Kırgın Çiçekler SonGün

23.Bölüm

Halil Ağzından

Okula gidemedigim için yurda Songül'ü görmeye gitmiştim. Yurda yaklaştığım sırada Ali abi gelip zorla Songül kolundan tutup arabaya bindirdiğini gördüm. Birşey olacağını anlayınca taksiyle peşlerine düşüp onları takip ettim. Bizim, eski mahalleye geldiklerinde korktum çünkü burada şu an hiç kimse yaşamıyordu ve nerdeyse akşam oluyordu. Taksiyi durdurup biraz bekledim ama Ali abi çıkıp kapıyı kilitleyince taksinin beklemesini istedim tam inecekken Ali abi kapida telefonla konuşmaya başladı fazla uzun süren konuşma sonrası arabasına binip çekip gidince bende kapıyı açmak istedim fakat ; Ali abi kapının anahtarını alıp gittiği için kırmaya çalışıyordum 5 vuruşumda kapı açılmış bende Songül gece karanlığında odalara bakarak aramaya başladım. En son kendi odasına gittigim de yerde ağlarken buldum onu. Karanlıkta yüzünü çok az görüyordum ama seslerden ağladığını anlamam zor olmadı. Yanına gidip kolunu tutup kaldırarak kapının onune çıkardım Songül'ü karanlıktan çok korkardı kapının önüne çıkınca biraz sakinlesti ama kolunda kan görünce bir an Ali abi birşey yaptı diye düşünmüştüm ama avucunda cam parçası düşünce ceketimi çıkarıp koluna sardım.
H:"Songül abicim bana bak."
S:"Niye geldin ya! Git bırak beni benim hayatım burada bitmiş zaten niye zorluyorsun."
H:"Songül aklını başına topla! O adam yüzünden bu hale gelme!"
S:"Bagirma bana!"
H:"Bağırım abinim ben senin."
S:"Zaten diğer elimi kesmedim bırak beni bırak!"
H:"Birde durup mektup mu yazdın sen bir anlık sinirle ne yaptığını sanıyorsun sen!"
S:"Abi elinde kan mı var? Ben kan göremem ki abii."
H:"Herkes deliye ben akıllıya hasret."

Yazardan

Halil Songül alıp hastaneye götürmüştü. Koridorda doktorların Songül'ün normal odaya alınmasını bekliyordu.
Güney de aynı hastanedeydi ama Halil bugün olanları bilmediği için habersizdi. Cemre kızları arayıp Songül sorduktan sonra odaya geri dönerken, Halil ile karşılaşınca şaşırmıştı.

"Halil abi?" Cemre Halil'in yanına giderek "Birine birşey mi oldu? Songül senin yanında mıydı hala haber alamıyoruz da sen neden buradasın?" Cemre bunları nefes almadan söyleyip sorunca Halil cevap veremeden Songül içeriden eli sarılı bir sekilde çıkınca Cemre öylece kala kaldı. "Song-gül"

H:"Şimdi getirdim hastaneye intihara kalkıştı ama durumu tam nasıl bilmiyorum bende doktoru bekliyorum birşey söylesin diye yanında değildim. Ali abi zorlama yurttan alınca peşlerine düştüm."

C:"Tamam. Doktor çıktı. Durumu nasıl?"

D:"Ciddi birşey yok ama üzüntüden vücudu yorgun düştü birde kan kaybetmiş biraz sabaha kadar burada kalacak sorumu bitince taburcu olabilir ama psikolojik yardım almanızı öneririm."

Halil ve Cemre rahat bir nefes alıp Songül'ün odasına gittiler. Cemre Songül'ün elini tutup ona güç vermek istedi sonrada gidip kızlara haber verdi tabii kızlar yurtta durmayıp hastaneye gelmişlerdi. Hediye albaya birşey söylemeyip direk Feride hanımı aramışlardı. Hastaneye gelip Songül'ün yanına gittiler.

K:"Iyi değil mi iyi olacak bir kalksın pataklayacagim şunu!"

F:"Kader sakin ol tatlım bak iyi durumu geçen seferki kadar ciddi değil en azından değil mi?"

E-C:"Geçen sefer ki?"

K:"Siz yurda gelmeden bir hafta önce yine aynısını yaptı ödüm kopmuştu neyse boşverin."

F:"Şimdi siz yurda gitmyecekseniz biliyorum ama aşağıya inip kafeteryada birşeyler atıştırın açsınız kaç saattir."

Kızlar Feride Hanımın dediğini yaparak aşağıya indiler. Bisküvi alıp hep birlikte yemeğe başladılar bir yandan da sohbet ediyorlardı.