Van onbekende tot internetbestie

Believe me, it'll be awesome

~That awesome feeling when someone is making an effort to make you smile~
Louise POV

'Goodmorning' roep ik naar Eline die nog aan het slapen is. 'Uuuuh laat mij slapen'zegt ze met een humeurtje. 'Komaan meid we moeten opstaan' ik krijg een kussen naar mn hoofd gesmeten. 'Ok ik ben wakker nu' zegt ze met een lach. 'Ohw had je gewoon zin om een kussen te gooien?' Vraag ik sarcastisch. 'Ja sorry hahah' zegt ze terwijl ze haar slappe lach probeert in controle te houden. We kleden ons om en gaan daarna iets eten in het hotel. Wanneer we klaar zijn met eten en besluiten om naar het park te gaan lopen we eerst nog even langs het stadion. 'Hier is het allemaal gebeurt!Onze dromen zijn uitgekomen en ik kan het nog altijd niet geloven!' Schreeuwt Eline. 'Hahah ja onze meeting met One Direction die is uitgedraaid in dates' grap ik. Terwijl we verder lopen praten we nog over al onze herinneringen die naar boven kwamen toen we het stadion hadden gezien.

Wanneer we bij het park aankomen beginnen we eerst alles met hekken af te sluiten.
'Ok en nu het echte werk' zegt Eline terwijl ze in haar handen wrijft. Ondertussen zijn de mensen die de tafels en stoelen brengen ookal geweest. De lampjes voor in de bomen en alle versieringen waren ook al geleverd en ondertussen kwamen allemaal vrienden helpen om alles optijd klaar te krijgen. 'Hey Eline jij bent toch zo een goeie klimmer eh! Wil je die boom eens ingaan en dan gooi ik deze lichtjes naar jou. Dan knoop jij ze gewoon vast aan een tak. Goed?'  Ik geef Eline een plagerige blik. 'Meid ik ben pro in boom klimmen' ze lacht 'en ok ik zal erin klimmen'.

Na een hele dag werken nemen we afscheid van onze goeie hulp en gaan we terug naar het hotel. Al snel liggen we beide in een diepe slaap.

S'morgens, om 7u zie ik dat Eline nog aan het slapen is. Ik kijk om m'n laptop en zie dat Luke mij 10min geleden gebeld heeft op skype. Ik besloot om naar beneden te gaan en in de kamer van free wifi te gaan zitten.

Wanneer ik Luke bel, neemt hij direct op en natuurlijk zit Niall naast hem. 'Sorry Niall Eline is nog niet wakker. Je zult er ook wel zijn achtergekomen dat ze lang kan slapen' ik lach en geef hem een knipoog. "Oh dat is niet erg ik zal haar straks wel eens bellen ofzo als ze wakker is maar uuhm ik ga bye Louise' zegt hij vlug en zijn gezicht verdwijnt uit het beeld.

Dan begint Luke te praten: 'Hey babe ik vind dat we nog eens moeten afspreken' Wat is hij cute!
'We zien elkaar morgen toch al' antwoord ik plagerig.
'Ja ik weet het.' hij rolt zijn ogen 'maar ik bedoel met ons 2 ik vond het de laatste keer echt gezellig en ik zou dat graag nog eens opnieuw doen, met jou.' Zegt Luke terwijl hij verlegen naar beneden kijk en natuurlijk moest ik blozen.
'Oh ik vond het ook heel leuk en ja we kunnen dat wel eens opnieuw doen! Ik kijk er nu al naar uit!' Zeg ik met een glimlach. 'Ik kijk er ook naar uit!' Luke lijkt echt blij.

Luke POV
Ze is echt leuk en volgens mij vind ze mij ook leuk denk Luke bijmezelf als terwijl ze die prachtige glimlach op haar gezicht heeft.

Na ongeveer 1u skypen komt Eline plots binnen.

Eline POV
S'morgens als ik wakker ben en zie dat Louise niet op de kamer is beslis ik om mij al klaar te maken en ga daarna Louise zoeken.

Als ik beneden kom zie ik haar in een kamer zitten waar gratis wifi is. Ik zag haar praten en wist direct dat ze aan het skypen was met Luke dus besloot ik om stiekem te gaan kijken.
'Heey luke' zeg ik en Louise schrikt  haar natuurlijk dood en kijkt achterom. 'Ohw hey ben je al wakker?' Vraagt ze  met een onschuldige blik
'Wow jullie zijn echt smoorverliefd op elkaar eh' fluister ik in haar oor en ze begint een heel klein beetje te blozen.
'Hoelang zijn jullie al aan het skypen?'  'uhm ongeveer een uur misschien al iets langer' antwoord Luke.
'Maar euhm anders ga ik al eten want jullie zijn opeens zo stil en ik heb het gevoel da ik iets heb verpest' zeg ik  met een grijns.
Louise begint te glimlachen en zegt : 'Oh nee tuurlijk niet!'

