Güçler Okulu 3

Sen Biliyordun!

Karakola geldiğimizde Zeynep teyzenin odasına girdik. Konuya başladım. "Geçen gün olan olaydaki-" derken sözümü kesti. "Geçen gün olan olayda, bir iş olduğunu düşünüp o bölgedeki intihar vakalarını araştırdım. " dedi. Sonra çekmeceden bir resim çıkardı. "Bu adam mı?"

Şaşkınlıktan kekeleyerek "E-evet. " dedim.

Zeynep teyze tekrar masasına geçti. "Bu adam 5 yıl önce karısını öldürdü ve hapse girmemek için intihar etti. Adamın kızı yetimhaneye gönderildi. Kayıtlara göre kız çoktan evlat edinilmiş. Kızın adı Elif fakat soyismi değiştiği için eski soyismi kayıtlarda yok. Ve-bizi asıl ilgilendiren; adamın Güçler Okuku'ndan mezun olması. Yani o adamın kızı-" dedi ve eliyle, her kelimeyi vurgulamak istercesine her kelimede masaya vurarak "...şu an Güçler Okulu'nda okuyor. " dedi.

Hepimiz merakla birbirimize baktık. "Yani kız muhtemelen 15 yaşlarında. "

Kayra, annesini aratmayan sorgulayıcı tavrıyla "Ama adam zaten ölmüş, kızını bulsak ne işe yarar?"

"Eğer Derin, bu adamı gördüyse bir sebebi vardır. " Sonra sırtını iyice koca deri sandalyeye yasladı. "Ve-siz ergenler bu saatte okukda olmalısınız. "

Yelit hemen parmağını şıklatarak "Çok haklısınız!" diye bağırdı. "Biz de tam gidelim diyorduk. "

Hepimiz sırıtarak "Gidelim biz. Güle güle. " diyip odadan çıktık.

Karakolun kapısına doğru yürürken ofladım ve "Saat kaç?" dedim.

Rüzgar ellerini cebine koydu. "Telefonuna baksana. " diye beni tersledi.

Tekrar ofladım ve telefonuma baktım. "Öğle arasına 1 saat var. "

Açelya omuz silkti. "Okula gidiyoruz. " Hepimiz mızmızlanırken "Itiraz istemiyorum!" diye azarladı. "Hadi bakalım, marş marş!" derken eliyle yolu işaret etti.

Ayaz, Açelya'ya tek kaşını kaldırdı. "O el ne öyle Süperman gibi uzattın. "

Açelya onların Kayra, Açelya'nın koluna girdi ve Açelya'nın taklidini yaptı. "Hadi okula gidelim. "

"Haydaaa..." dedi Açelya ve gözlerini kocaman açtı.

Ben de diğer koluna girdim. "Daha okulun ilk günlerinden okul asmak... Cık cık cık çok ayıp!"

Açelya kollarını kurtarmaya çalışırken "Bırakın ya!" diye bağırmaya başladı. Kayra ve ben sevimli seslerimizle Açelya'yı sakinleştirmeye çalıştık. En sonunda pes edip koluna girmemize izin verdi. "Bakın, ben sizin iyiliğinizi düşünüyorum. Hergün böyle okuldan kaçarsak sınıfta kalıcaz. "

Yelit gözlerini büyütüp "Yohağmına!" dedi. "Ne sınıfta kalması, rapor alırız. "

Açelya sinirle "Üfff!" diye yanaklarını şişirince elimle yanaklarını sıktım ve "Üff!" sesi "PPP!" oldu. Açelya'nın sinirli kahkahaya dönüşürken Ayaz, yolun aşağısındaki durağa bakarak "Bizim otobüs mü lan o!" dedi.

Kayra dehşetle "Valla bizim otobüs!" deyince koşmaya başladık. Uçarak koşarken arkama baktım ve Rüzgar'ın gelmediğini fark ettim. "Rüzgar!" diye bağırınca herkes Rüzgar'a baktı. Aynı anda "Koşsana mal!" diye bağırdık. Küçük adımlarla yürüyerek "Umrumda değil. " dedi ve omuz silkti.

Otobüse koşmaya devam ettik. Bir yandan "Abi dur!" diye bağırıyorduk. Otobüse yetişince şoföre "Bir arkadaş daha gelecek. " dedim ve Rüzgar'ı bekledik.

Otobüse bindiğimizde de herkes koşmadı diye Rüzgar'a trip atıyordu. Rüzgar yanıma oturdu ve sırıttı. En şirin sesini ve gülümsemesini (zaten çok tatlı gülümsüyor hiç trip atamıyorum) takındı. "Deriiinn..."