3. Bölüm
Selamlar!
360 okuyucuyu geçmisiz bu kadar hızlı olacağını beklemiyordum..
Çoook tesekkurler..
Bölüm sonundaki nota bir bakin derim ;)
Haydi iyi okumalar..Cemre'nin Ağzından
Bu kızlar gazeteye çıkan kızlar dı. Peki bizim okulda ne arıyorlar dı ki? Ayrıca bana kötü gülümseyerek yanımdan geçen ve benim eskilerimi giyen kız geçen gün ağzından pis laflar çıkan kız dı! "Inanmiyorum nasıl aldı Defne annen bunları okula?"
Soruyor grubumuzdan biri.. "Inanmiyorum bende anneme haberim yoktu." Hafifçe gülümseyerek etrafı izlemeye başlıyorum tabi tam bu sırada zill çalıyor bizde sınıfa gidiyoruz.
Dersi dinlerken kapı açılıyor içeriye bugün okula gelen kızlar geliyor çok güzel bide aynı sınıfta okuyacağız.. Ders edebiyat olduğu için hocanın tahtaya yazı yazmasını fırsat bilerek bu kızların fotoğrafını alıp bütün sınıfa mesaj attım intikamı mı almıştım..
"Oha!" Diye sesler sınıfta yükselirken bende kızlara küçümseyerek baktım..Kader Ağzından
Dersi dinlerken herkes mesaj sesiyle bir anda bize dönmüştü. Bana bakıp gülen herkesten anlamıştım haberi öğrendiklerini. "Öğrendiler baksana nasıl gülüyorlar." Ben bunu söylerken hoca telefonu alıp resmimizi görüyor neyse ki birşey yapmıyor zil çalınca dersten çıkmak için sınıftan kalktığımız da hemen konusmaya başlıyorlar..
"Sizin ne işiniz var bizim aramızda. Istemiyoruz sizi gidin bu okuldan."
"Başka çaremiz olmadığı için geldik meraklı değiliz size.!" Diyor Songül durur mu bunlar hemen karşılık veriyor..
"Sen benim eskilerimi giymişsin utanma yok mu sende? Hala daha konuşuyorsun." Tüm sınıf dördümüz hariç "ooo" diye sesler çıkarınca Songül ceketini çıkarıp kızın suratına atıyor herkes sınıftan çıkınca bende kendi ceketimi ve Songül'ün attığı ceketi alıyorum yerden sonuçta bu bizim için altın değerin de benim için yani.. Hemen kızların peşinden gidip yetişiyorum onlara. Meral elimdekini görünce hemen başlıyor konusmaya. "Gidip aldın mi bir de? Kızım söylemedikleri kalmadı bize."
"Ezik işte." Diyor Songül de tam yurda girerken arkadan bize iftira atan çocuklardan biri "Eylül konuşabilir miyiz diye soruyor" biz içeri giriyoruz.. Eylül kalıyor..Yazardan :)
"Eylül özür dilerim.." Eylül Serkan bunu söyleyince tokat atıyor Serkan'a..
Cemre ve Defne her zaman olduğu gibi alışverişe çıkmışlardı ama bu sefer bir terslik vardı. Cemre'nin kredi kartı çalışmadığı için bankaya gitmişti orada babasıyla karşılaştı..
"Aa babam. Babacım nasılsın? bende kartim için gelmiştim limit dolu diyor.. Bir sorun mu var?"
"Banka ile ilgili bir sorundur herhalde."demisti adam bankada duyduklarıyla artik sirketini kyrtarmak icin umudu yoktu..
"Istediğim çanta indirime girmiş onu alacaktım kartim eski halin dönene kadar bana para verir misin?"
"Sonra kızım sonra. " diyerek çıkmıştı bankadan adam..
"Babanın nesi var Cemre?"
"Bilmem." Kızlar bankadan çıkmıştı.
Akşam yemeğinden sonra Cemre annesi ve babası ile okula gelen kızlar hakkında konuşuyordu. Konuşmasını bittiğinde hemen ilk fırsatta yine birşey bağışlamak istediğini söyledi..
"Anne ben telefonumu değiştireceğim bunu bağışlasın yetimhaneye.."
"Kızım sen 3 ay önce almamış mıydın bu telefonu ne gerek var yenisine?"
"Yeni modeli çıkmış onu alacağım.. Para verirmisin bana baba.."
"Yeter! Yok para falan. Para para para başka birşey düşünmez misin sen?"
"Tamam ya almayın hiçbirşey istemiyorum ya!" Cemre bunu söylerek odasına gitmişti.
"Niye böyle davranıyorsun Cemre'ye bırak alsın."
"Şirketin işleri hiç iyiye gitmiyor banka haciz dedi bu yüzden.."
"Tamam ben konuşurum ama lütfen Cemre'ye yansıtma bu durumu canım.." kızının yanina gitmişti kadın. Babasi da önündeki dosyaları yere firlatmisti.
Gece yarısı Cemre'nin annesi su içmek için kalktığında kocasının elindeki silahı görünce hemen bardağı yere bırakıp yanina gitti. Cemre bu gürültüyle uyanıp odaya gitmişti. "Napıyorsun bırak şu silahı."
"Yapamam şirket battı size nasıl bakacağım. Arkadaşlarımın yüzüne nasıl bakacağım insan içine çıkamam."
"Bir yolunu buluruz biz yanındayız bırak şunu.."
Kadın ve adam silahı cekistirirken Cemre "ne oluyor?" Sorduğu an silah kaza ile patlamış annesi ölmüştü. Cemre annesinin yanina gittiğinde Naptın baba! Anne aç gözünü anne!!" babası şoktan çıkınca. Silahı başına dayayıp "affet beni kızım." Diyerek kızının gözü önünde intihar etmişti.. "Baba! Anne!"
Ertesi gün herkes mezarliktaydi. Cemre'nin annesi ve babası toprağa verilmek için tabutları alındığında Cemre delirmişti.
"Bırakın onları! Götürmeyn! Anne!! Anne, baba! Bırakın dedim size bırakın.." Serkan, Nazan hanım ve Tevfik bey zor zabdetmisti Cemre'yi..
Evinde yurda bakarken Eylül ile göz göze gelmişti..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırgın Çiçekler SonGün
FanfictionHerşey o gece Meral'in Eylül'ün başına bir bela açmaması için o parka gitmemizle başladı. O gün bize atılan o pis iftira hayatımızın değişmesine sebep oldu.. Yeni okul, yeni arkadaşlar.. Meral, Eylül, Kader ve ben birde aramıza katılan yeni dostumuz...