*Ariana's POV*
I observed how Gale had changed lately. It's been 2 weeks since she woke up from the poison at iba na talaga sa nakilala ko noon.
"Tapos mo na ba yung quiz natin kay Professor Archer?" Kalmado kong tanong.
Tango lang yung isinagot niya. Napabuntong hininga na lang ako't tinabihan siya.
Oo, ganyan na siya mula nung nagising siya. She's just so quiet. Kapag tatanungin mo, tango o iling lang siya. Hindi na siya nagsasalita, o nag-iingay man lang.
"Hmm...ang ganda naman niyan ah? What are you writing?"
Ngumiti lang siya ng bahagya at ipinakita ang kapirasong handmade na book. Isa siyang storybook na nandoon kami. Nandoon din yung pictures ng iba pang royalties at naiyak na lang ako't napatalikod. I know how she misses them already.
"Alam mo? Alam kong namimiss mo sila. But some people would come and go. May mananatili, may aalis. Nandito pa kami, si Ayesha, si Blue. Yung friends mo from superiors. We don't hate you. You're not alone, ok? Lagi mong tatandaan yan."
I hugged her tight, and she did the same as well. I can feel the longing inside her heart.
"A-Are you sure that you don't hate me?" Her soft voice asked, with a hint of vulnerability.
"Oo naman, we would never hate you. Para saan naman para kamuhian ka namin? You're our friend, sister. Promise, di kami aalis sa tabi mo ok? Papakita na lang namin by our actions. Ilabas mo lang, Gale. Handa akong manatili sa tabi mo."
"T-Thank you..."
Isang salita...salitang nakapagpakirot ng puso ko sa lungkot. Sanang kaya kong tanggalin yung sakit na nararanasan niya ngayon, kung sanang kaya ko lang, nagawa ko na.
"Tara sa cafeteria? Libre ko. Don't worhy, no need to pay me."
Hindi na siya sumagot at naglakad na lang papuntang cafeteria. I know her favorites, lasagna, strawberry shake, brownies, and water. 'Yon lang, sapat na sakanya. I ordered everything she likes at tahimik siyang kumain.
"T-Thank you for the f-food..." She said with her soft voice. Tinapik ko na lang siya sa balikat at nagpatuloy na.
"Nandito ka pa rin palang babae ka? Hindi ka pa ba tapos sa kakaagaw sa mga kaibigan ko? Nang dahil sayo, nawalan ako ng kamay...at pati na rin paa't mata! Nakakainis ka!"
Haaayyy naku! Hindi pa rin pala siya nadadala sa ginawa sakanya. Tama nga naman, ang masamang damo, di basta-basta nadadala sa mga parusa. Gusto niya yata, madugong parusa?
Walang imik na tumitig si Gale sa direksyong 'yon pero agad rin namang bumalik sa pagkain. Wala naman siyang mapapala kung aawayin niya pa yung strongest princess of all.
"Let us join you two..." Ayesha uttered with a little smile on her face. Kita ko ang panandaliang saya ni Gale kaya napatango na din ako.
"How is she, Ariana? They uttered in unison.
"She's fine, pero we should still keep an eye on her, baka mamaya, may gawin siya sa sarili niya na di maganda. Understood?"
Nag-high-five naman sila saakin at kumain na kaming magkasabay. Ganyan naman talaga kapag magkakaibigan, eh.
"A-Ariana? A-Ayesha? B-Blue? c-can we t-train later? Hihihihi! Samahan niyo ako, ha? Hihi! Pakita natin kay Firo...pakita natin sakanya na kaya ko, para...para maging m-masaya siya, ok? Ok? Hihihi? *sniff**sniff*"
Napailing na lang kami sa ikinilos niya't nag-agree. Yeah, we'll let her do whatever she wants, pero babantayan namin siya. Not that we wanna trap her or something, gusto lang namin na maging safe siya kasi iba siya ngayon.
![](https://img.wattpad.com/cover/379453009-288-k189006.jpg)
BINABASA MO ANG
Eternal Academy: The Lost Angel Princess
FantasíaWhat if I ask you something... Gugustuhin mo bang maging isang prinsesa? Kung oo, sa anong kadahilanan? Paano kung sabihin ko sayo na may isang di ordinaryong prinsesa? She's not an ordinary teenage girl... Gusto niyo bang malaman ang kwento niya? H...