'Hey Niall kom een kijken wie wakker is geworden' roept Luke wanneer er in de achter hem een schaduw verschijnt. Nog geen seconde daarna zit Niall al in beeld. 'Hahah wow jij bent snel!' Grap ik. 'Voor jou altijd eh baby!' Zegt hij met een rare stem. 'Wanneer is trouwens de bruiloft?' Vraagt hij. Ow shit nu moet ik iets verzinnen. 'Uuh die is straks. Om half 11 moeten we bij de kerk zijn dus ik denk dat we nu beter gaan eten en dan ons snel gaan aankleden en opmaken. Toch Louise?' Verzinik terwijl ik Louise aankijk. Ze knikt.

We nemen afscheid en gaan eten. 'Wow dat was even spannend' zucht Louise. 'Ja amai! Ik wist eerst niet goed wat ik moest zeggen en dus heb ik zo heel snel iets verzonnen' zeg ik opgelucht. 'Maar hij gelooft je en dat is het belangrijkste toch?' Vraagt ze met haar bekende 'trek je er niets van aan' blik.
'Ja dat is waar en we gaan het feest zo perfect mogelijk maken zodat hij mij zal vergeven' ik lach.

Wanneer we klaar zijn om te vertrekken staan onze ouders beneden aan de deur te wachten.
'Hey wat doen jullie hier?' Vraag ik nieuwsgierig. '
Wel wij dachten dat jullie misschien nog wel wat meer hulp konden gebruiken'. Wat lief van ze!
'Haha goed gedacht! Maar we hebben gisteren ook al best veel gedaan dus vandaag kunnen we rustig aan doen. Er komt daarom vandaag ook niemand om te helpen. We moeten gewoon nog wat regelenen met de bodyguards en de bakker en dan nog wat versieren want gisteren zijn we lang bezig geweest met alle stoelen naar een bergplaats te brengen.'

Wanneer we aankomen in het park en ze al een stuk zien wat we versierd hebben zijn ze er helemaal weg van. We hebben handdoeken meegenomen om op te liggen want ze zeiden dat het best warm ging worden. Nadat we de andere kant een beetje versierd hebben gaan we even op de handoeken liggen.

Daarna gaan Louise en ik nog iets regelen met de bodyguards en de gastenlijst volledig afmaken. We waren snel klaar dus besloten we om het atomium nog binnen te gaan.
Daarna gaan we met onze ouders nog iets eten in een restaurant en dan is het weer tijd om afscheid te nemen. Het was donker en het atomium was mooi verlicht. Dan heeft Louise een perfect idee, 'Zullen we eens gaan kijken bij het park ik wil het wel eens zien met de lampjes aan.'
'omg das echt een kei goed idee! Ik ook dan weten we of het geslaagd is.' Wanneer we aankomen zegt louise: ' blijf hier staan dan kun je het helemaal zien.' Ze rent achter een hoek in waar de elektriciteit staat. 'Ben je klaar?'
'Ja ik ben klaar doe het nu gewoon aan' zeg ik geirriteerd, ik haat verassingen maar toch hou ik ervan, snapje? Nee, wel ik ook niet haha.

Louise duwt op de knop. Wanneer alle lichtjes aangaan kan ik mijn ogen niet geloven! 'Het is prachtig! Maar hey wacht eens die lampjes heb ik toch niet besteld? Maar ze zijn super mooi!' Zeg ik heel blij. 'Ja weetje nog toen ik tegen jou zei dat ik even met Luke ging facetimen toen jullie op het gras lagen bij de fontijn?'  Mijn ogen worden groot.
'Uuh ja,  omg meen je dat ben jij dat toen komen ophangen?!' Mijn ogen beginnen te glinsteren. 'Ja hahah' lachte ze. Ze is echt gewoon zo lief! 'Louise je bent gewoon de beste weet je dat!?' Schreeuwde ik uit. Louise begint te lachen en geeft mij een knuffel. 'Tuurlijk weet ik dat." Ze geeft me een knipoog en doet me lachen.

Het werd al laat dus besloten we maar naar het hotel te gaan en te slapen, want morgen moeten we nog vroeg op om de stoelen en tafels klaar te zetten. We moeten ook nog wat versiering ophangen die we liever niet op voorhand wouden doen. Aangezien ze breekbaar en best duur zijn.

---
Heeeey peeps! Nog een deeltje😏 blijf lezen!