Chapter 23

62 7 0
                                    

Colleen's POV.

malapit na.

malapit na akong makabalik sa pilipinas. hay... makikita ko na ulit sila. dalawang taon na ang nakalipas. at nawala na ang lahat ng sakit. Pakiramdam ko namanhid na ang puso ko sa sobrang sakit na naramdaman ko noon.

Isang taon na ang nakalipas ng malaman ko na may malubhang sakit ako, na anumang, seconds, minute o oras pwedeng pwede na akong mawala. Matagal na pala ang sakit ko. Inilihim sakin ng mga parents ko. Kaya kami pumunta sa Ibang bansa para mapagamot ako.

Hindi masaya ang mga naranasan ko ng sa London ako. Mag-isa lang ako, walanv kaibigan, walang karamay.

Magisa akong umuwi dito sa Pilipinas. Gustong sumama nina Dad at Mom. Pero himsi nila maiwan-iwan ang kompanya. Pag kalabas ko ng airport ay agad na inilagay ng personal driver ni Daddy ang gamit ko. Titira ako sa biniling condo ni Dad, pansamantala.
Kaya ko na ang sarili ko.

"Kuya, ikaw na ang magdadala ng gamit ko sa condo. Ibaba niyo nalang ako sa malapit na Park dito."

"okay po Ma'am.." -kuya aman.

Gusto ko munang mapag isa. Mag pahangin masyado akong napagod. Pag karating ko sa park ay pumunta ako sa may puno at umupo.

Ang sarap ng simoy ng hangin.
ang sarap matulog. ilang sandali ay dinalaw na ako ng antok. at nakatulog.

----

"hmm.."

"hmm.."

Nagising ako dahil sa ingay. Hinanap ko kung ano iyon. Sa bandang kanan may nakita akong isang couple naghaharutan.

"ay, ang sweet!"- sabi ko. Medyo blury pa ang mata ko. Bagong gising kasi.

We use to be like that. Kami ni Lance dati. Aaminin kong namiss ko siya.
Nang naging clear na ang paningin ko tiningnan ko ulit yung couple.

O_o nanlaki ang mga mata ko.
Nagulat ako sa nakita ko.

"M-ma-marga??  L-la-lance??"

Hindi ko eneexpect to. Aray.. Ang sakit!! Ang sakit ng dibdib ko. Bakit?? Naramdaman ko may dumaloy na luha sa pisngi ko. Bakit?? Bakit ako umiiyak?? Hindi pwede to.
Tumakbo ako papunta sa may kalsada.

"COLLEEN!!"

"COLLEEN!! HINTAY!!"

narinig kong may tumawag sakin.
Nilingon ko ito.
Si Marga. Nakita ako ni Marga. Hindi pwede to.
Tumakbo ako at pumara ng taxi.

-----------

Cuuuuuutttttttt!!!!!!!!

----

Author's Note;

Sorry po ngayon lang nakapag update. Nagkasakit po kasi si author eh!! Pag pagtiyagaan niyo muna ang chapter nato.

Thank you!!

Please vote and leave positive comments.

-maabbil

Pinsan Ko, Karibal Ko. (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon