Kırgın Çiçekler SonGün

10.Bölüm -Part 3-

PART 3

"Bir Kardeşim Mi Var?!"

Güney Agzından

Songül zar zor ikna edip kahvaltı etmeye zorladım e ne yapayım yemek yeyince anca dırdırı bitiyor. Tamam tamam kızmayın şaka. Şaka. "Meyve suyu getiriyorum sana neli içersin?" ayağa kalkıp sorduğumda fark ediyorum ben tam bi salağım. Kız yurtta kalıyor sanki ailesiyle hergün de sende soruyorsun neli içiyor diye? "Vişne olur yoksa farketmez birşey içmesemde olur" dediğinde gidip buzdolabından bakıyorum neli var diye ve ilk kez buluyorum bir isteği. Bardağa döküp dışarı çıkmadan Songül'ü izlemeye dalıyorum. Tiyatroya odaklanmış okuyor hala bende hayal kuruyorum tabii. Acaba sevgili olsaydık biz didişmeden dururmuyduk? Kesin durmazdık ama güzel olurdu sürekli öyle aşkımlı cicimli konuşacağına biraz hareketlilik olurdu ama bu bana çok pis trib atar olsun ya..

(^_^) Hayal Sahneisi (^_^)

"Ama sen daha hiçbirşey yememişsin olmaz ki! Hem benim bugün doğum günüm diye hazırlık yapıyorsun, hem de sen yemiyorsun yemeğinden"

"Güney aç değilim hem canım ben sana hazırlarken atıştırdı."

"Ozaman bende yemem sana sarılırak geçiririm günümü" ayağa kalkıp yanına gidiyorum. Belinden sarılıp o manzarayı izlerken bende onu seyrediyorum. Bu arada ; üniversite bitti biz evlendik ve Songül benim karım hayalim böyle. Eskisi gibi hırçın değil çok azacık değişen bir Songül 2 yıl beni süründürüp en sonunda sevgilim olmuş Allah Korusun! Tabii inşallah öyle birşey olmaz neyse evliliğimizin ilk yılı doldu ve Songül hamile kalmış bebek bekliyoruz hem de ikiz. Yani bir inatçı Songül bir de Güney daha geliyor dünyaya ikiside tam bir arıza şimdiden belli tekme atarkenbelli yaramaz olacaklar.. TamSongül'ü hayalden öpecekken

(^_^) Hayal Sahnesi Son (^_^)

"Güney! Güney!!" Songül karşımda durup elini sallayarak bana bağırıyor. "10 dakikadır kapıda duruyorsun ne oldu daldın gittin?" elimden bardağı alıp masaya gidince bende "hayal kurdum biraz ondan" diyerek yanına geçiyorum. "sen ve hayal kurmak" gülümseyerek tek kaşını kaldırıp bana bakıyor "ne hayal kuramazmıyız biz? O kadar odun değilim" dediğimde önüne dönüyor.. Ayağa kalkıp hayalimin sonunu gerçeğe çevirmek için Songül'e arkadan sarılınca bana sinirle dönüyor bende gülümsüyorum tabii."ne yapıyorsun bıraksana!" her gözüne baktığımda gözlerini durmadan kaçırıyor"kaçırma o güzel gözlerini Songül benimle çıkar mısın?" iltifat edince gülüyor ama soruyu görünce yine somurtuyor "Ha-yır!"diyor bende "peki" diyerek onu öpüyorumbu sefer itmiyor, tepkide vermiyor ee bayıldı mı bu? Yok canım sanmam geri çekilmemi bekliyor kesn tokat atacak "özür di-" dilerim diyemeden bu sefer bei o öpüyor.. öptü! Öptü işte sonunda Songül bana aşık Songül bana aşık hadi sizde söyleyin tabii yanınızda yoksa içinizden Songül Güney'e aşık!! Geri çekilince hemen beni itiyor "Ya yine yakaladın boş anımı öptün beni!"

"Yuh! Ufak at biraz ufak! Kızım sen öptün beni şimdi!"

"Bir anda oldu yine kandırdın beni işte havuda öldü numarası buradada aynısını yaptın Şirin davranıp öptün bu sefer! Senin bu derdin değil mi?" Beni gülme tutuyor çünkü tiyatroda senin alnına bu hançeri saplarım yeminle dedikten sonraki o yüz haline bürünüyor.. "Ne gülüyorsun! Gülme!"

"Yüz haline gülüyorum sinirlenince çok tatlı oluyorsun ondan sana tatlım diyorum." Dediğimde susup oda gülüyor "Sana bir şans vereceğim ama bana biraz zaman ver olur mu Güney? Lütfen." Bana sarıldığında o an duruyor dünya benim için "tamam çalışmasakbaşbaşayken bugünün tadını çıkarsak? Bak mesela orada hamak var uyuyabiliriz, hayal kurarız yada bana kendinle ilgili birşeyler anlatırsınolmaz mı?"