Life is like a song

H10 Beach Party

Laura Pov:

Ik had die avond écht geen zin in huiswerk maar het moest wel. Ik wou Mr Jonaf niet weer woedend zien. Het was gewoon angstaanjagend. Ik zuchtte en keek naar mijn wiskunde oefeningen. Gelukkig was ik redelijk goed in wiskunde en had ik deze leerstof al in Engeland gezien dat hielp me echt. Met mijn hoofd bij helemaal iets anders maakte ik de oefeningen. Ik zuchtte en na een uur vol ingewikkelde sommen had ik het eindelijk af. Ik pakte met laptop op mijn schoot en startte hem op. Ik had een lief berichtje van Ethan gekregen op mijn prikbord van Facebook. Er stond: 

'Hey liefie, 'k hou van je en ik beloof je dat ik er voor je zou zijn. <3'

Ik glimlachte, misschien had ik wel de juiste keuze gemaakt want zoiets zette toch alleen iemand die echt veel om je gaf op je prikbord! Ik zuchtte maar deze keer gelukkig. Misschien hoorde ik echt bij Ethan. Ik kon het niet laten om even naar Austin's profiel te gaan kijken. Ik glimlachte toen ik hem glimlachend op de foto zag staan. Ik klikte op één van zijn albums met daarop zomer. Op een foto stond Austin met bloot bovenlichaam. Wat zag hij er toch goed uit zonder Shirt! Maar eigenlijk zag hij er altijd goed uit. Hij had een surfplank vast. Op een andere foto stond hij surfend, het leek alsof hij kon zweven over de golven. Ik zuchtte en zette de computer uit. Dit mocht niet! Ik ging naar de badkamer en wreef een beetje water in mijn gezicht. Ik maakte me klaar om te gaan slapen en ik sprong in mijn bed. Heel moe was ik niet maar toch verwachtte ik dat de nacht met oplossingen kwam.

Ik werd vroeg wakker en keek naar buiten. Het waterig zonnetje van gisteren was verandert in een grote zon die met al haar kracht scheen en de wereld bedekte met een warm licht. De zon werkte goed op mijn humeur en ik was ook blij omdat ik deze nacht niet had gedroomt over niemand. Ik zag zelfs niet tegen school op en ik had eigenlijk ookwel zin in dat feestje van straks. Vanaag was het vrijdag en dat betekende een weekend in het vooruitzicht. Nog iets goed aan vandaag. 

Het leek alsof er vandaag niets mis kon gaan. Ik floot toen ik naar beneden ging, mijn moeder keek verbaasd op toen ze me aan hoorde komen. Ze had me in tijden niet zo goedgezind gezien. En ik moest toegeven ik herkende mezelf bijna niet. Ik had een groen jurkje aan, vanboven was het gemaakt van groen kant en vanonder was hetzelfde groen maar dan effen. Ik had ook een bloemetje in mijn haar gestoken. Voor één keer deed ik bruine hoge sandalen aan. Ze pastten perfect bij het bloemetje in mijn haar. Ik zette een zonnenbril op mijn hoofd en besloot een jeansvestje aan te doen.

"Je ziet er goed uit!" zei mam met een glimlach op haar gezicht. Ze was duidelijk al wat bekomen van de shock. Ik nam een banaan en at hem op. Nadat ik nog een groot glas water naar binnen had gegoten kustte ik mam op haar wang en ging naar buiten. Met een reuze glimlach nam ik mijn oude rode fiets uit mijn garage. Normaal ergerde ik me dood aan deze fiets maar vandaag trok ik er me niets van aan. Het leek alsof vandaag niets me ookmaar kon iriteren. Dat was de laatste tijd wel anders geweest.

 Ik wachtte geduldig op Nina en maakte er gebruik van heerlijk in de volle ochtendzon te gaan staan. Wat kon het leven toch zalig zijn! Nina kwam aangefietst en ze had een brede glimlach op haar gezicht getoverd toen ze dichterbij kwam. Duidelijk was ik niet de enige die genoot van dit weer en er goedgezind van werd.

We reden samen naar school pratend over onbelangrijke dingen en we lachten samen de hele tijd. Lucas stond ons op te wachten helemaal alleen. Hij gaf Nina een klinkende zoen en normaal zou ik hebben weggekeken maar dat deed ik niet want vandaag hield ik van de liefde. Ze waren zo mooi samen. Lucas en Nina leken wel voor elkaar gemaakt te zijn. En misschien was dat wel zo. Nina had gisteren een paar hartvormige oorbellen van Lucas gekregen, net zoals ze wilde hebben. Ze kenden elkaar dus echt goed.