"ඔයා කොයි වෙලේද පහලට ආවේ?!"
"ඇයි?!"
" මන් දැක්කෙ නෑනේ?!'
" දකින්නේ කොහොමද ඔයා හසරැල් එක්ක ඉද්දී!..ඉද්දි විතරක් නෙවෙයි තව කෝපිත් බොනවා!"
අතෙ තිබුනු කෝපි කෝප්පෙ ස්ටූල් එක උඩ ටිකක් සද්දෙන් තියන ගමන් කියපු කිනිහිර එක මොහොතකටවත් අභිමන් දිහාවට ඇස් යොමු කලේ නෑ..එයා දිගටම තමන්ගෙ අත් දෙක දිහා බලන් හිටියා..
"මන් එච්චර අවසිහියෙන් නෙවෙයි හිටියේ?..ඔයා ආවේ කොයි වෙලේද?!"
" අවසිහියෙන් නැතුම් සිහියෙන් හිටියනම් මාව කොහොමත් නොදැක ඉන්න විදිහක් නෑ අභිමන් ඔයා!"
ඒත් කිනිහිරගෙ ඇස් තිබුනු තමන්ගෙ අත් දෙක දිහාවට කියලා දැක්ක අභිමන් ඇවිදන් ගිහින් කිනිහිරගෙ සෝෆා එකට පැත්තෙන් හිට ගත්තා..කිනිහිර එනවා දැක්කෙ නැති වෙන්න ඇත්තටම අභිමන් හිටියෙ අවසිහියෙන්ද?
" ඒත්-"
" හරි ඉතින් කොහොම හරි මන් පහලට ආවනේ!.."
ඔන්න ඔය වචන වලින් පස්සෙයි කිනිහිර අභිමන්ගෙ මූණ දිහා බැලුවේ..ඒත් දකින ඕනෙ කෙනෙක්ට තේරෙනවා ඒ ඇස් වල කිසිම හැගීමක් නෑ.තනිකරම හිස් බවක් විතරමයි කියන එක..
" හසරැල් කෝපි එක රසයි කිව්වද?!"
ප්රශ්ණයක් ඇහුවත් අභිමන්ගෙන් වචන වලින් නොදෙන උත්තරයක් විදිහට එයා සුපුරුදු පරිදි ඔලුව උඩට පහලට වැනුවා.
" ආහ් මේ අහපන්කෝ!"
උඩ ඉදන් සද්දෙන් කතා කරන් හසරැල් පහලට එද්දී එකම වෙලාවෙ අභිමන්ගෙ වගේම කිනිහිරගෙ ඇස් දෙකත් යොමු උනෙ හසරැල් දිහාට.ඒ උනත් හසරැල්ගෙ ඇස් තිබුනෙ අභිමන් ගාවට දුවලා විතරයි.ඒක හොදා කාරවම කිනිහිරත් දැක්කා.
" කියපන් ඉතින් අහන් ඉන්නේ!"
" මයුර මෙහෙ එනවා කිව්වා!"
" මොකක්?!..මොන මයුර!"
" ඇයි උබට මයුරලා ගොඩක් ඉන්නවද?..!"
" ඔව්!"
" අනේ මේ.අපෙ එකා ගැන කිව්වේ.උත් මෙහෙ එනවා කිව්වා!"
හසරැල් ඒක කියනවත් එක්කම කිනිහිර එක පාරම සෝෆා එකෙන් නැගිට්ටම ලග ඉදිය අභිමනුත් ගැස්සුනා ඒ වගේම හසරැල් යකෙක් ගැහුව වගෙ කිනිහිර දිහා බලන් හිටියා..

YOU ARE READING
ප්රේමය නමින්!
Non-Fiction" මියයාමට කලියෙන් බොහෝ ප්රේමනීය මිනිසුන් පමනක් මුණගැසේවා ප්රේමය නමින්!" Cover Credits: @Zoe_Vantae 💗