Kırgın Çiçekler SonGün

20.Bölüm

Yazardan

Songül Güney'in şiirinden etkilenmişti ama ona şans vermekten hala korkuyordu. Konuşmamayı tercih edip kızların yanına dönmüştü.

Songül'ün Ağzından

Güney o kadar güzel şiir okumuştu ki az kalsın onu affettigimi belli ediyordum. Ona affetmedigimi belli edecek birşey yapıp oradan kaçtım. Sonuçta son yaptıkları çok ağırdı, kalbimi çok kırdı benim. Kızların yanına gelince bunları düşünmeyi bırakıp sohbete katıldım. Sohbet dediğim benim yurtta Neriman Hanım'a sinirle bağırmam.
"Kızlar yeter ama yurttan atılacaksam atılacağım banane ki hem kurtulmuş olurum hapishaneden! Özgür olurum özgür. Ona bakarsanız hak etmişti söylediğim lafları ama bana vurdu ya onu çok kötü ödeyecek!" Dediğimde kızlar bana sinirle 'biz de seni keseriz görürsün' Bakışı attılar ne oluyoruz lan? Bunlar harbiden keser bin parça eder beni!
K:"Ne atılması kızım çıkar onu aklından! Sen ailenin yanında kalmaya gidecegin zaman ayrılacaksın yurttan başka bir nedenle değil!"
"Kader beni en iyi sen biliyorsun eğer atılırsam başımın çaresine bakarım kimse umrumda degil!"
Abim yanımıza gelince konuyu kapatmak zorunda kaldık.
H:"Hayırdır niye kavga ediyorsunuz?"
K:"Kardeşinin inadı tuttu ışte!"
H:"Feride Hanım aradı şimdi yurdun müdürü sizi kolaçan etmesi için onu göndermiş biz almaya gidiyoruz annemler gelmeni istediler."
Yok bu kadın ille gel beni öldür diyor. Feride Hanım buraya göndermek ne ya? Oldu olacak kendisi gelseydi! Yoooo gelmesin! Gelmez dimi? Gelmez insallah!
Ayağa kalkıp paytak paytak kaplumbağa hızında arabaya yürümeye başladım tabii abim beni sürüklemeye baslamasaydi.

