AUTHOR'S NOTE: Okaaaaay~ I shall reveal now, hanggang next chapter nalang ito. So ang Chapter 40 is the last and will be the Epilogue. Uwaaaaaaaaah! Oo, may namatay, tatlo. Si Sophia, si Priscilla (mom ni Gael) and si Jiro. Sadly, Jiro died. Of course, I won't kill Gael kasi the odds can be in favor with them, this time, I've become merciful and didn't kill Gael. I would be heart broken if that happens, duh. Dapat talaga ang ending nito is Gael will die, and yung mga sulat nya kay Hazel ay mananatili. Basta, dapat ganun yung ending. But, to be fair, dahil ang last novel ko is namatay ang leading man, pinagbigyan ko na kayo na hindi ko patayin si Gael~ Baka ang chapter na ito ay maikli na lang since patapos na sya. So, enjooooy~ Next neto is chapter 40, the Epilogue.
Chapter 39
A fresh start for everyone
Pinalabas ako ng mga doctor once na sinabi kong gumalaw ang daliri ni Gael. It is ironic, the policemen are dragging out two dead bodies while the doctors are checking one's life.
Nang makalabas ako, nakita ko si doc Jane at niyapos ako. Umiyak ako sa kanya dahil na rin sa takot at sa lungkot. Pero syempre masaya na din kasi nabuhay si Gael. But in this kind of situation, medyo nalulungkot pa rin ako.
"Are you alright?" tanong ni doc Jane.
"He's alive... but they're dead." iyak ko.
"Hush now." hinagod ni doc ang likod ng aking buhok para kumalma ako.
May ibang taong nakikiusisa pero nilagyan na ng ilang pulis ang do not cross line para wala nang makapasok pa sa crime scene. Inexplain na din lahat ni doc Jane na sya ang tumawag ng pulis dahil nung bumalik sa ICU, naparinggan na nya ang pagsasalita ni mom. Buti na lang daw at mabilis na nakapunta ang mga pulis dito, kundi, bangkay namin ni Gael ang hinihila palabas ngayon.
Habang nakaupo kami ni doc Jane, lumabas ang doctor sa ICU...
"He's awake now." gumaan nang sobra ang aking pakiramdam nang maparinggan ang balitang iyon. "But for now, he'll have to be transferred to other ICU rooms dahil iimbestigahan ang room na ito dahil sa crime na nangyari sa loob. But don't worry, he'll be alright."
"Thank you doc." sambit ko.
Ngumiti si doc at umalis na. Yung ibang nurses ay nagtulong tulong na hilahin ang hospital bed ni Gael upang mailipat ito sa ibang ICU room, kasunod nito ang mga aparatong nakakonekta sa kanya.
"Everything's alright now, Hazel." sambit ni doc Jane.
"Yes, doc."
Gael's POV
Akala ko mamamatay na ako, akala ko tuluyan ko nang susundan ang liwanag na nakita ko sa aking panaginip. Ang huli kong natandaan ay ang mga suntok ni Paul, ang kanyang pambubugbog, ganun na din ang sigawan ni Hazel at ni Sophia. Nanatili lamang sa aking isipan ang lamig ng gabing iyon, pati na rin ang basang damo na aking pinagdapaan.
BINABASA MO ANG
Dearest Hazel
Non-FictionNananatiling isang misteryo ang trahedyang sinapit ng magkasintahan, ganun din ang kinaroroonan ni Hazel. Sa paghahanap ni Gael sa kanyang fiance, nakita nya ito na masaya sa piling ng iba. At ang tanging nasabi lang sa kanya ni Hazel ay, "Sino ka?"...
