Kırgın Çiçekler SonGün

28. Bölüm

Iyi Okumalar.
Bu bölümde herkesten 2 yorum istiyorum ayrı ayrı..
1)Bölüm sonundaki sorulara cevap.
2)Uzun yorum ve düşünceleriniz.
Ve Saklı Aşk okumayı unutmayın songüntayfa ve kirgincicekler hayranları.. ♡♡♡♡

28. Bölüm

Güney Ağzından

Mucize olmuştu. Songül'ü öpmem yaşamasına sebep olmuştu kalp atışlarını duyunca doktorlar beni yanından çekmişlerdi. Ayakta durmakta zorlaniyordum, isteksiz ağlamaya başladım. Neden yada niçin ağladığımı bilmiyorum mutluluktan mı, üzüntüden mi? Tek hatırladığım Serkan ve Cenk beni dışarıya çıkartmış oturma mi sağladılar. Serkan bana su getirip sakinlesmem için içmemi istedi. Onlar kızların yanına gidince bende gizlice Burak'ı bulmaya gittim. Sinirle odaya girdim bağızından tutup sıkmaya başladım. "Senin yüzünden aşık olduğum kız ölümden döndü! Kalbi durdu ölüyordu! Ama sen ne anlarsın ki? Psikopatsin lan sen!
Bu sefer kurtulamayacaksin o kızların bir suçu yoktu! Öldün sen!!" Doktorlar gelip beni dışarı çıkarırken nefes alamıyordu şerefsiz! Hak etmişti.

Serkan Ağzından

Arkamı döndüğümde Güney yoktu. Burak'ın yanına gidebileceğini tahmin edip onun odasına giderken doktorların onu dışarı çıkardığını görünce hemen yanına gittim.
"Güney! Kardeşim gel buraya."
Zorda Olsa Kolundan çekip bahçeye çıkardım.
"Bırak lan bırak öldüreceğim o iti! Ne hale geldik sen hala sakin ol diyorsun bana!"

S:"Evet diyorum çünkü sakin olmak zorundasın! Sinirlerine hakim olmazsan sende hapsi boylarsın !"

"Umrumda mı lan! Umrumda mı?! Degil! Benim icin sadece Songül'ün yasaması önemli! Tabii Eylül iyi o ölümden dönmedi, ölümden dönen benim aşık olduğum kız diye sakin ol diyorsun!" Bana bunu söyleyince ne ima ettiğini anlamaya çalışıyordum gerçekten iyi değildi.
"Ne diyorsun lan sen? Eylül de ölsün mü diyorsun ? Ne!!"

G:"Evet lan onu kast ettim! Eylül bu durumda olsa sende aynısını yapardın ama şimdi umrunda değil !"

S:"Sus iyi değilsin!"

"Iyiyim gayet de kendimdeyim! Söylediklerimden de hic pisman değilim! Duydun mu?!"

S:"Senin kendi yaşadığın acıları benden çıkarma! Kes sesini!"

"Ne yapacaksın kesmessem?!"

Serkan Güney'e yumruk atmıştı.

--

Yazardan

"Serkanla Güney nerde?" Cemre bunu sorunca herkes ona odaklandı.
"Şimdi burdaydılar." Eylül koridora bakındı. Cemre ayağa kalkarak "Ben bir Defne'nin odasına bakayım belki oradadır Serkan." Kızlar sadece başları ile onaylayıp beklemeye başladılar. Cemre kapıyı çalıp odaya bir göz gezdirdi Defne görmeden çıkmak istedi ama yakalanmıştı.
"Cemre gelsene." Bunu söyleyerek oturdu Defne.
"Yok gitsem daha iyi sen dinlen."
Defne lütfen dercesine baktı.
Cemre içeri girip konuşmadan ayakta durmaya başladı.
"Otur ayakta kalma. Bi de tesekkur ederim kan vermişsin."

"Insanlık görevim tesekkure gerek yok. Serkan buraya gelmedi mi?"

"Yo sizin yanınızda değil mi?" Defne bunu söylediği an dışardan bagırma sesleri gelmeye başladı. "N'oluyo aşağı da ya?" Endişeyle baktı Defne. Cemre camın kenarında bakmaya başladı.
"Kavga var. Ser- Güney?!!"

"Ne?" Defne zorla kalkıp Cemre' in yanına gitmeye çalıştı.
"Dur sana kalkmaman lazım."
Defne Cemre'ye tutunup aşağıya baktı ve ağlamaya başladı. "Güney kriz mi geçirdi yine ? Öyle gözüküyor. " Cemre Defne'yi oturtup kapıdan çıktı.
"Gökhan Serkan Güney kavga ediyorlar birbirlerine girdiler. Aşağı da!" Eylül, Cenk ve Gökhan koşup aşağıya inmeye başladılar. "Meral Defne'ye bak, Kader sende kal ne olur ne olmaz." Cemre'de koşarak aşağıya inmeye başladı