Cemre'nin Ağzından

Songül gidince Serkan gelip Eylül ile dolaşmak için bizden izin istedi bizde verdik izin. Meral de sizi cekememem diyerek kaçınca Kader ile başbaşa kaldık.
K:"Cemre biliyormusun yarın Songül'un doğum günü ama sadece ben biliyorum."
"Ciddi misin sen? Daha önce nden söylemedin Kader? Supriz falan hazırlardık."
K:"Bu yüzden ışte Songül parti sevmiyor bir kere yapalım dedik yurtta doğum günü için yaptığımız tüm süsleri söküp çöpe attı üstüne bana 1 hafta konuşmadı arkadaş!"
"Yuh! Insan doğum gününü niye sevmez ki? Hayatının en mutlu günü aslında. Büyüyor, kendi kuracağımız hayata bir adım daha yaklaşıyoruz, yaşayacağınız anılara yenisi eklenir bence çok güzel bir gün benim için tabii."
K:"Aynen ama Songül hiç bahsetmedi niye olduğunu her konuyu açtığımda kaçtı belkide ailesi ona kötü anı bırakıp terk ettiği içindir ama belki birde sen konuşmayı denesen belki sana anlatır."
G:"Neymiş deneyeceği Cemre'nin?" Güney tam bir saattir yanımızda ve biz yeni fark ettik. Yanıma oturup Kader'e bakınca çok kötü bir zamanlama olduğunu anlamamıştı Güney.
K:"Sen bizi mi dinliyorsun! Defol git. Hem niye geldin yeni bir plan mı yaptın Songül'ü üzmek için ?!"
G:"Kulağımın bu kadar yüksek sesle konusman yüzünden bir gün patlayacak, sağır olacağım! Sakin ol kızım! "
K:"Patlar innnşallah! Hadi git sevgilinin yanına rahat bırak bizi! Hadi yallah yallah!" Güney'i Kolundan iterek söylemişti bunları Kader. "Hadi git!!"
G:"Songül doğum günü yarın biliyorum duydum kızım." Güney bunu söyleyip yoluna devam ederken aniden bize doğru döndü "He birde istediğin kadar Songül ile benim barışmamı engellemeye çalış tatlım ama Songül ömrünün sonuna kadar seninle ilgilenmez bunu kabul et. Ben olmasam başka biri olacak hayatında, yine mutlu olacak kendi için engelleyemezsin ama şunu bil bu tatil biter bitmez biz Songül ile yine sevgili olacağız Kader kabul et artık bunu." Göz kırpıp yanımıza geri döndü ve konuşmaya devam etti "Cemre biraz konuşabilir miyiz? Özel"
Tam cevap vereceğim sırada Kader makinalı tüfek gibi konuşmaya başladı maşallah.
K:"Güney Cemre hiçbir yere gitmiyor." Beni kolumdan çekip yanına oturma mi sağladı. "Ikincisi çok beklersin Songül senle asla barismaz. Hadi barıştı diyelim asla ama asla eskisi gibi olmaz ilişkiniz. Üçüncüsü yaptıklarını unutmaz çünkü sen çok kötü bir insansın! Sana yakışan bir kız varsa oda Defne bir onla sevgili ol bir daha da benim kardesime yaklaşma!"
G:"Gel Cemre"
C:"Ya!" Güney kolumdan çekince bir an ikiye ayrılacağımı sandım.
G:"Sen benimle geliyorsun. Kızım senin benimle uğraşmaktan başka bir hobin yok mu? Ne bileyim git kitap oku, uyu, televizyon izle,ders çalış! Gez dolas ama ugrasma benimle. Bak Cenk karşıdan geliyor onunla sohbet et birşey yap uzak dur bizden." Güney Cenk'e doğru dönüp "Kardeşim iyi ki geldin. Kader ile biraz vakit geçirin birşey yapın yalnız kalmasın biz Cemre ile eskilerden özel birşey konuşmamız lazım olur mu? Hadi ise iyi eğlenceler." Diyerek konuşmalarına fırsat vermeden beni buraya eskiden geldiğimiz zaman gidip konuştuğumuz koya getirdi beni vay be hatırlıyor demek ki! Hayret ben herşeyi sildiler benim hakkımda diye düşünmüştüm.
"Hayret unutmamışsın burayı."
G:"Manyak mısın kızım niye unutayım ki? Kader senin kafanı da bulandırdı biraz ayrı takip bu kızdan valla kendine benzetecek seni de."
"Güney niye buraya geldik eski Cemre'yi hatırlamam için mi? Biliyorsun burası eskiden gerçekten kardeş olduğumuz zamanda konuşmaya geldiğimiz yer." Diyerek ona bakınca gülümseyerek değil somurtarak bakmaya başladı. Ben geri döneceğim sırada kolumdan tutup gitmemi engelledi.
"Evet şerefsiz pisliğin tekiydim ama şimdi degistim yani değişmeye çalışıyorum özür dilerim oldu mu? Kardeşimi yalnız bırakmamam gerekirdi maviş prenses!" Diyerek burnumu kıracak gibi sıktı "Öküz! Burnumu kırsaydın be!" Dediğimde burnumu tutup ovmaya başladım bunun güç ayarı yok bir türlü bulup kapatamiyoruz. "Kusura bakma ben böyleyim sevgimi böyle gösteririm kardeşlerime Cemre hanım hadi gel oturalım kızım ayakta durmaktan yoruldum." Gidip her zamanki yerine oturdu. Allah'ım sen bu Güney öküz olması için mi yarattın? Durmadan aynı şeyi yapıyor. Gidip kayaların tepesine çıktı bir güzel oturdu insan bir yardım eder, kolundan tutup çıkana kadar yardım eder ama nerdeee öküz geldi öküz gidecek! "Gelse ne kız!" Ona gözümle kayaları işaret edip bekliyorum "ne var kızım neyi isaret ediyorsun?" Tekrar göstersiğim yere baktığında ayaga kalkıp yanıma geliyor bende kollarımı açıyorum ve "sonunda" diyerek kayalara doğru yürüyorum. Kolumdan tutup bana destek olunca bende kendi yerime geçip golü seyrediyorum. "Güney öküz geldin bari öküz gitme rica ediyorum biraz dikkat et Songül olsa kafana küçük taş fırlatmış olacaktı." Bunu söyleyince gülümsedi bilginiz kahkaha da attı "haklısın yapardı" dediğinde ben ona şaşkın şaşkın bakıp "Allah'ım sen bu Güney'e akıl fikir ver. Direk salağa bağladı da kendisi." Bunu söyleyince gülüyorum daha doğrusu gülüyoruz.. "Konumuza dönelim bu kadar delilik yeter dökül bakalım Güney efendi" diyerek ona dönünce oda göle bakmaya başlıyor. "Buraya gelmeyi istemediğimi en iyi sen biliyorsun, nedenini de. Serkan istedi, o ikna etti beni. Ben buraya geldiğim an kendimi kaybettim Songül geldi gözümün önüne Gizem ile aynı şeyi yaşamış o hastanede gözümün önünde kaybetmiştim onu sonra gözünü açınca kabus olduğu için rahatladım. Cemre ben hep bu korku ve acıyla mı yaşayacağım?" Haklıydı Defne'nin bencilliği ile yaptığı bu hata Güney'in hayatına en büyük zararı vermiş, sevdiklerini kaybetmenin en büyük acısını yaşanmıştı Güney de o acıyı yeniden yaşamaktan korkuyordu.
"Biliyor musun bazen korkularımızla yüzleşmek bizi kendimize getirir, gerçek yüzümüzü görmemizi sağlar,duygularımızı değiştirir. Ben mesela eskiden nasıl biriydim zengin olduğum için herkese kötü davranırdık sizinle şimdi zenginliğin koca bir hiç olduğunu çok kötü bir sekilde öğrendim."
G:"Yani Gizem'in ölmesi benim kötü biri oldugumun gerçeğini mi ortaya çıkardı yani?"
"Hayır sen onun ölümüyle gerçek yüzünü sakladın. Güney sen hala gerçekle yüzleşmek istemiyorsun korkuyla yaşamak birşey değiştirmez korku anca delirmemize neden olur. Songül'ü asla onun yerine koyma unut Gizem'ı kalbinden çıkardığın gibi aklından da silip at bunu yaptığın zaman gerçekten birine güvenebileceksin inan bana."
Ben ona bunları söylerken elini çoktan yumruk yapıp yere vurmaya başlamıştı bile ve bunu yaparken hiç hissetmiyor. "Güney" bana bakınca elini tutup açmasını sağladım sonra da iki elimle zorda olsa sakinlesmesi için bekledim. "Korkuyorum Cemre çok korkuyorum ya Defne yine aynı şeyi yapıp Songül'ü de elimden alırsa? Yaşayamam ben, kaldıramam bu acıyı."