Bu Köşe Yazı Köşesi

Doktor Odasında

🎈🎈🎈

~4~

Doktor Odasında

İçeriye girdiği zaman ne yapacağını bilmeden kapının yanında beklerken onu içeriye davet eden doktoru başıyla yavaşça selamladı. Amacı buraya gelmek değil evde kitap okumaktı. Eğer her istediği oluyor olsaydı belki bu gerçekleşirdi ama şuan öyle bir durum söz konusu olamazdı.
Doktorun karşısındaki üç deri koltuktan ortada olana oturduğunda değişik bir ses çıktı ortaya,aldırmadı. Kafasını kaldırıp odayı incelemeye başladı. Kutu gibi bir oda buz gibi soğuktu,gözü odayı soğutan klimayı farketti. Ellerini bacaklarının arasına koyarak birleştirdi. En azından dışarısından daha serindi içerisi,biraz rahatlamayı diledi. Odanın kare şeklinde olması pek hoşuna gitmesede onu asıl ürküten uzun tavandı,daha önce gördüğü alçak tavanlardan farklı olarak gereğinden fazla aralıklıydı odanın zeminiyle.
Ürkütücü ortam onun rahatlamasına izin vermiyordu. Pekala doktorda bunun farkında olmalıydı.
Gözlerini doktora diktiğinde doktor sandalyede oturuşunu düzeltti ve nasıl olduğunu sordu,ne diyecekti? İyi olmadığı halde iyi olduğu zırvalığından bahsedip buradan kaçabilirdi belki "İyiyim," dedi "Siz?" Bir doktora sorulacak soru olarak görülmüyordu aslında onun gözünde bu ama aklına başka bir şey gelmedi ve fazla soğuk birisi gibi gözükmek istemedi.
Emin olduğu tek şey herkesin gözünde olduğu gibi bu doktorunda gözünde soğuk biri olarak gözüktüğüydü,aldırmadı. Alışkın olduğu bir şey için üzülecek değildi ya.
Doktoru ve odayı biraz daha incelemeye başladığında gözleri istemsizce doldu,içerisinin soğukluğundan dolayı olduğunu düşünmeye çalıştı ilk başta ama herşey ortadaydı.
"Soğuk kişiliğimi etkileyecek daha soğuk bir şey yoktur." diye mırıldandığı zaman doktorun onu izlediğini farketti,kulak kabartmış ondan alacak bir yanıt bekliyordu besbelli. Yanak içlerini kemirirken tekrar doktorun mavi gözlerine dikti soğuğun her tonu bulaşmış olan gözlerini.
Onu tanımak için uğraştığını açıkça anlamıştı ama kimseye kendini açıklamayı düşünmüyordu. Biran "Acaba," diye düşündü "Acaba bana bir yardımı dokunur mu?" Ama bunun olmayacağını biliyordu,hafifçe kıkırdadı.
"Neler yapıyorsun boş vakitlerinde?" Diye soran doktoru gayet net anlamış olmasına rağmen sorusunu yinelemesini rica ederek kendince eğlendi ama doktorun pes edecek hali yoktu ya,tekrar soru aynı soruyu "Boş vakitlerinde neler yapıyorsun?" Kafasında tarttı ona yöneltilen soruyu iki cümleyi de aynı kelimelerle süslemişti sadece yerleri değiştirerek tekrarlamıştı "Ben?" Diye sorduğunda doktor kafasını salladı "Kitap okurum." Yalan söylecek hali yoktu,doğru neyse onu söylecekti. Belki soğuk bir kişilikle bütünleşmiş olabilirdi ama yalancı asla. Doktor ona "Sadece kitap mı okuyorsun?" Diye sorduğunda sadece kafa salladı. Evet,sadece kitap okuyordu çünkü yaşadığı dünyada onunla birlikte olan insanlardan korkuyordu. Bunu doktora açıklamadı elbette,birde deli damgası yiyemeyecek kadar akıllıydı. Dışarıdan bakıldığında onunla alay edenler oluyordu tabii ama eğer soğuktan yardım almasa delirecekti,gerçek anlamda.
"Anlatmak istediğin ne varsa anlat." Anlatmak istediği hiçbir şey yoktu. Ah,belki,iki gün önce okuduğu kitabın etkisinden çıkamadan bugün yeni bir kitabı okuduğundan bahsedebilirdi ama kimin umurunda? Kimse onun okuduğu kitaplarla ilgilenmezdi. Doktora tekrar "Ben?" Diye sorduğunda doktor kaşlarını hafifçe çatınca durumu değerlendirmeye almaya başladığını farketti "İnsanlar ne düşündüğüm,ne anlattığım veya ne yaptığımla ilgilenmez." Alayla gülmeye çalıştı "Sırf para alıyorsunuz diye beni dinlemek zorunda değilsiniz." Doktor kafasını olumsuz anlamda sallayarak ona bir şeyler anlatmaya başladığında kulaklarını dışarıdaki seslere çoktan kaptmıştı,hayal dünyası ufak bir kapıyı aralayıp onu içeriye alınca bir iki hafta önce okuduğu kitabın sayfalarında buldu kendini. Düşmek üzereyken bir paragraftaki cümlenin kelimesine tutunup tırmandı. Gözlerinin önünden kaybolan doktor yerine geçen kitabın baş karakterlerini görüce gülmeye başladı. Doktor ona isimiyle hitap ettiğinde hayal dünyası onu gerçeklere doğru ittirdi "Bir şey mi dediniz ?" Diye sorduğu sırada doktora,adam çoktan onunla ilgili görüşlerini dosyasına yazıyordu. "Kesin kötü şeyler yazacak!" Diyerek gülen iç sesine sesli olarak "Sus!" Diye bağırdığında doktorun çatık kaşların iyice çatıldı "Pekala,iyi misin?" bu kıza sorulacak en son sorunun bu olduğunu hala farketmemiş olması neyi anlatırdı ki? "Elbette iyiyim." Gülüşü tekrar yayıldı dudaklarına "İyi olmamam için bir neden mi var etrafta?" Biraz bekledikten sonra eliyle doktorun yanını işaret etti "Şu beni biraz korkutuyor aslında," doktor yan tarafına yavaşça dönerek baktı ve kalemliğini gösterdi "Bu mu?" Kız bu sefer kahkaha atara kafasını olumsuz anlamda salladı "Hayır,doktor,görmüyor musun?" Doktor gözlerini kısarak ona baktı "Hayır hayır bana bakma,oradaki biraz kızıyor!" Sanki gerçekten birisi oradaymış gibi konuşmaya devam ettiğinde doktor eline bir reçete tutturdu "Tekrar gelmeni istiyorum." Kız suratını astı "Peki ya ben istemiyorsam?" Doktor kafasını ellerinin arasına aldı "Bunun bir önemi yok,gelmen senin yararına." Küçük kız bu sefer doktorun diğer tarafını işaret etti "Peki,peki ya o istemiyorsa?"

💕💕💕

-Hayal dünyası değerlidir ama o sana çok değer vermediği müddetçe,görüyor musun hayal dünyan sana çok değer verince her yerde bir şeyler...-