4.BÖLÜM

2.7K 84 25
                                    

4. BÖLÜM

Işın hızıyla yazılan yeni bir bölüm..
Iyi geceler bölüm rötarlı geldi ama kusura bakmayın. Bazı sahneleri keserek yazıyorum özellikle Eylül'ün sahnelerini çünkü dizide de hoşlanmıyor o sahnelerden hikayede kendi düşüncem ile yazacağım.. Bilginiz olsun..

Iyi okumalar..

Eylül'ün Ağzından

Akşam olunca yurdun telefonundan biri beni aramıştı kim olduğunu merak edip baktım telefona keşke bakmaz olsaydım.
"Eylül.." üvey babam olacak o adam arıyordu. Ağlamaya başlamıştım. "Arka bahcedeyim aşağıya gel yoksa polis basacak yurdu.." mecburen gitmek zorundayım elinde delil var. Aşağıya indiğimde çalıların arasından bana seslendi. "Burdayım kız gel.." senden nefret ediyorum ne biçim insansın sen neden kurtulamıyorum ki bu manyaktan? "Çok özledim seni kız." Tam yaklaştığında geri çekildim. "Çok param var gel cekip gidelim buradan anla artık kaderimsin sen benim.." tam öpmeye başladı bende onu itmeye çalışırken arkadan Songül ve Kader geldi arkadan. Onlar beni kurtarmaya çalışırken bu sefer onlara vurmaya başladı bende dayanamayip kizlari kurtarmak icin bayilmistim Kemal Abiyi. Cemre'de görmüştü ne söyleyeceğimiz bilmiyordum takı Songül bizi o anın şoku ile oradan uzaklaştırmaya başlayana kadar..
Kızlar bütün gece beni teselli etmişlerdi sabah okula gittiğimde sanki karşıma çıkacakmış gibiydi.. Kızlar anlamış olacak ki durup baktılar.
"Kızım korkma güvendeyiz okulda hem gelirse ben gösteririm ona gününü tamam mı?" Songül bunu söyleyince gülüyorum biraz. "Ha şöyle gül sulu göz.." bana sarılıyor ve okula giriyoruz. Kader ve Cemre işleri olduğu için gidiyor ne olduğunu bilmiyoruz ama öğreniriz akşama..
Okula girince Herkes bize değil bana sanki yaptığımı biliyorlarmış gibi bakıyordu. Korkuyordum Kemal abiye yaptıklarımın duyulmasından çok korkuyordum.. Sınıfa girip dersi dinlemeye başladık ben hariç hala aklım dün gece ki olayda takıldı kaldı.. Zil çaldı en sonunda kizlara hava alacağımı soyleyip dışarıya çıktım. Annem ne yapıyordur acaba? Büşram? Kendi kendime sorarken yanıma Serkan geldi oda suç ortağım sayılırdı bir öncesinin..

Serkan'ın Ağzından

Derslerde sürekli Eylül'ü izliyorum bugün hiç gözümü ayırmadım. Kac gündürdüşünceli üvey babası kurtulmuştu onu biliyorduk peki neydi bu endişesi? Sınıftan çıkınca bende gittim peşinden. Kendi kendine konusuyordu bende bitirince tam karşısına gecerek "Iyi misin?" Diye soruyorum oda başını sallıyor. "Bence değilsin anlatmak ister misin?"
"Dün gece üvey babam yine geldi. Istemeyerek gittim biliyorsun elinde delil var yanina gittim yine aynı şeyleri yaptı bana ama kızlar geldi pesimden kurtarmaya çalıştılar." Sinirle nefes alıyorum yine ağlamaya başladı Eylül ve ben hiçbirşey yapamıyorum üzülmesini istemiyorum.. "Beni kurtarmaya geldikleri için kızları uzaklaştırmaya çalıştı bende o anın siniriyle vurup bayılttim onu Cemre de gördü. Hepimiz donup kaldık bir süre sonra Songül hepimizi yurda götürdü onuda orada bıraktık." Diyecek tek kelime bulamıyordum niye korktuğunu ve düşünceli olduğunu anlamıştım. "Korkma sana birşey yapamaz izin vermem Eylül." Bir süre gözlerimizin içine bakıyor bende bakıyorum tam ona sevdiğimi söyleyecekken Güney geliyor yanimiza..
"Hayırdır gençler burada başbaşa.."
"Güney sacmalamayi bırak."
"Ben gitsem iyi olacak.." Yaptı yine yapacağını Eylül gitti. Ben nerde bulacağım tekrar bu cesareti.
"Serkan nasıl başarıyorsun?"
"Neyi Güney?"
"Kendini affettirip şu kızların gözünde bir prense dönmeyi bana da versene o sırrı."

Meral'in Ağzından..

Yanlız başıma otururken Defne yanima geldi. "Naber?" Diye sorunca ilk tereddut etsemde hemen "iyiyim sen." Diye sordum oda "iyi." Dediğinde sohbet etmeye başladık. Havadan sudan derken konu Güney ve Songül'e geldi ne alakaysa.. "Songül ile Güney'in arasında birşey mi var ? Sen bilirsin.."
"Yok ya ama istersen sorarım.."
"Òğrenirsen çok mutlu olurum gerçekten.." başımı sallayarak hemen Songül'ün yanina geçiyorum. "Songül nasılsın.?"
"Iyi.." gıcık umursamamazliktan geliyor birde.. Neyse ben konuma döneyim. "Kiz sen bu Güney'den hoşlanıyor musun? Bak şöyle önceden beğenmiştim bende ama bırakırım senindir Güney valla bak."
"Ne alaka kızım? Ne işim olur benim onunla hem sana ne?" Anladı galiba neyse devam et Meral boşver.. "öylesine sohbet niyetine."
"Sohbet." Defneye bakarak gülümsüyor.

Kırgın Çiçekler SonGünHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin