımı konuşmak için aralasamda herhangi bir kelime çıkmamıştı. Benden bir karşılık beklemiyor olmalı ki konuşmadı. Okyanusun koca çukuru terk ettiği gibi dokunuşları tüm bedenimden geriye çekildi. Açıktaki omuzlarımdan zamanın yeli esip geçti.
