" උබෙ ඔය පොල් බෑග් එකත් අරන් ඉක්මනින් බැහැපන්කෝ!"
"ටිකක් ඉදපන්කෝ!..මගෙ කකුල් වලට රෝද හයි කරලා නෑ තාම!"
" අභිමන් ඔයා බහින්න.මූ බහින්නේ නිකම් හැට පැනපු ආච්චි කෙනෙක් වගෙ.ඒත් නෑ ආච්චිලත් තව හොදයි!"
හසරැල් කිනිහිරට බැන බැනම කොහොම හරි අභිමන්ව කාර් එකෙන් එලියට ගත්තා..මගදි එන ගමන් බෑග් එකෙ තිබ්බ බඩු ඇද්ද වගෙ නෙවෙයි දැන් කිනිහිරට ඒවා හොයාගන්නත් බැරුම් කාර් එක ඇතුලෙ ලත වෙනවා.
" බැස්සා යකො බැස්සා!..ආහ් ඉදපන් මගෙ ෆෝන් එක!"
කාර් එකෙන් බැහැලත් ආපස්සට කාර් එකට ඔලුව දාලා සීට් එකට ඔහෙ ඇතැරලා දාලා තිබුනු ෆෝන් එකත් අරන් කිනිහිර කාර් එකෙ දොර වැහුවම හසරැල් ඉනට අත් දෙකත් තියන් බලන් හිටියෙ එයාගෙ මෙ පරම මිත්රයාගෙ වැඩ පිලිවෙල දිහා..
ගමෙ හසරැල්ලගෙ ගෙදර තරමක් විශාල එකක් උනා..ගස් කොළන් , මල් වලින් කිසිම අඩුවක් තිබුනෙ නෑ..ඒ වගෙම ඉස්සරහා මිදුලෙ පැත්තකින් තිබුනු උණ බට පදුරු මන්ඩිය මිදුලට ලොකු හෙවනක් වගෙම ලස්සනක් ගෙනල්ලා තිබුනා..තවත් පැත්තකින් ලොකු අඹ ගහක් යට තිබුනු එලිමහන් බංකු දෙක තුනත් ගෙදරට ආකර්ශනීය පෙනුමක් එක් කරලා තිබුනා..
ගෙයි ඇතුලට ගොඩ වෙද්දිම රතු කුඩු වලින් මැදලා තියෙන සීතල පොලොවෙ අඩිය තියෙවෙද්දි , සාලෙ මැද්දෙ ලොකු සෝෆා සෙට් එකක් දාලා තිබුනා..ඒ එක්කම පැත්තකින් තිබුනු ටීවී එක!.දොර එහා පැත්තෙ බිත්තිය මුල තිබුනු මාළු ටැංකිය.
කොළ පාට , රතු පාට , තැඹිලි පාට කහ පාට මාළු පැටව් ගොඩක් ඒ කොටු උනු වීදුරු ටැංකිය ඇතුලෙ හරි හරියට දග කරමින් හිටියා..අභිමන්ගෙ ඇස් ගෙ හැම තැනම එහෙ මෙහෙ දිව්වෙ කලබලෙන්..මොකද ඒ තරම් මෙහෙ ලස්සනයි.ටිකක් එහාට හැරුනම තියෙන මුදුන් බිත්තියෙ ඇදලා තිබුනු ලොකු wall art එක ඔක්කෝටම වැඩියෙන් අභිමන්ගෙ ඇස් ඇද බැද ගත්තා කිව්වොත් ,
ඒකෙ තිබුනෙ Universe එක.ඒක චිත්රයක්ද කියලත් වෙලාවකට සැක හිතන්න පුලුවන් විදිහෙ අනර්ඝ ගනයෙ සිතුවමක් උනා..එහෙම බලද්දි තවත් කෙනෙක්ට හිතෙන්න පුලුවන් මෙ බිත්තිය හරහා Universe එක පේනවත් ඇති කියලා..කෙටියෙන්ම කිව්වොත් ඒක 3D wall art එකක්..
YOU ARE READING
ප්රේමය නමින්! |
Non-Fiction" මියයාමට කලියෙන් බොහෝ ප්රේමනීය මිනිසුන් පමනක් මුණගැසේවා ප්රේමය නමින්!"