Eternal Academy: The Lost Angel Princess

Chapter 4: Dream and new school

*Gale's POV*

I was lying on my hospital bed while resting. Tomorrow is my discharge and I'll be very happy for that. I decided to sleep and wait for the day tomorrow.

I rested my eyes, cleared my thoughts and bid goodbye to the world of reality.

***

"Come...come to me..." A voice called, calm and hypnotizing.

Nasa lugar ako ng parang isang kristal at nang makalapit ako sa kinaroroonan ng boses ay nagulat ako sa biglaang pagliwanag.

"Nandito ako... Bumalik ka na... Bumalik ka na kung saan ka nararapat... Bumalik ka na..." Paulit-ulit na sabi ng isang boses babae.

"Who are you? Tingin mo, takot ako sayo? Saan nararapat? Eh ni ako nga po mismo eh di makapaniwala sa sinasabi ng parents ko! Nung nagpalabas ako ng kuryente kahapon, maybe it's just because of the static of hospital equipments! Wala akong dapat balikan!"

I saw her cry, she hugged me tight and patted my back.

"Maiintindihan mo rin, Gale... Pakiusap, bumalik ka na..." Sabi niya at nagliwanag ang buong paligid.

Nakaramdam ako ng sakit sa may likuran ko, sanhi para magising ako.

"Aaaaaaarrrghhhh! Araaayyy!" Sigaw ko, at dali-daling nagpunta sina mama at papa sa loob ng room ko.

"Anak? Anong masakit? Anong masakit sa katawan mo? Kamay? Ulo? Anak...magsabi ka!" Alalang sabi ni mama.

"It's nothing, mom. Just my back, ang hapdi eh..."

Nagkatinginan naman silang dalawa at di ko maiwasang makwento sa kanila ang napanaginipan ko.

"Mom, dad, I dreamed about something..." Panimula ko.

"What is it, princess?"

"...It's about a girl, I'm in a place with lots of crystals, and, I saw a very beautiful girl wearing crystal gown, blue eyes, and a glowing croun. Kumikinang din siya, tapos, she's telling me to come back... I don't understand..."

"You really need to come back to where you truly belong, where we truly belong. Magtiwala ka saamin ng mama mo. You'll be with Heaven, she'll be there beside you, ok? Papasok ka na sa Eternal Academy..." My father explained, while me? I'm still not believing them. What's the point of believing if all you hear is full of insanity, right?

Pinatulog na ako ulit ng parents ko at di na ako umangal pa. Madaling-araw pa lang kasi ng mangyari ang pag-uusap namin nina mama kaya much better na din na magpahinga ako.

---

"Are you ready, princess?" Tanong ni papa saakin while smiling.

I nodded my head, just to show respect, kahit ang totoo, hindi pa talaga ako handa. Iginala ko na lang yung mga mata ko sa magaganda naming bulaklak sa garden. Oo, nakauwi na kami, at pupunta na kami sa school daw kuno na papasukan ko.

Nagpunta kaming lahat, kasama si Heaven sa kwarto ko, umupo kami sa bed at pumikit silang tatlo. Naghawak-hawak sila ng kamay at pabulong na nagsasalita ng kung-ano.

After a few seconds, namalayan ko na lang na pababa na ng pababa yung bed ko. Dahan-dahan lang, pero nakakatakot!

"WAAAAAAHHHH!!! MOM! DAAAAAAAAAD!!! HEAVEEEEEEEEEEEEEN!!!!!"

Napasigaw na lang ako sa sobrang takot, at yung tatlo? Pinagtatawanan lang ako! Huhuhuuuuu!

Nang makababa na kami ng tuluyan, sariwang-sariwang hangin ang naramdaman ko. Nakakita ako ng mga flowers na kasinlaki ng kamay ko at sa gitna ng mga petals ay may shape na parang tao. I also saw...fireflies?