Tamiri imkansız ruh

4.7K 71 1
                                    

Kafamı çevirip kıza tip tip baktım.

Ardından şiddetle; "Siktir git!" diye bağırdım.

Kız beni sessiz olarak gördüğü için bağırmama şaşırmıştı.

İrkilip arkasını dönüp gitti.

Hızla elimi yüzümü yıkayıp çıktım banyodan. Yekta koltukta oturuyordu, beni gördüğünde kıza gitmesini söyledi.

Oturma odasında kapının orada ayakta duruyordum. Kız yanımdan geçerken sessiz bir şekilde;

"Yazık!" dedi.

Bu kız beni delirtmek istiyor herhalde!


"Esin'e bir daha sesini yükseltmeyeceksin!" 

"Sanane" dedim dişlerimi sıkarak. Aslında olacaklara şimdiden üzülmüştüm.

"Sana ne mi dedin sen?" dedi bana doğru yaklaşarak. Hafif bir of çektim.

Dibime kadar geldi ve saçlarımın en dibinden asıldı.

"Sana ne mi dedin?!" diye bağırdı. Canım acıyordu, ama ona hissettirmeyecek tim bu yüzden dişlerimi çokça sıktım.


Bıkmışcasına bıraktı saçlarımı.Gözlerim acıyla doluydu bu yüzden göz göze gelmekten kaçtım.

Koltuğa rahat bir şekilde oturarak sigarasını yaktı.

"Ablan hamile" dedi büyük bir kahkaha ile. 

Şaşırmadım.

Kahkaha atsa bile gülüşünün arkasında ne cinayetler dönüyordu, kim bilir.

Beyninde ki cinayetleri söylemiyorum bile, aslında o bir katil.

Benim katilim.


Tamiri imkansız ruhumun şifasını biliyorum.

Ölümü iliklerinde hisseden kadınım.


Mutlu olmayı, gülmeyi özledim. 

Kendimi hissedemiyorum. 

Anlamayacaksınız, bunun nasıl bir boktan bir duygu olduğunu anlamayacaksınız.

Elimde kalan, benim olan bir uykuydu, onuda aldılar. Ve elde tek kalan hüzün.


Art arda 3-4 sigara yaktı.

Ablama sinirli olduğu çok belliydi.

"Peki bebek ne olacak?" dedim tereddüt ederek.

"Ne ne olacak kızım? aldıracak!" Yine aldıracak klişesi.Ama bu sefer ablam öyle yapacak, yoksa sanmıyorum Yekta'nın elinden kurtulacağını.

Hafif gülümsediğimi görüp şaşkınla baktı;

"Sende hamilesin hatırlatayım" dedi sinirlerimi bozmaya çalışarak, başardı da.

"Benim çocuğum" dedim mırıldanarak.Bunu duymuş olacak ki şiddetle konuştu;

"Sinirlerimi bozma!" Boşluk.hiçbir şey düşünemiyorum.

Gözlerimizi kırpmadan bakıyorduk.

Gözlerinde ki kini görebiliyordum.


Birden telefonumun titrediğini gördüm.Koltuğun başına uzanıp kimin aradığına baktım.

Batu'ydu.

MULTİMEDİA HAZAN :) YİNE KISA BİR BÖLÜM OLDU AFFOLA.

Sesi sonbaharHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin