Pinsan Ko, Karibal Ko. (COMPLETED)

Chapter 27

Lance POV.

Simula nang tinanggap ko ang pakiusap ni Colleen hindi ko na nakausap pang muli si Marga. Ang pagkakatanda ko ang huli naming paguusap ay nakita ko sa mukha niya ang sakit na nararamdaman niya.

"Sorry  Marga. Sorry kailangan kong gawin ang mga ito." Sabi ko sa isipan ko. Parang hindi ko ma mapapatawad ang sarili ko sa mga ginagawa kong to. Alam kong masasaktan ang babaeng mahal ko pero alam kong maiintidihan din ako ni Marga. Alam kong maaayos parin ang lahat.

"Lance." Tawag ni Collen sa akin. Nasa condo niya ako na kasalukuyang naka upo sa may couch ng kwarto niya.

"May kailangan kaba??" Tanong ko sa kanya.

"pwede mo ba akong samahan?? Nawala kasi sa isip ko na may check up pala ako ngayong araw." Mahinahong sabi niya. bakas sa kanyang mukha na nahihirapan na siya pero pilit parin siyang lumalaban.

Pagnasa campus kami hindi mo mahahalata sa kanya na may malubhang sakit siyang dinadala. tinatakpan ng make up ang mga pasa sa mukha at katawan niya. Isang masayahing Colleen mo ang makikita mo pagnakaharap pero sa pagtalikod nito makikita mo ang lahat ng sakit na iniinda niya.

"Okay. Mag bihis Kana diyan at  hihintayin na lang kita sa labas." sabi ako at isirado ang pinto ng kwarto niya. Nagalakad ko papalabas ng condo. At pumunta sa kotse ko.

Ilang saglit lang ay dumating na siya. Pinagbuksan ko siya ng pinto at tsaka ako pumunta sa driver seat.

malapit na kaming dumating sa hospital na pupuntahan namin ng magdalita siya.

"Kinakabahan ako Lance."
sabi niya sakin.

hinawakan ko ang kamay niya gamit ang free hand ko. malamig at nanginginig ito.

"Wag kang kabahan. Kaya mo yan tiwala lang."
Pag checheer up ko sa kanya. kahit ako rin kinakabahan kung ano ang maging resulta nito.

Nang makarating kami sa parking lot ng hospital. Bumaba agad ako ng kotse at pinagbukasan siya ng pinto at inalalayan siyang makalabas.

Nasa pinto na kami ng room ni Dr. Borja.

"Ready kana??" Tanong ko sa kanya.

isang kinakabahang tango lang ang natanggap ko mula sa kanya.
nang makapasok na kami sa loob nakita namin si Dr. Borja sa may lamesa niya.

"Good Morning po Doc.'' Bati naming dalawa.

"Good morning din. Oh, Colleen kamusta na ang pakiramdam mo??" Tanong sa kanya ng doctor.

"I'll tell you honestly doc. Pakiramdam ko mas lalo pong naging mahina ang katawan ko."
Malungkot  na sabi niya.

Matapos ang conversation nilang dalawa ay kung ano anong test ang ginawa sa kanya ng doctor. At ako habang hinihintay matapos ang mga ka cheche.an naginagawa taimtim akong nagdarasal na sana maging okay lang si Colleen.

natapos na ang test hinintay na namin ang resulta nito.
Maya maya lang lumabas na ang doctor.

"Colleen hija." Tawag ni dr. Borja sa kanya.

—————————

Thankyou for reading!!