Life is like a song

H1

Hey, dit is mijn eerste boek. Ik hoop dat jullie het leuk vinden.

H1

Laura Pov:

Hey ik ben Laura Lewis, een twaalf jaar oud meisje. Helemaal niet populair integendeel zelfs ik werd heel erg gepest op school. Waarschijnlijk kwam dat omdat ik er niet zo modern uitzag als alle andere meisjes. Ik droeg vaak oude kleren en ik droeg ook een bril. Vandaag droeg ik een wolle groene trui en een witte rok met oude bruine leren schoenen. Ik droeg ook een ketting met een 'L' op die ik van mijn vader had gekregen. De ketting was in de vorm van een hart.

Ik had maar één echte vriendin. Iemand die er altijd voor me is en het voor me op neemt. Haar naam is Nina, ze heeft zwart krullend haar en lieve grijs-groene ogen. Ze is heel lief en een tikkeltje prettig gestoord soms. Zij kan me bijna altijd aan het lachen maken. 

We waren al vriendinnen van de eerste kleuterklas. Ik kon me nog herinneren hoe ik helemaal alleen ergens in een hoekje in de klas stond en dat ze meteen naar me toe kwam en ze zich voorstelde. We werden meteen vriendinnen en nu zijn we bijna tien jaar verder en zijn we nog steeds vrienden.

Vandaag was mijn laatste dag hier op school omdat we naar Engeland gingen verhuizen. Nina was de enige wie ik echt heel erg ging missen.

Ik liep door de gangen van onze school en tot mijn grootste angst zag ik de populaire groep of zoals ik ze kende de pestkoppen. De leidster van de groep was Cassidy Jackson, ze was de populairste van de groep en de ergste pestkop. Ik weet niet wat ik haar ooit had misdaan. Volgens mij vond ze het gewoon leuk om mensen te pesten! Ze was even oud als mij en had stijl blond haar en brutale grijze ogen. Ze droeg altijd topmerken omdat haar ouders superrijk waren. Vandaag droeg ze een los topje en een kort rokje. Ze droeg ook mascara, zodat ze er ouder uitzag. Naast haar liepen Jessica Blue en Kira Jhons. Kira Jhons had licht bruin haar dat vaak vastgebonden was en ze droeg gekleurde broeken met sneakers.

Jessica daarentegen droeg vaak kleedjes en rokjes en droeg ballerina's in verschillende kleuren, het leek wel alsof ze honderd paar had.

Daarna waren de jongens aan de beurt eerst was er Lucas Tishler, een jongen met bruin haar en bruine ogen. Hij was redelijk lang en bijna alle meisjes waren verliefd op hem (ook Nina) maar ik zag niet wat alle meisjes in hem zagen. Oké hij was wel mooi maar meer niet. Hij was helemaal niet mijn type. En dan was er Billy Mathews, een jongen met zwart-bruin haar en grote blauwe ogen. Hij hield van mensen pesten en dat was waarschijnlijk waarom hij bij de groep hoorde want een grote pestkop kwam altijd vanpas. Maar soms was hij heel lief en vooral wanneer Kira iets aan hem vroeg. Dus het was duidelijk dat hij verliefd was op Kira.

En dan de laatste jongen en ook de mooiste...

Austin Wate, hij had blond haar dat altijd goed lag en hij had lieve chocolade bruine ogen. Hij was gewoon zo perfect! Misschien was ik een beetje verliefd op hem. Oké, ik was stapel verliefd op hem. Maar ja hij had gewoon alles dat een jongen nodig had! Maar hij was nooit verliefd op mij. Ik was een nerd en hij was populair. Hij droeg super moderne kleren en ik helemaal niet. Wat zou een jongen als Austin in mij zien? Zelfs een blinde jongen zou nog niet met me willen uitgaan!

Ik zuchtte en werd verdrietig.

Cassidy keek naar me en begon me uit te lachen toen ze zag wat ik aan had.

"Had je geen kleren meer in je kleerkast hangen dus heb je maar wat uit de vuilnisbak gepakt?" vroeg ze met een gemene glimlach op haar gezicht. Ik zag Lucas en Billy grinikken en Jessica en Kira ook giechelen. "Oh nee, dat is waar. De vuilnisbak is je kleerkast!" ze begon te lachen en ik zag in haar ogen dat ze meer met me van plan was dan gewoon te lachen om mijn kleding.