Deal with Mr. Arrogant

Chapter Seven

"The hell I can't..."

 

He dragged me and put me into bed. Pilit akong umaatras pero kinubabawan niya ko. I can't move. I can feel the heat leaking out his body.

 This is it... Katapusan ko na. Unti-unti niyang nilapit ang mukha sa akin. I firmly closed my eyes waiting for his next move. 

Pero nabigla kami pareho ng tumunog yung cellphone niya. I heard him cursed before leaving me in bed.  Save by the bell. Hu! Muntik na ko don a! Kinuha niya yung phone niya sa may bedside, tinignan kung sino ang tumatawag. Tapos biglang nagdilim yung expression ng mukha niya.

----------------------

[Alex's POV]

Tahasan akong tumayo sa kama. Bwiset naman o! Malapit na ko e! Unting-unti na lang makaka-score na ko! Pahablot kong kinuha yung phone ko at tinignan kung sinong istorbo ang tumatawag.

Miranda Fiancee calling....

I clenched my jaw upon seeing who's calling. Di ko pa pala nabubura ang name niya. What's gotten into her mind now? After 3 years! Ngayon lang ulit ito nagparamdam. Sasagutin ko ba?

"Hi..." I decided to answer.

"Can we talk?"

---------------------------

[Vertical Wine Bistro, LA]

"ALEX!!!"

Saktong paglingon ako may biglang yumakap sa kin.

"Miranda?" I can hear her sobs. "Why are you crying?"

"No, it's nothing.." Bumitiw siya sa pagkakayakap namin at ako naman pinunasan ang luha niya. She smiled at me. "Na-miss lang kita... Let's go!" hinila niya ang kamay ko papuntang counter saka umorder ng drinks namin. Alam niya pa rin ang favorite cocktail ko.

"Kamusta ka na?" Maybe after a few minutes of silence saka ako nagsalita. Tinignan ko sya sa mukha at parang iiyak na naman siya.

"If you're asking me if I'm okay, well I'm not..." yumuko sya at tumulo na naman ang mga luha niya. "Kasal ka na... Iniwan mo na ko..."

"Are you drunk?" naamoy ko kasi na amoy alak siya. Marahil kanina pa siya dito at nag-inom habang hinihintay ako.

"Just a little. You know. I really want to go to your wedding but I just can't... I can't stand to see na kinakasal ka sa iba.."

"Miranda...."

"I know it! I know it... I sinned to you. I've done wrong. I left you. Sorry Alex... sorry..." niyakap ko siya kasi sobrang umiiyak na siya. "It's okay. Don't cry.."

"Run away with me..." kumalas ako ng pagkakayakap at tinignan siya sa mukha. "Ano?"

"Run away with me... Iwan mo sya. Let's start anew. Alex please... I can't live without you..."

"You're drunk, Miranda. You should better go home."

"NO! I want to be with you! Don't leave me..." Pero sobrang lasing na siya. Di rin kami makakapagusap nang maayos. Tumayo na ko at inalalayan siyang tumayo. Nagpupumiglas pa sana ito pero wala rin itong nagawa. Paglabas ng bar, pumara agad ako ng taxi at sinakay sya sa likod.

"Mag-usap tayo pag nasa katinuan ka na." I kissed her on the forehead saka ko sinara ang pinto ng taxi. Gusto ko man siyang ihatid hindi pwede. May naghihintay pa sa kin. Hinihintay ako ni Griselda.

------------------------------------

Pagdating ko sa suite ko wala na siya. Marahil bumalik na yon sa sarili niyang suite. Natakot yata. Tinatakot ko lang naman siya e. I won't do it without her consent. Unless hindi na talaga mapigilan ng katawan ko.

Bakit ba kami pinaghiwalay ng suite? E mag-asawa na kami di ba? Lumabas ako at tinungo ang pinto ng suite ni Griselda. Buti na lang may susi ako. I opened the door and see her sleeping soundly in her bed. Umupo ako sa tabi niya at tinitigan ang mukha niya. Feeling ko nagkasala ako sa kanya. I left her to see my ex.

Hinaplos ko ang pisngi niya saka napangiti. She crinkled her forehead pero sandali lang saka napangiti. Di pa rin siya nagigising. Napakaganda mo talaga... Sa totoo lang mas maganda siya kay Miranda. Napakaamo ng mukha niya. Wala itong make-up di tulad ni Mir pero bakit ganon? Feeling ko attracted na ko sa kanya...