Life is like a song

H15

Austin Pov:

Plots voelde ik iemand op mijn schouder kloppen. Verrast draaide ik om en ik zag Laura. Mijn mondhoeken krulden meteen omhoog. Zij glimlachte ook en voor ik het wist raakten onze lippen elkaar. Elke keer we kusten voelde het als de eerste keer. Even magisch en perfect. Na de kus zuchtte ik gelukkig. Mijn ogen bleven vastgehaakt in Laura's ogen en we keken een tijdje zonder iets te zeggen naar elkaar kijken.

"Hey, misschien moeten we naar de les gaan tortelduifjes" onderbrak Nina. Ik begon te blozen en ik zag dat Laura ook rood werd. Nina pakte Laura's hand en trok haar met haar mee. Ik volgde meteen en ook Lucas. Ik had Ethan vandaag nog niet gezien, en ergens wou ik hem wel zien om te zeggen wat ik te zeggen had. Hij had het mooiste meisje ter wereld een gebroken hart bezorgd. Maar misschien was het ookwel goed dat hij er niet was. Ik wist niet hoe Laura zou reageren. Ik voelde iemand mijn hand pakken en keek opzij recht in de ogen van Laura. Ik glimlachte vrolijk.

"Ik dacht zo misschien kunnen we straks, na het school iets samen doen" Laura keek me hoopvol aan. "Dat klinkt echt leuk" zei ik eerlijk. Ze begon nog harder te glimlachen en gaf me een kus op mijn wang.

De hele voormiddag had ik samen les met Laura. Wat ervoor zorgde dat ik niets meekreeg van de lessen. Gelukkig maar dat Laura me regelmatig hielp met een oefening. Ze was zo slim. Ik had gisteren een liedje voor haar gespeeld op mijn piano. Ze vond het prachtig, of toch dat had ze tegen mij gezegt. Laura was zo'n grote inspiratie bron voor me.

Tijdens de middag pauze gingen we samen aan onze vaste tafel met Lucas en Nina zitten. "Hebben jullie het al gehoord?" vroeg Nina haar enthousiaste zelf. ik schudde mijn hoofd. Ik had geen enkel idee waar ze het over had. Waarschijnlijk één of andere roddel. Ik vond Nina echt leuk hoor maar haar enthousiasme begreep ik vaak niet. Ik bewonderde Lucas echt, hij was nu al zolang met haar samen. Maar ze waren niet zoals alle andere koppels. Ze waren meer afstandelijk. Maar toch was het op sommige vlakken duidelijk dat ze een hecht koppel waren. Ik en Laura waren helemaal anders. Ookal waren we nogmaar enkele dagen samen.

"De school houd over twee weken een" ze sloeg op de tafel, alsof het een drumstel was. Waarschijnlijk probeerde ze tromgeroffel na te doen. "een talentenwedstrijd!" Nina keek de tafel rond maar er werd duidelijk niet zo enthousiast gereageerd als ze had verwacht want ze keek ons met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Dat is toch super leuk!" zei ze en ze keek ons nogmaals allemaal aan. Ik haalde mijn schouders op. "Een suffe talentenjacht, zo leuk is dat toch niet. Ik bedoel maar, de hele tijd kijken naar mensen die doen alsof ze talent hebben." zei ik, ik werd al ziek van het gedacht. Nina keek me nu nog ongeloviger aan. "Komaan Austin, dat is toch tof. Eén keer kan iedereen laten zien wat ze kunnen. Het is niet omdat jij in een band zit dat er niemand anders is die talentvol is."

"Misschien is het wel leuk" steunde Lucas haar, van hem had ik niet anders verwacht. Maar ik was wel geschokt toen Laura ook iets zei. "Ja Austin, ik vind het ookwel leuk klinken. Bijvoorbeeld als, ik zeg maar iets, een meisje het hele jaar door verlegen is dan kan ze nu door, bijvoorbeeld, een liedje te zingen laten zien wie ze echt is!" Ik zuchtte, misschien had Laura gelijk maar om de één of andere reden was er iets raars aan haar uitleg. Ze werd wel heel erg rood toen ze iets vertelde over dat meisje. Alsof ze iets verbergde. Maar ik had het me vast ingebeeld...

Ik keek nu zelf de tafel rond en haalde mijn schouders nogmaals op. "Heel misschien is het een goed idee. En misschien kan onze band 'To Four' ook optreden." Lucas knikte en glimlachte bij het idee. Laura knikte een beetje blij naar me en dronk van haar drankje. Het gaf me een goed gevoel. "Dus Laura, ik neem aan dat je ook meedoet" zei Nina en Laura verslikte zich in haar drankje.

"Nee, natuurlijk niet. Waar kreeg je dat idee nu van? Ik heb trouwens geen 'Talent'" En weer werd Laura rood en nu wist ik het zeker. Nina keek haar vreemd aan en ik wist zeker dat ik dat ook deed. Ik vond dat Laura ineens heel raar deed. Alsof ze echt iets verbergde.